Revisión como estaba o 8 de xullo de 2009 ás 09:45 editar Toliño (conversa \| contribucións) 29.647 edicións m {{Atención}} e {{FormatoWiki}} ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 8 de xullo de 2009 ás 10:14 editar desfacer 88.12.245.57 (conversa) Sen resumo de edición Edición máis nova →
Liña 3: [[Ficheiro:Harikalar Diyari Smurfs 06048 nevit.jpg\|thumb\|240px\|Os pitufos en plastilina]] Os '''pitufos''' son uns personaxes de banda deseñada infantil creados no [[1958]] polo guionista e debuxante ''[[Bélxica\|belga]]'' Pierre Culliford, popularmente coñecido como ''[[Peyo]]'' (''[[1928]]'' - ''[[1992]]'') == O universo dos pitufos == Liña 12: Estes pequenos seres imaxinarios diferéncianse por uns trazos sutís (unha pequena flor, unha tatuaxe, uns lentes...) que marcan a súa personalidade ou a súa profesión. As historias dos pitufos transcorren na ''[[Idade Media]]'', no medio dun bosque que non podemos situar xeograficamente. A espesura da follaxe xunto co tamaño diminuto das súas casiñas con forma de ''[[cogomelo]]'' conforman o acubillo perfecto para escapar dun bruxo perverso: Gargamel. El e o seu gato, Azrael, van tratar de capturar os pequenos trasnos azuis por constituíren o ingrediente principal para obter ouro e cociñar a "sopa de pitufos", un lendario e saboroso prato. A linguaxe que empregan é realmente sinxela: abonda con engadir a palabra “pitufo” a modo de prefixo, diante dos nomes;ou “pitufar” no caso dos verbos. Só os falantes desta singular lingua, xunto cos cativos, poden descodificar as mensaxes. == O nome == O nome orixinal é francés:[[ [[fr:schtroumpfs\|schtroumpf]],pronunciado de maneira semellante á voz alemá Strumpf : ''/ ʃʁum.fe/'', que significa “peúgo”. A maioría dos países adaptaron esta voz á súa fonética: schülumpfe, en alemán; smurfen, en holandés, puffi, en italiano; smerfy, en polaco… Liña 29: == Os personaxes == Os ~~'''~~[[Personaxes dos Pitufos\|personaxes]]~~'''~~ son planos e arquetípicos, non evolucionan ao longo das historias. Cada un adopta un rol diferente no conxunto (son personaxes – función en termos de narrativa). Na pequena aldea habitan máis dunha centea de individuos, pero só uns poucos deles son recorrentes ao longo da serie. Liña 39: No episodio ''A frauta dos seis buracos'' (rebautizada nunha edición posterior como ''A frauta dos pitufos''), Pirluit demostra ser un frautista nefasto. A súa pouca destreza co instrumento incomoda aos habitantes do castelo. A través dun comerciante, o rapaz consegue unha frauta con seis orificios. Trátase dunha frauta máxica, que desprende un son que conquista á xente do lugar. Tras investigar a súa investigar a súa procedencia, os dous rapaces chegan á conclusión de que os pitufos son os creadores do singular obxecto. Os ananos azuis reaparecerán ata tres veces máis antes de obteren a súa propia mini- historieta na revista ''Spirou'' no ano ''[[1959]]''. A partir deste momento os pitufos deixan de ser uns personaxes secundarios e comezan a adquirir os seus trazos definitorios. A boa acollida das aventuras levou a Peyo a centrarse na creación de máis historietas. O mercado respondeu favorablemente e axiña comezou a medrar un poderoso mercado de produtos derivados. Liña 47: Na década dos 70 os pitufos debutaron no cinema. A película, ''A frauta dos pitufos'', aínda popularizou máis ás figuriñas azuis. A banda sonora da obra cinematográfica, composta por Michael Legrand (coñecido polo ''Pai Abraham'') divulgouse con rapidez por Europa . O personaxe do Pai Abraham, home afable que se distinguía pola súa barba branca e a súa vestimenta moura, vai quedar ligado definitivamente aos pitufos. É así que o habitual sexa que nos numerosos programas televisivos europeos, uns e outros aparezan cantando as súas cancións. No ''[[1981]]'' o dúo [http://www.wikipedia.es ''Hanna_Barbera'' ] mercou un pitufo de peluche para un dos seus netos. Fascinados polas pequenas personaxes puxéronse en contacto con Peyo para crear unha serie de debuxos animados e difundilos a través da NBC. Producíronse un total de 256 capítulos, que serían diferidos en 30 países diferentes. Daquela, os pitufos acadaron a fama mundial e a acollida de numerosos premios. O tema musical que hoxe se coñece foi producido por Hanna- Barbera. Comeza cunhas mestura de Scheherazada e continúa co primeiro movemento da Octava Sinfonía de Franz Schubert (Inconclusa). Liña 53: En España esta serie de debuxos animados emitiuse por primeira vez a través de Televisión Española (1983- 1984), para ser logo difundida nas diferentes canles teleisivas de carácter autonómico. Na década dos 80 fixéronse tremendamente populares grazas á súa difusión nos medio televisivo e á publicación das viñetas na Editorial Bruguera. Esta empresa deixou saír á luz emocionantes capítulos na revista ''Pulgarcito'' e ''Olé''. No en tanto, ''Planteta Agostini'' publicaríaas en tapa dura no ''[[2007]]'' == Vixencia actual ==

Les Schtroumpfs: Diferenzas entre revisións