Reunificación alemá: Diferenzas entre revisións

A '''reunificación alemana''' ([[alemán]]: ''Deutsche Wiedervereinigung'') tivo lugar o [[3 de outubro]] de [[1990]], cando as áreas da antiga [[República Democrática Alemá]] (Alemaña Oriental) foron unificadas coas da [[Alemaña Occidental|República Federal de Alemaña]] (Alemaña Occidental). Despois das eleccións multipartidarias da AlemaniaAlemaña Oriental o [[18 de marzo]] de [[1990]], as negociacións entre a Alemaña Oriental e maila Alemaña Occidental culminaron nun Tratado de Unificación, as negociacións entre ambas as dúas nacións alemás e os catro poderes de ocupación produciron o chamado "''[[Tratado Dous Máis Catro]]''" que pretendía garantir a independencia total a un estado alemán reunificado.<ref>{{Cita Web| url = http://www.dw-world.de/dw/article/0,2144,2309776,00.html | título = A reunificación de Alemaña (1990) | ano = 2007 | obra = [[Deutsche Welle]] 19.01.2007 | dataacceso = 03/12/2007 | idioma = alemán}}</ref> A [[Alemaña]] reunificada converteuse nun membro da [[Comunidade Europea]] (despois [[Unión Europea]]) e a [[OTAN]]. O termo "reunificación" emprégase en contraste coa [[Unificación alemana|primeira unificación]] de Alemaña ([[Imperio Alemán]]) en [[1871]].

Logo da [[Segunda Guerra Mundial]], Alemaña foi dividida en catro zonas de ocupación. A antiga capital, [[Berlín]], tamén foi dividida en catro para que cada un dos países Aliados puidese ter unha zona baixo o seu control. Aínda que inicialmente o propósito foi que as catro nacións aliadas cooperasen e unificaran as súas partes, xa para [[1947]] as tensións causadas pola [[Guerra Fría]] íanse quentando e finalmente en [[1949]] as [[Zonas de ocupación aliada en AlemaniaAlemaña|zonas de ocupación estadounidense, francesa e británica]] uníronse e convertéronse na [[Alemaña Occidental|República Federal de Alemaña]], mentres que a zona controlada polos soviéticos (excluíndo á parte occidental de Berlín) converteuse na [[República Democrática Alemá]]. Ademais desta división política, a [[RDA]] cedeu as rexións de [[Pomerania]] e [[Silesia]] a [[Polonia]] mentres que a Unión Soviética anexou gran parte de [[Prusia|Prusia do Leste]] como parte dos acordos da [[Conferencia de Yalta]].

En [[1952]] [[Iósif Stalin]] propuxo un plan de reunificación das nacións alemás baixo térmos moi semellantes aos que se adoptaron ao pouco tempo en [[Austria]]. A ''"[[Nota de Stalin]]"'' requería que se crease unha AlemaniaAlemaña neutral, a cal tería a súa fronteira oriental na [[liña de Oder-Neisse]]. Stalin tamén fixo un chamamento a que todas as tropas aliadas retirásense da zona no prazo dun ano. O chanceler da Alemaña do Oeste, [[Konrad Adenauer]], anunciou que preferiría que Alemaña se integrase ao resto da [[Europa Occidental]] e ademais pediu que en caso dunha reunificación debesen de haber eleccións supervisadas por observadores da comunidade internacional. Os Soviéticos rexeitaron a proposta de Adenauer pero Stalin anunciou unha nova proposta na cal Alemaña tería o territorio que ocupara o [[31 de decembro]] de [[1937]] pero debía de afiliarse ao [[Pacto de Varsovia]] (ou sexa unirse ao [[Bloque do Leste]]).

A mediados da década de [[1980]], a perspectiva dunha reunificación alemá foi vista, tanto pola AlemaniaAlemaña Oriental como pola Occidental, como unha esperanza afastada. Con todo, a esperanza da reunificación púxose súbitamente ao alcance de realizarse debido aos cambios políticos dentro da Unión Soviética. O advenimento do dirixente soviético [[Mijaíl Gorbachov]] en 1985 provocou ondas de reforma que se espallaron por todo o Bloque do Leste, tendo o seu correlato na República Democrática Alemá.

En agosto de 1989, [[Hungría]] eliminou as súas restricións fronteirizas con [[Austria]] e en setembro máis de 13.000 alemáns do Leste cruzaron a nova fronteira aberta na [[pano de aceiro]]. Manifestacións de masas contra o goberno da Alemaña Oriental comezaron a finais de 1989, fomentadas segundo fontes oficiais por forzas externas. Enfrontado ao malestar civil dalgúns sectores, o dirixente de Alemaña Oriental [[Erich Honecker]] dimitiu o 18 de outubro de 1989. Seguiron máis dimisións ata renunciar a totalidade do gabinete da AlemaniaAlemaña Oriental o 7 de novembro. As restricciones a viaxar para os alemáns do Leste foron a continuación abolidas polo novo goberno o 9 de novembro de 1989,<ref>{{Cita Web| url = http://www.dw-world.de/dw/article/0,2144,2897575,00.html | título = Día del destino | ano = 2007 | obra = [[Deutsche Welle]] 09.11.2007 | dataaacceso = 03/12/2007 | idioma = español}}</ref> e moita xente dirixiuse inmediatamente ao Muro onde os policías de fronteiras abriron os puntos de acceso e permitíronlles atravesalos. Envalentonados, moitos alemáns de ambos os dous lados comezaron a derrubar as propias seccións do Muro, encabezando un dos feitos máis significativos do [[século XX]].

O 14 de novembro de 1990, o Goberno alemán asinou un tratado con Polonia, definindo as fronteiras de AlemaniaAlemaña como permanentes ao longo da [[liña Oder-Neisse]], e deste xeito, renunciando a calquera reclamación sobre Silesia, Pomerania Oriental, [[Danzig]] (Gdansk), e Prusia Oriental. Ao mes seguinte, tiveron lugar as primeiras eleccións libres e xustas para o conxunto de Alemaña, dende 1933, cun resultado dun incremento da maioría da coalición gobernamental do chanceler [[Helmut Kohl]].

Como consecuencia da reunificación, a maior parte da anterior RDA foi desindustrializada, provocando unha taxa de desemprego de ao redor do 20%. Dende entón, centos de miles de anteriores alemáns orientais continuaron migrando á Alemaña Occidental para atopar traballo, dando lugar a perda de porcións significativas de poboación, en especial entre as profesións de alta preparación. Tamén se cre que son a verdadeira causa da maioría dos problemas en Alemaña, dos cales cúlpase á conversión ao euro. O [[Bundesbank]] (Banco Central) insistiu sempre que os problemas económicos non son consecuencia do euro, e que é un problema o cal AlemaniaAlemaña por si mesma debe solucionar (presumiblemente facendo referencia á reunificación).