Ramón Berenguer II: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Prevert (conversa | contribucións)
m imaxe procedente de Commons vía 'Images for biographies'
Servando2 (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 1:
[[Ficheiro:Ramon Berenguer II.jpg|thumb|right|Ramón Berenguer II]]
'''Ramón Berenguer II''', coñecido como o '''Cabeza de Estopa''' pola súa espesa cabeleira, foi conde de Barcelona entre [[1076]] e [[1082]]. Era fillo de [[Ramón Berenguer I]] e de [[Almodis da Marca]] e irmán, probablemente mellizoxemelgo, de [[Berenguer Ramón II]].
 
O testamento do seu pai establecía que Ramón Berenguer e o seu irmán debían gobernar en igualdade de condicións aínda que en realidade existían certos privilexios en favor do conde Cabeza de Estopa. Nun momento determinado, Ramón Berenguer viuse obrigado a repartir os seus territorios co seu irmán, reparto que prometeu ante os bispos de [[Barcelona]] e [[XeronaXirona]], os condes destes condados e o vizconde de Cardona.
 
No [[1078]], Ramón Berenguer entregou ao seu irmán como garantía do reparto as parias de [[Lérida]] e ao rei [[Islam|musulmán]] desta cidade. Barcelona, Urgel e Lérida loitaban contra [[Zaragoza]] co que o perigo musulmán retrocedeu, tanto pola zona leridana como pola colonización [[Cristianismo|cristiá]] que chegaba ata Torregrossa. No [[1079]], a [[Conca de Barberá]] estaba xa repobladarepoboada por cristiáns.
 
A finais do [[1077]], o [[Papa]] [[Gregorio VII]] enviou a GironaXirona o seu legado, Amat de Olorón, para dar impulso ás súas ideas de reforma da igrexa. É posible que Amat aproveitase a súa estancia na cidade para intentar que Ramón Berenguer e o seu irmán se reconciliaran, xa que o seu pai deixara baixo tutela papal ao seu fillos no seu testamento. No [[1079]], o Pontífice escribiu ao bispo de XeronaXirona solicitando que mediase entre os dous irmáns para poñer fin ás disputas condalescondais, conxuntamente cos abades de [[Ripoll]], [[Sant Cugat do Vallés]] e Sant Ponç de Tomeres.
 
Ese mesmo ano, Ramón e Berenguer repártense a cidade de Barcelona, [[Castellvell]] e a súa marca, [[Olérdola]], [[Vilafranca do Penedés]], [[Vallmoll]], [[Benviure]], [[Gavá]], [[Pallejá]] e outros dominios. Ambos irmáns conviñeron residir de forma alternativa durante seis meses no palacio condal. As funcións soberanas quedaron indivisas, así como as rendas por xuízos, mercados, moeda e uns patios en Barcelona. Con todo, Berenguer seguiu reclamando e no [[1080]] obtivo do seu irmán a metade do castelo de Barbera, do da Bleda e dos condados de [[Carcasona]] e [[Rasés]]. Ramón comprometeuse a compartir todas as futuras adquisicións, incluíndo as naves que se construísen e as que se comprasen.
 
Acordaron tamén que a expedición prevista para o seguinte verán realizaríana conxuntamente. Finalmente esta expedición non se levou a cabo, seguramente polos cambios que sufriran os reinos de [[taifa]]s. Con ocasión da preparación desta empresa, [[o Cid]], enemistadoincomodado co seu rei [[AlfonsoAfonso VI de Castela]], trasladouse a Barcelona e ofreceu a súa colaboración, que non foi aceptada; actosacto eguidoseguido, quedou ao servizo dos reis sarracenos de Zaragoza mentres que o rei de Lérida apoiábase nos [[Reino de Navarra|navarros]] primeiro e nos [[conde de Barcelona|condes de Barcelona]] despois. Isto enfrontou a Berenguer Ramón co Cid preto de Almenar no verán de [[1082]]. Berenguer foi derrotado e feito prisioneiro sendo liberado pouco tempo despois.
 
O [[5 de decembro]] dese mesmo ano, Ramón Berenguer dirixíase a Barcelona atravesando o bosque de Perxa do Astor no [[Montnegre]]. Uns descoñecidos, talvez os seus propios acompañantes, asasinárono nese bosque. O seu cadavercadáver foi trasladado a XeronaXirona onde recibiu sepultura. O seu irmán foi acusado deste asasinato polo que recibiu o alcuño "do fraticidafratricida".
 
[[Categoría:Personalidades]]