Mina da Parxubeira: Diferenzas entre revisións

No seu interior atopouse un [[enxoval]] consistente en [[lámina de sílex|láminas de sílex]], unha [[punta de flecha]], anacos de [[cerámica campaniforme]] , catro [[estela]]s antropomórficas de [[gneis]] granítico e uns pequenos ídolos de [[coio]]s, un deles con decoración baseada en incisións, chamados [[betilo]]s, todo o cal se atopa no [[Museo arqueolóxico e histórico Castelo de San Antón|Museo Arqueolóxico da Coruña]]. As estelas e os betilos estaban chantados verticalmente fronte ao corredor de entrada, xusto na periferia, mais non á vista dos vivos. É posíbel que se colocasen para protexer o morto como materialización simbólica da divindade da morte.

 

* A. Rodríguez Casal (1989): ''La necrópolis megalítica de Parxubeira''. Campañas arqueolóxicas de 1977 ao 1984. A Coruña: Monografías urxentes do Museu de San Antón, 4.

* Ramón Boga Moscoso (1997): ''Dólmenes de Galicia''. A Coruña: Bahía Edicións.