Revisión como estaba o 13 de xullo de 2009 ás 16:57 editar Lápisdecores (conversa \| contribucións) 24 edicións estilo ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 13 de xullo de 2009 ás 17:07 editar desfacer Lápisdecores (conversa \| contribucións) 24 edicións Sen resumo de edición Edición máis nova →
Liña 14: Estes pequenos seres imaxinarios diferéncianse por uns trazos sutís (unha pequena flor, unha tatuaxe, uns lentes...) que marcan a súa personalidade ou a súa profesión. As historias dos pitufos transcorren na [[Idade Media]], no medio dun bosque que non podemos situar xeograficamente. A espesura da follaxe xunto co tamaño diminuto das súas casiñas con forma de [[cogomelo]] conforman o acubillo perfecto para escapar dun bruxo perverso: Gargamel. El e o seu gato, Azrael, ~~van tratar~~tratan de capturar os pequenos trasnos azuis ~~por~~porque ~~constituíren~~contitúen o ingrediente principal para obter ouro, eademais ~~cociñar~~de supoñer a base da "sopa de pitufos", un lendario e saboroso prato. A linguaxe que empregan é realmente sinxela: abonda con engadir a palabra “pitufo” a modo de prefixo, diante dos nomes; ou “pitufar” no caso dos verbos. Só os falantes desta singular lingua, xunto cos cativos, poden descodificar as mensaxes. Liña 24: A orixe da expresión castelá, "pitufo", hai que buscala na revista ''Strong''. Segundo relata Alfóns Moliné, debemos remitirnos ao ano ''[[1969]]'', data no que foron publicados en castelán por primeira vez, cando un dos seus redactores, Miguel Agustí, matinaba na adaptación do nome orixinal ao español. Este catalán de nacemento botou man do nome dos personaxes dunha coñecida revista infantil, ''Cavall fort'' da España de entre guerras: ''os Patufets''. Só foi necesario facer unha sinxela derivación para obter o novo termo. En Cataluña o nome orixinal que reciben os trasnos aos que nos referimos é o de ''Barrufets''. Non é unha voz inventada por ningún narrador; trátase dun personaxe emblemático do folclore catalán e que significa ''diaño''. Os vascos denominaranos ''pitufuak'' e, máis adiante, ''pottokiak'', por comparación co tamaño duns pequenos ponis propios doda ~~lugar~~zona. En Galicia calcouse directamente a voz empregada polo español. Liña 47: 1959 aparecían nove filmes (de trece minutos de duración) realizados polos Studios TV Animation Dupuis. Na década dos 70 os pitufos debutaron no cinema. A película, ''A frauta dos pitufos'', aínda popularizou máis ás figuriñas azuis. A banda sonora da obra cinematográfica, composta por Michael Legrand (coñecido como Pai Abraham) divulgouse con rapidez por Europa . O personaxe do Pai Abraham, home afable que se distinguía pola súa barba branca e a súa vestimenta moura, vai quedar ligado definitivamente aos pitufos. É así que o habitual sexa que nos numerosos programas televisivos europeos, uns e outros aparezan cantando ~~as súas cancións~~xuntos. No [[1981]] o dúo Hanna_Barbera mercou un pitufo de peluche para un dos seus netos. Fascinados polas pequenas personaxes puxéronse en contacto con Peyo para crear unha serie de debuxos animados e difundilos a través da NBC. Producíronse un total de 256 capítulos, que serían diferidos en 30 países diferentes. Daquela, os pitufos acadaron a fama mundial e a acollida de numerosos premios. Liña 55: En España esta serie de debuxos animados emitiuse por primeira vez a través de Televisión Española (1983- 1984), para ser logo difundida nas diferentes canles televisivas de carácter autonómico. Na década dos 80 fixéronse tremendamente populares grazas á súa difusión ~~nos~~no medio televisivo e á publicación das viñetas na Editorial Bruguera. Esta empresa deixou saír á luz emocionantes capítulos na revista ''Pulgarcito'' e ''Olé''. No en tanto, ''Planteta Agostini'' ~~publicaríaas~~recompilounas en tapa dura no [[2007]] == Vixencia actual ==

Les Schtroumpfs: Diferenzas entre revisións