O '''Elfdaliano''' ou '''dalecarliano''' ('''övdalsk''' para os nativos, e '''älvdalsmål''' ou '''älvdalska''' para os suecos, literalmente, ''língualingua dos elfdalianos''). É en realidade un dialecto do conxunto de dialectos que formaban o dalecarliano antigo, unha lingua escandinava propia, da rama escandinava oriental. O dalecarliano antigo era falado no condado ou comarca de [[Dalecarlia]] (''Dalarna'' en sueco), hoxe só se fala nos municipios arredor do lago [[Silia]] (''Silja'' en sueco) e sobre todo no municipio de Elfdalia (''Älvdalen'' en sueco e ''Ölvdaln'' en dalecarliano). Algúns lingüistas (suecos principalmente) a consideranconsidérana un dialecto do sueco, mentrasmentres que outros lingüistas escandinavos sosteñen que é unha lingua propia.
Os dialectos dalecarlianos mantiveron moitas características gramaticais e fonolóxicas arcaicas, moitas das que aindaaínda son case idénticas ás do [[norreno]] - coma por exemplo, o uso da letra [[eth]] (Ð,ð), (que chegou a usarse no sueco antigo); mantenmantén a nasalidade das vogais; conservación dos tres xéneros; etc.
A pesares de estar clasificada dentro da rama escandinava oriental, mantenmantén certas semellanzas cos dialectos neonoruegueses de Trendelag, o '''[[trendés]]''' (''trøndersk'' en noruegués), que son clasificados na rama escandinava oriental xunto co [[neonoruegoneonoruegués]] ou '''nynorsk'''.
[[Ficheiro: Älvdalen Municipality in Dalarna County.png|thumb|left|200px|Condado de Elfdalia en Dalecarlia]]
