Pentateuco: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Angeldomcer (conversa | contribucións)
Angeldomcer (conversa | contribucións)
m erros
Liña 9:
Comeza cos relatos cosmogónicos da creación do mundo e do home. Seguen relatos que reflexionan sobre o sentido do mal no mundo: o paraíso e o pecado orixinal, [[Caín]] e [[Abel]], [[Noé]] e o diluvio universal e remata coa [[Torre de Babel]].
 
A segunda parte do libro trata dos patriarcas, xefes de clans nómadas que recorrían o que hoxe é Oriente Medio. Comeza por [[Abraham]], chamado por Deus de [[Ur]] de [[Caldea]] parfapara que sexa pai dun gran pobo. O relato narra a alianza de Deus con Abraham, a historia da súa descendencia, cos seus fillos [[Ismael]] pai dos [[ismaelitas]], é dicir, os [[árabes]]; e Isaac; a súa relación co seu sobriño [[Lot]] e o relato derivado dosobre o pecado e castigo de [[Sodoma]] e [[Gomorra]], e o sacrificio de Isaac.
 
Isaac colle despois o protagonismo, el mailos seus fillos [[Esaú]] e [[Xacob]], o enfrontamento entre estes apolos loitadereitos polade primoxenitura, que implicaba herdar todo tanto bens materiais como dereitos de primacía no clan, e a súa posterior reconciliación. De Xacob escoitamos o relato das súas viaxes,os seus matrimonios e os seus doce fillos, os pais das doce tribos de Israel.
 
O seu penúltimo fillo [[Xosé]], é protagonista do final do libro. AAs súas visións, a envexa dos seus irmáns, a súa venta como escravo ao ministro do Faraón. O seu posterior ascenso ao goberno de [[Exipto]] e como axuda aos seus irmáns. O libro remata co establecemento dosde XAcob e os seus doce clansfillos en Exipto.
 
=== Éxodo ===
Liña 27:
=== Levítico ===
 
En hebreo ''vaiiqrá'', é un libro de leis que regulan a vida relixiosa de Israel, o seu contido se podepódese dividir en cinco partes:
 
* Capítulos 1 a 7: leis sobre os sacrificios: clasificación, víctimas axeitadas, comportamento dos sacerdotes.
Liña 46:
=== Deuteronomio ===
 
O título grego co que coñecemos este libro significa lei (nomos) posterior (deuteros). E ese é o seu contido, a lei que rexirá a vida do pobo. OSe o Levítico regula a vida relixiosa e, este librofai ao propio coa civil.
 
Comeza cunha sección narrativa onde relata parte dos acontecementos que seguiron á Alianza do Sinaí.
Liña 56:
== Autor ==
 
A tradición atribuiulle sempre o Pentateuco a Moisés. Un autor que era a un tempo cronista da historia do seu pobo e lexislador que promulgabnapromulgaba as leis polas que tiña que rexirse.
 
Co inicio da ciencia bíblica, aos primeiros do século XIX, esta atribución comeza a poñerse en dúbida. Primeiro por unha constatación bastante obvia: se Moisés é o autor, ¿cómo pode ser que no Deuteronomio escriba a súa propia morte?
Liña 69:
* un longo periodo de transmisión oral das narracións que aparecen no libro: os relatos dos patriarcas, os feitos do Éxodo...
* un material lexislativo, que se foi promulgando en distintas épocas.
* obras literarias dos pobos veciños que, despois de adaptadas, foron incorporadas á Biblia. O caso máis claro é o relato de [[Noé]], unha reescritura dun capítulo da obra babilónica a [[Épica de Gilgamesh]].
 
Todo este material, máis o orixinal dos autores do texto escrito desembocan nas catro escolas autoras do Pentateuco, o que se chama as catro fontes. Cada unha fixo a súa propia aportación e, as dúas máis recentes fixeron ademais o traballo de unir todo o material para forma-los libros tal como os coñecemos. EstyasEstas catro fontes son: iavista, eloísta, deuteronómica e sacerdotal.
 
=== Iavista ===
Liña 82:
=== Sacerdotal ===
 
Responsable, entre outros textos, da famosa criación do mundo en sete días, ou de caseo todolibro odo Levítico. Dátase no século VI antes de Cristo. A súa preocupación e fundamentar as normas sobre pureza ritual. O seu nome ven de que, polo estilo e a teoloxía subxacente, supónse obra de sacerdotes do [[Templo de Xerusalén]].
 
=== Deuteronomista ===