Diplomacia: Diferenzas entre revisións

Figuradamente, ou de forma coloquial, chámase diplomacia ao uso da delicadeza ou os bos modais, ou, tamén, astucia para tratar calquera negocio.

 

Considéranse funcións tradicionais da diplomacia as tarefas de negociar, informar e representar.

 

O termo "diplomacia parlamentaria" foi creado en [[1955]] por [[Dean Rusk]] para designar as negociacións multilaterais que ocorren no ámbito da [[ONU]] e foi posteriormente estendido ás demais organizacións internacionais. A diplomacia parlamentaria distínguese por levarse a cabo no seo de organizacións internacionais, seguir regras de procedemento e contar con debate permanente (asemellándose, polo tanto, ao que ocorre cos parlamentos nacionais). Máis recentemente, atópanse tamén referencias á diplomacia parlamentaria como sendo dirixida polos membros dos [[parlamento]]s nacionais.

 

[[Ficheiro:Brazil, Washington.jpg|right|thumb|250px|A sede da Embaixada de Brasil en [[Washington]].]] A Misión diplomática está constituída por un grupo de operarios dun [[Estado]] ("Estado acreditante") ou [[organización internacional]], presentes no territorio doutro Estado ("Estado acreditado"), cuxo obxectivo é representar o Estado acreditante ante o Estado acreditado. En termos prácticos, afai ser unha Misión permanente dun Estado localizada na capital doutro Estado.

 

En xeral, as Misións diplomáticas no exterior repórtanse a e reciben instrucións do respectivo Ministerio do Exterior (ou dos Negocios Estranxeiros).

 

Defínese o dereito de legación como a facultade de enviar (dereito de legación activo) e recibir (pasivo) axentes diplomáticos. Resulta da [[soberanía]] do [[Estado]] no seu aspecto externo (é dicir, o non-recoñecemento de autoridade superior a el mesmo). En consecuencia, soamente gozan deste dereito os Estados soberanos —os semi-soberanos só o fan con autorización do Estado ao cal están vinculados.

 

Modernamente, este dereito tamén foi exercido polas organizacións internacionais.

 

[[Ficheiro:CongressVienna.jpg|thumb|250px|''O [[Congreso de Viena]]'' por [[Jean-Baptiste Isabey]], 1819.]]

A facultade de practicar a diplomacia é un dos elementos definidores do Estado, razón pola cal aquela foi exercida desde a formación das primeiras [[cidade-estado|cidades-Estado]], fai milenios. Na [[Antigüidade]] e na [[Idade Media]], os diplomáticos eran case sempre enviados só para negociacións específicas, retornando coa súa conclusión. A historia rexistra como primeiros axentes diplomáticos permanentes os apocrisiários, representantes do [[Papa]] e doutros patriarcas [[catolicismo|católicos]] ante o [[Imperio bizantino]]. Tamén exercían as súas funcións de modo permanente os ''procuratores in Romanam Curiam'', representantes dos soberanos europeos xunto ao Papa en [[Roma]]. Con estas dúas institucións (apocrisiários e ''procuratores'') xurdiron os primeiros conceptos do que viría ser a diplomacia moderna, como as instrucións, as credenciais e as inmunidades.

A primeira embaixada enviada por un Estado europeo ao Oriente foi a de Inglaterra xunto ao [[imperio Mogol|emperador mogol]] (''mughal''), en [[1615]]. As tradicións diplomáticas fóra de Europa diferían en moito das europeas, especialmente no que se refire aos grandes imperios como o [[imperio Otomán|Otomán]] ou o [[China|chinés]], que se consideraban superiores aos outros Estados. Por fin, a expansión europea nos séculos [[século XVIII|XVIII]] e [[Século XIX|XIX]] levou consigo a práctica diplomática daquel continente, facéndoa universal.

 

A [[inmunidade diplomática]] é unha forma de inmunidade legal e unha política entre gobernos que asegura ás Misións diplomáticas inviolabilidade, e aos diplomáticos salvoconduto, [[exención fiscal]] e outras prestacións públicas (como servizo militar obrigatorio), así como de [[jurisdicción]] civil e penal e de execución.

 

A inmunidade diplomática non confire ao diplomático o dereito de considerarse por encima da lexislación do Estado acreditado —é obrigación expresa do axente diplomático cumprir as leis daquel Estado.

 

*[http://www.lexarxius.com/cin/cvdi.htm Texto da Convención de Viena sobre Relacións Diplomáticas] (en español)

*[http://www.ediplomat.com/ eDiplomat.com]

[[sr:Diplomatija]]

[[sv:Diplomati]]

[[ta:பண்ணுறவாண்மை]]

[[th:การทูต]]