Martin Heidegger: Diferenzas entre revisións

En 1927 Heidegger publica a obra máis emblemática de todo o seu pensamento, ''[[Ser e tempo]]'' (''Sein und Zeit''), na que pon ó servizo da ontoloxía unha novedosa investigación da ''existencia'' humana. Posto que o ser humano (''Dasein'') é o único [[ente]] que suscita a cuestión sobre o sentido do ser en xeral (obxecto de estudio da ontoloxía) é necesario analizar, como paso previo á elaboración da ontoloxía, a súa estrutura ontolóxico-existencial do mesmo, que é anterior a calquera tese sobre a súa [[esencia]] (animal racional, ser espiritual, etc.). Establécese así unha distinción orixinaria entre o plano ontolóxico (existencia) e o plano óntico (esencia) do ser humano, de enorme influencia nos filósofos existencialistas ([[Jean-Paul Sartre|Sartre]], etc.). A raíz destes presupostos, e con axuda do método fenomenolóxico, Heidegger desenvolve en ''Ser e tempo'' unha ''[[analítica existencial]]'' tratando de desentrañar un ámbito [[Filosofía transcendental|transcendental]] (pre-conceptual, pre-óntico, pre-realista, pre-idealista, etc.) que actúa como a priori de toda existencia humana concreta.