Histérese: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
BanjoBot (conversa | contribucións)
m Bot: Reemprazo de texto automático (-[[Imaxe: +[[Ficheiro:)
Liña 3:
==Histérese magnética==
A histérese con respecto ao magnetismo que presentan en diferente medida os materiais. Está relacionado coa [[saturación]], o ponto a partir do cal a indución ou [[densidade de fluxo]] '''B''' deixa de aumentar coa intensidade de [[campo magnético]] '''H'''.
[[ImaxeFicheiro:B-H_loop.png|thumb|right|300px|Curvas de histerese nun aceiro de gran orientado. Br é a remanescencia e Hc a coercitividade]]
Cando o campo magnético aplicado en un material for aumentado até a saturación e en seguida for diminuído, a densidade de fluxo '''B''' non diminúe tan rapidamente canto o campo '''H'''. Desa forma cando H chega a cero, aínda existe unha densidade de fluxo remanescente, Br. Para que B chegue a cero, é necesario aplicar un campo negativo, chamado de forza coercitiva. Se H continuar aumentando no sentido negativo, o material é magnetizado con polaridade oposta. Dese modo, a magnetización inicialmente será fácil, até cando se aproxima da saturación, pasando a ser difícil. A redución do campo novamente a cero, deixa unha densidade de fluxo remanescente, -Br, e para reducir B a cero débese aplicar unha forza coercitiva no sentido positivo. Aumentando-se mais aínda o campo o material fica novamente saturado, con a polaridade inicial.
 
Liña 9:
 
==Exemplo de histérese con metais==
[[ImaxeFicheiro:Magnet0873.png|thumb|right|[[Campo magnético]] de un imán]]
Cando o [[ferro]] non está magnetizando, seus dominios magnéticos están dispostos de maneira aleatoria. Porén, ao aplicar unha forza magnetizante, os dominios se aliñan co campo aplicado. Se invertermos o sentido do campo, os dominios tamén inverterán a súa orientación.
Nun transformador, o campo magnético muda de sentido sendo moitas veces por segundo, de acordo co sinal alternado aplicado. E o mesmo ocorre cos dominios do material do núcleo. Ao inverter a súa orientación, os dominios precisan superar o [[atrito]] e a inercia. Ao facer iso, disipan unha certa cantidade de potencia na forma de calor, que é chamada de perda por histérese (en grego: "falta, penuria").