Erik Satie: Diferenzas entre revisións

* Presentábase a si mesmo como "gimnopedista" (en [[1887]], pouco antes de escribir a súa composición máis famosa, as ''[[Gimnopedia]]s'').

* Colaborou con artigos en varios periódicosxornais.

* Chamábase a si mesmo "fonometrógrafo" (alguén que mide e escribe sons), prefirindo definirse asiasí antes que coma "músico".

* Poder ser considerado un procursorprecursor do [[serialismo]], moito antes do século XX

A xuventude de Erik Satie trancorreutranscorreu entre Honfleur, na baixa [[Normandía]], e [[París]]. Cando tiña catro anos, a súa familia mudouse a París, onde ó seu pai Alfred lle ofreceran un traballo de tradutor. Trala morte da súa nai (Jane Leslie Anton) en [[1872]], foi enviado xunto cocanda seu irmán menor Conrad de volta a Honfleur, para vivir alí cos seus avós paternos. Foi aquí onde recibiu as súas primeiras leccións de música por parte dun organista local. Cando a súa avoa morreu en [[1878]], os dous irmáns reuníronse en París cocon seu pai, quen se volveu a casar cunha mestra de piano. Dende comezos da década de [[1880]], Alfred Satie comezou a publicar as súas composicións de salón (compostas pola súa nova esposa e el mesmo, entre outros).

En [[1879]] Satie entrou no conservatorio de París, onde axiña os seus mestres o etiquetaron como "falto de talento". Tras ser enviado á casa durante dous anos e medio, volveu a ser admitido no conservatorio a finais de [[1885]], pero non logrou causar mellor impresión ós seus mestres, así que un ano despois decidiu facer o servizo militar; porén, de alí a unhas poucas semanas tratou de saíusaír do exército.

En [[1887]] deixou a súa casa para aloxarse en [[Montmartre]]. Neste tempo comezou unha grande amizade co poeta romántico [[Patrice Contamine]] e coa axuda dode seu pai publicou as súas primeiras composicións. Axiña se integrou coa clientela artística do café-cabaret [[Le Chat Noir]] e comezou a publicar as súas [[Gimnopedias]]. Seguiron as ''Ogives'' e as ''Gnossiennes'', entre outras. Neste mesmo período coñeceu a [[Debussy]]. En [[1891]] converteuse no compositor oficial e mestre de capela da orde rosacruz liderada por [[Joséphin Péladan]], a ''Ordre de la Rose-Croix Catholique, du Temple et du Graal''. Para esta orde compuxo pezas de inspiración mística, coma ''Salut Dapreau'', ''Le Fils des étoiles'' e ''Sonneries de la Rose Croix''.

Satie e [[Suzanne Valadon]], unha artista e amiga de [[Miguel Utrillo]], comezaron unha relación en [[1893]]. Axiña Valadon se mudou a unha vivenda próxima á de Satie na Rue Cortot. Satie obsesiounouse con esta muller, chamábaa a súa ''Biqui'', e escribiaescribía apaixonadas notas sobre ''o seu ser completo, ollos encantadores, mans xentís e pés pequenos''. Valadon pintou o retrato de Satie e deullo, pero ós seis meses mudouse, rompéndolle o corazón ó compositor. Durante a súa relación Satie compuxo as súas ''Danses Gothiques'', a modo de oración para facer regresar a paz á súa mente. Aparentemente, esta foi a única relación que tivo.

No mesmo ano coñeceu o mozo [[Maurice Ravel]], en cuxas primeiras composicións exerceu unha notable influencia. Unha das composicións de Satie neste período, as ''Vexations'', permaneceu descoñecida ata a súa morte. ÓA finfinais do ano fundou a ''Eglise Métropolitaine d'Art de Jésus Conducteur'' (IglexaIgrexa Metropolitana da Arte de Cristo o Guía). Como o seu único membro, o papel de "Parcier et Maître de Chapelle" comezou unha composición dunha ''Grande Messe'' (despois coñecida como a ''[[Messe des Pauvres]]''), e escribiu un caudal de cartas, artigos e panfletos mostrando a súa convición en temas relixiosos e artísticos.