Revisión como estaba o 2 de outubro de 2009 ás 12:14 editar Xabier Cid (conversa \| contribucións) Burócratas, Administradores 63.323 edicións arranxos fundamentais ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 2 de outubro de 2009 ás 12:42 editar desfacer Atobar (conversa \| contribucións) Administradores 45.194 edicións m corrixo lingua Edición máis nova →
Liña 1: O '''Celtismo''' é un ~~movimento~~movemento social e cultural que trata de ~~por~~pór en valor a ''identidade ~~celtiga~~céltiga'' coma [[trazo]] ~~salientabel~~salientábel dentro dun determinado [[territorio]]<ref>Diccionario Xerais da Lingua</ref> ~~baseandose~~basándose en estudos científicos e [[etnografía]] comparada<ref>A Galicia Celta. Antonio Balboa Salgado. Ed. Lóstrego. páx 17-20</ref>. ==Historia== Liña 7: ===O ''Rexurdimento Celta'', a semente do celtismo=== {{artigo principal\|Rexurdimento celta}} No ano [[1746]] prodúcese a derrota dos [[xacobismo\|xacobitas]] na [[Batalla de Culloden]]. Este é o punto de inflexión para o nacemento do que se deu en coñecer como [[Rexurdimento celta]]. No ano [[1762]] [[James Macpherson]] publica ''Fragments of Ancient Poetry Collected in the Highlands of Scotland, and Translated from the Gaelic or Erse Language'' (''Fragmentos de poesía antiga recollidos nas Terras Altas de Escocia, e traducidas do [[lingua gaélica de Escocia\|gaélico]] ou Erse''). En [[1762]] ~~saca~~sae do prelo ''Fingal'' e en [[1763]] ''Temora''. Estas dúas obras ~~foran~~foron invencións ~~que~~ de supostas traducións dos [[poema épico\|poemas épicos]] en gaélico dun poeta chamado [[Ossian]]. Non tardan en sumarse [[poeta\|poetas]] doutras zonas da Europa atlántica. Un claro exemplo son as obras de poesía [[Literatura galesa\|galesa]] publicadas por [[Ieuan Brydydd]] en [[1764]]; tamén cultiva este [[xénero literario]] o inglés [[Thomas Gray]] en obras como ''Elexía sobre un cemiterio de aldea'' e ''O bardo''. ===O celtismo do século XIX e os seus primeiros pasos=== CaCoa chegada do [[século XIX]] o que viña sendo un movemento literario convértese nun movemento político, social e cultural; tinguido todo el do carácter [[Romanticismo\|romántico]] que se estendía dende [[Alemaña]] ao resto da Europa occidental.▼ No ano ??? publicáronse moitas traducións de obras das literaturas celtas, nomeadamente, o ''Mabinogion'' (Charlotte Guest, 1838-1849), o ''Barzaz Breiz'' e ''Os Bardos bretóns do século VI'' (Hersart de la Villemarqué, 1839-1850). En [[1854]] Ernest Renan publicou ''A Poesía das razas celtas'', un estudo moi influente e en 1865-6 e 1866 Mathew Arnold pronunciou unha serie de conferencias sobre a literatura celta en [[Oxford]] que vinculaba todas as literaturas celtas e contribuíu a promover a creación da cátedra de Celta nesta universidade en 1877.▼ ▲Ca chegada do [[século XIX]] o que viña sendo un movemento literario convértese nun movemento político, social e cultural; tinguido todo el do carácter [[Romanticismo\|romántico]] que se estendía dende [[Alemaña]] ao resto da Europa occidental. Durante o s.XIX moitos escritores ingleses empregaron a temática celta, como [[Thomas Love Peacock]], Tennyson e Gerard Manley Hopkins. En [[Escocia]] destacaron William Black e William Sharp (este co pseudónimo de Fiona Macleod). O rexurdimento foi especialmente vigoroso naen [[Irlanda]], con autores como [[W. B. Yeats]], "AE" (pseudónimo de George William Russell), Oliver St John Gogarty, [[Sean O'Casey]] e James Stephens. En Irlanda recibiu o nome de "Lusco-fusco celta" {{cómpre referencia}}.▼ ▲No ano publicáronse moitas traducións de obras das literaturas celtas, nomeadamente, o Mabinogion (Charlotte Guest, 1838-1849), o Barzaz Breiz e Os Bardos bretóns do século VI (Hersart de la Villemarqué, 1839-1850). En 1854 Ernest Renan publicou A Poesía das razas celtas, un estudo moi influente e en 1865-6 Mathew Arnold pronunciou unha serie de conferencias sobre a literatura celta en Oxford que vinculaba todas as literaturas celtas e contribuíu a promover a creación da cátedra de Celta nesta universidade en 1877. Na Galiza coñeceuse como "celtismo" e o seu maior representante foi [[Eduardo Pondal]].▼ ▲Durante o XIX moitos escritores ingleses empregaron a temática celta, como Thomas Love Peacock, Tennyson e Gerard Manley Hopkins. En Escocia destacaron William Black e William Sharp (este co pseudónimo de Fiona Macleod). O rexurdimento foi especialmente vigoroso na Irlanda con autores como W. B. Yeats, "AE" (pseudónimo de George William Russell), Oliver St John Gogarty, Sean O'Casey e James Stephens. En Irlanda recibiu o nome de "Lusco-fusco celta" {{cómpre referencia}}. ▲Na Galiza coñeceuse como "celtismo" e o seu maior representante foi Eduardo Pondal. {{en uso}}

Panceltismo: Diferenzas entre revisións