'''Nouvelle vague''' foi un movemento artístico do cinema francés que se insere no movemento contestatario propio dos anos sesenta. No entanto, a expresión foi lanzada por Françoise Giroud, en 1958, na revista ''L’Express'' ao facer referencia a novos cineastas franceses.
Sen grande suportesoporte financeiro, os primeiros filmes conotadoschamados con esta expresión eran caracterizados pola xuventude dos seus autores, unidos por unha vontade comuncomún de transgredir as regras normalmente aceites para o cinema máis comercial. peroPero é aceite que só con ''O Acosado'' de [[Jean-Luc Godard]] é que esta vaga torna-se naquilo que ficariaquedaría na historia do cinema francés como a ''nouvelle vague''. [[Truffaut]] realizaba, nese mesmo ano, ''Os 400 Golpes'' – outro dos máis emblemáticos filmes da ''nouvelle vague''.
As características máis marcantes deste estilo son a intransixencia con oscoos moldes narrativos do cinema estabelecido, atravésa través do amoralismo, propio desta xeración, presente nos diálogos e nunha montaxe inesperada, orixinal, sen concesións á linearidade narrativa.
