Batalla de Salamina: Diferenzas entre revisións

Trala [[batalla das Termópilas]], o exército persa avanzaba por [[Beocia]] e o [[Ática]] sen oposición. A súa chegada a [[Atenas]] era inminente, polo que os líderes gregos decidiron que o mellor sería evacuar a cidade. Os evacuados de Atenas refuxiáronse na [[illa Salamina]], cercanapróxima ó [[Pireo]], porto que Atenas utilizaba para o comercio marítimo.

Mentres que a maioría dos líderes gregos consideraban que o mellor era facer caso á interpretación de Temístocles, os espartanos, con [[EurybiadesEuribíades]] crían que o mellor era presentar batalla en Corinto para ter espazo para replegarserepregarse en caso de derrota. Sen embargo, foron convencidos por Temístocles para loitar en Salamina.

Durante a discusión dos líderes gregos, Atenas era destruída tras ser saqueada polas recénrecentemente entradas tropas persas, que tomaron este ataque como unha revancha polas derrotas sofridassufridas anteriormente.

Aínda con tódolos gregos en unidos en Salamina, as súas forzas eran moi inferiores que as persas, aínda estando estas dezmadasdecimadas tralas tormentas do [[Mar Exeo]] e combates contra gregos: unhas 350 naves (a maioría [[trirreme]]s) fronte a unhas 1500 naves persas, chamadas [[xunco]]s, nas que ían embarcados, segundo [[Heródoto]], 85000 e 300000 homes respectivamente.

Temístocles sabía que a simple unión dos gregos non vencería ós persas, así que enviou un escravo ó campamento de Xerxes para enganalo. A mensaxe que levaba o escravo era a mentira de que os gregos non estaban unidos en canto ó emprazamento onde debían presentar batalla, e que moitos, temerosostemorosos, fuxirían antes de chegar a frota persa. Ademais, díxolle que, si Xerxes ordenaba o ataque, as naves ateniesesatenienses (a maior parte da frota grega) volveríanse e atacarían ós demais gregos.

Xerxes creu o engañoengano de Temístocles, polo que cercou a saída da illa de Salamina. A opinión dos seus conselleiros estaba dividida en canto quéque deber facer agora que a illa estaba cercada. O seu xeneral [[Mardonio]] prefiríaprefería iniciar un ataque fronte as posicións gregas, mentres que [[Artemisia I de Caria]], aliada dos persas, cría que as pesadas naves persas se desenvolverían mal nas recortadas costas de Salamina, polo que aconsellou a [[Xerxes]] que esperase a que os gregos quedasen sen provisións e se rendisenrendesen. [[Xerxes]] fixo caso ó consello de [[Mardonio]].

[[Xerxes]], o emperador persa, estaba seguro da vitoria do seu país, polo cal ansiaba contemplar a batalla. Por iso, mandou construír un trono no alto dun monte dunha illa cercanapróxima a Salamina, desde onde podía ver o desenvolvemento da batalla.

Os mariñeiros persas, apenas sen armados, foron branco fácil dos abordaxes gregos, pois os seus soldados eran [[hóplitahoplita]]s armados fortemente. A densidade de barcos persas permitiu que os soldados gregos avanzasen sen maiores problemas de barco en barco, e cando as formacións de xuncos persas estaban dispersas, os gregos abatían cos seus barcos facilmente contra eles, afundindo e capturando unha gran cantidade de navíos.

A batalla rematou así cunha resoada victoriavitoria grega. Xerxes voltou a Persia, coñecedor da irredutibilidade dos gregos, quen lle deran unha lección, ó igual que ó seu pai [[Darío O Grande]]. Mardonio quedou de administrador dos territorios conquistados en Grecia, pero foi derrotado na [[batalla de Platea]] e pechou o soño dos emperadores persas de conquistar Grecia.

A batalla foi estudiadaestudada por algúns sabios posteriores, coma Heródoto ou [[Esquilo]], que lle deron un sentido de loita da liberdade contra o despotismo dos reis de oriente.

*[[GreciaBatalla Antigade Maratón]].