Revisión como estaba o 12 de febreiro de 2009 ás 20:50 editar Xmartins (conversa \| contribucións) 7 edicións Etimoloxía latina ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 12 de febreiro de 2009 ás 23:07 editar desfacer Xmartins (conversa \| contribucións) 7 edicións Sen resumo de edición Edición máis nova →
Liña 1: ==Etimoloxía==▼ A '''aliteración''' (do [[latín]] '''alliteratio''', de '''ad-''' e '''littĕra''' ''letra'') é un termo introducido a principios do século XVI polo humanista italiano Giovanni Pontano. Nos manuais antigos e medievais empregábase preferentemente o étimo ''homoeoprophoron'' (do [[grego antigo\|grego]] ὁμοιοπρόφορον).▼ A '''aliteración''' é un [[figura estilística\|recurso estilístico]] do compoñente métrico-fonolóxico. Consiste na repetición no plano fónico, dado pola combinación repetida e expresiva de certos sons iguais ou afíns ó longo dun [[verso]], [[estrofa]] ou [[poema]]. Segundo o [[fonema]] repetido pode ser consonántica ou vocálica. Ao mesmo tempo, pode ser eufónica se o resultado da repitición é harmónica e cacafónica cando o resultado é desagradábel. A [[retórica]] clásica sinalou os seguintes tipos de aliteración: [[iotacismo]], repetición de /i/, [[lambadacismo]], repetición de /l/, [[mitacismo]], repetición de /m/ e [[polisigma]] cando son repetido é /s/. ▲==Etimoloxía== ▲A '''aliteración''' (do [[latín]] '''alliteratio''', de '''ad-''' e '''littĕra''' ''letra'') é un termo introducido a principios do século XVI polo humanista italiano Giovanni Pontano. Nos manuais antigos e medievais empregábase preferentemente o étimo ''homoeoprophoron'' (do [[grego antigo\|grego]] ὁμοιοπρόφορον). ==Exemplos==

Aliteración: Diferenzas entre revisións