Lírica: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
mSen resumo de edición |
Sen resumo de edición |
||
Liña 7:
Nun concepto máis amplo a lírica comprende ademáis da oda, a canción, a balada, a elexía, o soneto e incluso as pezas de teatro destinadas a ser cantadas, como as óperas e dramas líricos. No lenguaxe usual, sen embargo, designa casi exclusivamente a oda que, según as formas que reviste toma os nomes de ''[[ditirambo]]'', ''[[himno]]'', ''[[cantata]]'', ''[[cántico]]'', etc. O xénero lírico non ten metro nin ritmo propios, é o poeta o que acude a todos aqueles que lle parecen máis oportunos para expresar mellor os seus sentimientos.
== Historia ==
A lírica parece ser a forma máis antiga da poesía. Encontrámola nos ''Cánticos de Moisés'' e nos ''Salmos'' de David, nos antigos poemas da India e especialmente en ''Rig Veda''. Pasan como creadores lexendarios do xénero entre os griegos [[Orfeo]], Lino, Museo e se atopan entre seus cultivadores históricos [[Alceo]], [[Simónides]], [[Tirteo]], [[Safo]] y [[Anacreonte]] que o aplicaron a asuntos máis distintos. Levárono ao teatro nos ''coros'' da súas traxedias [[Esquilo]], [[Sófocles]] y [[Eurípides]]. [[Píndaro]] levouno a perfección nas súas ''odas olímpicas'' e ''píticas''. Entre os románs sobresaliron na lírica [[Horacio]] e [[Cátulo]]. Na Idade Media, inspirou cantos de ''[[Bardo (profesión)|bardos]]'' e ''[[trovador]]es'' e excepcionalmente de algúns ''troveros''. Nos tempos modernos distínguese na lírica:
*en ''Alemaña'', [[Schiller]] e [[Goethe]]
*en ''Italia'', [[Petrarca]] e [[Torquato Tasso|Tasso]]
*en ''Chile'', [[Pablo Neruda]], [[Gabriela Mistral]], [[Vicente Huidobro]] e [[Pablo de Rokha]]
*en ''Perú'', [[César Vallejo]] e [[Blanca Varela]]
*en ''España'', [[Fray Luis de León]], [[Herrera]], [[Rodrigo Caro]], [[Jorge Manrique]], [[Rioja]], [[Zorrilla]], [[Espronceda]], [[Núñez de Arce]], [[Jacinto Verdaguer]], [[Salvador Rueda]], [[Teodoro Llorente]], etc.
*en ''Francia'', [[Ronsard]], [[Racine]], [[Andrés Chenier]], [[Alphonse de Lamartine|Lamartine]], [[Víctor Hugo]], [[Leconte de Lisle]] e Heredia
*en ''Inglaterra'', [[Dryden]], [[lord Byron]], [[Shelley]], [[Robert Burns|Burns]]
*en ''Rusia'' e ''Polonia'', [[Puchkin]] y [[Mickievicz]]
Se ben entre os griegos e os románs cantábase a poesía lírica, en Roma nos pobos modernos separouse totalmente da música.<ref>Diccionario enciclopédico popular ilustrado Salvat (1906-1914)</ref>
== Componentes do Lenguaxe Lírico ==
El xénero lírico caracterízase por ter a presencia dun:
*Falante lírico, o cal é o que expresa todos os sentimentos no poema respecto a un obxecto lírico
*O obxecto lírico é o ente, obxecto ou situación que provoca os sentimentos no poeta, os que son expresados polo falante lírico.
*O motivo lírico é o tema do cal trata a obra lírica.
*A actitude lírica é a forma na cal o falante lírico expresa as súas emocións. Esta clasifícase en 3 tipos:
**''Actitude enunciativa'': Caracterízase porque o lenguaxe empleado polo falante lírico representa unha narración de feitos que lle acontecen a un obxecto lírico. O falante intenta narrar os sentimentos que ten desa situación tratando de manter a obxectividade.
**''Actitude apostrófica ou apelativa'': É unha actitude lírica na cal o falante diríxese a outra persoa.
**''Actitude carmínica ou da canción'': Nesta o falante abre seu mundo interno, expresa todos os seus sentimentos, reflexiona acerca das súas sensibilidades personais.
| |||