Berenguel de Landoria: Diferenzas entre revisións

'''Bérengar de Landore''' coñecido como '''Berenguel de Landoria''' ou de Landoira ([[1262]]-[[1330]]), [[arcebispo]] de [[Santiago de Compostela]] en [[1317]]. Foi un dos protagonistas dunha época convulsa da Igrexa, durante a súa sede en [[Aviñón]] e tamén en Compostela. Unha das torres da [[catedral de Santiago]], leva o seu nome xa que foi quen a mandou construir.

Naceu no Sursur de Francia<ref>[http://204.11.236.37/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=1868&view=previous], En Español.</ref> en [[1262]], segundo fillo dos condes de Rodez, e criouse nunha das cortes máis importantes da época, que cultivaba con gran éxito a [[trobadorismo|poesía trobadoresca]] e demais artes. Ao imporse o [[morgado]], viuse obrigado a porse ao servizo da igrexa. Berenguel ascendeu rápido polas entrañas da igrexa ata facerse íntimo amigo de [[Xoán XXII]]. Chegou a ser Mestre Xeral da [[orde dos pregadores]], organizando as misións dos monxes peregrinos<ref>[http://www.newadvent.org/cathen/12354c.htm]: ''In 1312 the master general, Béranger de Landore, organized the missions of Asia into a special congregation of "Friars Pilgrims", with [[Franco of Perugia]] as vicar general. As a base of evangelization they had the convent of Pera (Constantinople), Capha, Trebizond, and Negropont. Thence they branched out into Armenia and Persia''. Tamén: [http://www.domcentral.org/trad/domwork/domwork13.htm], [http://www.domcentral.org/trad/shorthistory/short03.htm].</ref>.iniciou a tendenza cara o tomismo na orde dominica<ref>[http://www.domcentral.org/study/ashley/dominicans/ashdom03.htm]</ref> e loitou contra a liña de [[Durando de Saint-Pourçain]]<ref>[http://fds.oup.com/www.oup.co.uk/pdf/0-19-928231-5.pdf PDF], p.5, [http://www.bookrags.com/research/durandus-of-saint-pourain-c-1275133-eoph/].</ref>. Solicitou a [[Bernardo Gui]] que compuxese unsubstituto para a ''[[Lenda Dourada]]'' de [[Xacobe da Voraxine]].<ref>[http://repositories.cdlib.org/cgi/viewcontent.cgi?article=1240&context=cmrs/comitatus PDF], note p.146.</ref>