Cemento (construción): Diferenzas entre revisións

Case a totalidade dos fornos de cemento operantes contan con torres de pre-quecemento, responsábeis por remover a humidade aínda restante no material tras o proceso de moaxe alén de iniciar a calcinación do material. Habendo pre-quecemento, o proceso de produción é chamado proceso de vía seca, máis eficiente e rápido en relación aos procesos de vía húmida, onde a [[materia prima]] é alimentada directamente ao forno. Isto se debe ás transferencia de calor e masa máis eficientes ocorridas na torre, permitindo se empregaren fornos de lonxitude menor.

Os pre-estufa máis encontrados son torres de ciclóns. Dispostos en elevadas estruturas (que frecuentemente superan 100 metros de altura), diversos [[Separador ciclónico|separadores ciclónicos]] (equipamentos capaces de retirar partículas sólidas dunha corrente de gases) son interligados entre si. A través da secuencia de ciclóns flúen os gases quentes provenientes do forno, en contra-corrente coa materia prima. A medida que esta se mestura co fluxo de gases, ocorre [[transferencia de calor]] e [[transferencia de masa]]. Nos primeiros fragmentos do proceso, elimínase a [[humidade superficial]], mentres a temperatura permanece próxima á temperatura de [[ebulición]] da auga. A partir deste punto, o material sólido contendo só [[humidade intergranular]] pasa a ser quecido gradualmente. No fin do proceso, o material atinxe de 700ºC a 1000ºC, suficiente para a auga estea eliminada e para se iniciaren descomposicións químicas da materia- prima.

A produción de cimento é altamente intensiva no consumo de combustíbel. Xeralmente utilízase unha combinación de diversos produtos como óleo, [[coque de petróleo]] e residuos industriais. Cerca de 7% das emisións de [[CO2]] no planeta son decorrentes da produción de cimento, debido á [[combustión]] e ao proceso de descarbonatación da [[materia- prima]].