Giorgio Agamben: Diferenzas entre revisións

Non obstante, o ser humano distínguese na súa capacidade de comunicar como a de imaxinar, que é a verdadeira fonte e radica a posibilidade de facer fronte á indixencia política, recuperar a vida digna e os atributos cívicos.

 

Nesta obra fala do problema das circunstancias históricas (materiais, técnicas, burocráticas, xurídicas...) nas que tivo lugar o [[exterminio dos xudeus]] pode considerarse hoxe suficientemente aclarado, grazas as investigacións, cada vez mellores a máis amplas, que se dan cita neste ámbito. Pero a situación é moi distinta polo que fai o ó significado ético e político do exterminio e ata a propia compresión humana do sucedido; é dicir, no último caso un verdadeiro intento de comprensión global, senón que carecemos incluso de algo que nos permita acercarnos ó sentido e ás razóns do comportamento dos verdugos e das súas vítimas, cuxas palabras no seguen parecendo, un misterio. Entre o querer comprender demasiado apurado de aqueles que dispoñen de explicacións para todo e a negativa a comprender dos sacralizadores a calquera prezo, esta obra opta por un terceiro camiño; trata de escoitar as voces das testemuñas, como a lagoa do intestimoniable, a presenza sen rostro que todo testemuño contén necesariamente, a de aqueles que tocaron fondo, os musulmáns.