Vinte mil leguas baixo dos mares: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m bot Modificado: fr:Vingt mille lieues sous les mers; cambios estética |
Correccións ortográficas e corrección da trama na parte do Maelstrom. Queda revisar o de que toca o piano ó xeito escoces, non se dan tantos detalles no libro, non hai por que dalos aqui |
||
Liña 30:
A historia comeza cunha expedición a bordo do buque da marina de guerra estadounidense Abraham Lincoln ó mando do almirante [[David Glasgow Farragut|Farragut]] que busca dar captura a un extraño [[cetáceo]] dun tamaño extraordinario, que seica produciu a desaparición misteriosa de diversas embarcacións. Porén, o buque naufraga ó ser alcanzado por unha tempestade e o profesor Aronnax e o seu acompañante Consejo son rescatados polo arponeiro canadense Ned Land, logrando chegar a nado a un lugar seguro. Unha vez a salvo, descubren que non se encontran realmente nunha [[illa]], senón sobre unha estructura metálica que está sobre a superficie do mar, logrando acceder ó seu interior levados por oito enmascarados a través dunha comporta.
[[Ficheiro:Giant squid twenty thousand leagues under the sea.jpg|thumb|left|
[[Ficheiro:20000 Vigo Bay.jpg|thumb|left|200px|[[Batalla de Rande]]]]
No interior do misterioso artefacto coñecen ó [[Capitán Nemo]], que lles mostra toda a nave, onde son moi ben tratados e son informados de que os que ingresan no Nautilus, non volven saír nunca, polo que lles son revelados moitos segredos e recorren diversos lugares, como a mítica [[Atlántida]]. A través do personaxe de Aronnax, Jules Verne dá testemuña de varios posibles inventos, como escafandras autónomas para buceo, fusiles con balas eléctricas ou máquinas para producir aire respirable. Ó mesmo tempo, vanse describindo as paisaxes que van recorrendo nun xigantesco periplo. Algunhas destas paisaxes relatadas son bastante fidedignas, xa que Verne adoitaba basearse nas crónicas e diarios de viaxeiros reais, como no caso do [[Mar de Ardora]]. Noutras ocasións o relato provén da súa imaxinación, como na chegada ó [[Polo Sur]].
Despois de moito tempo de aventura, perseguido e practicamente cercado o Nautilus, os tres tripulantes prisioneiros escoitan ó capitán Nemo tocar nun piano música «ó xeito escocés» (pulsando só as teclas negras) e ós tripulantes repetir a palabra "[[Maelstrom]]".
Malia que se dá a entender que o [[capitán Nemo]] e os seus seguidores se suicidan no xigantesco vórtice do Maelstrom,
Como noutras das súa obras, nesta novela o autor narra unha viaxe de aventuras, chea de [[utopía|utopías]]
{{finspoiler}}
| |||