Revisión como estaba o 17 de setembro de 2008 ás 20:28 editar AlleborgoBot (conversa \| contribucións) 11.120 edicións m bot Engadido: en:Pius Font i Quer ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 21 de xaneiro de 2009 ás 11:09 editar desfacer Estevoaei (conversa \| contribucións) Burócratas, Administradores 180.685 edicións lig ints Edición máis nova →
Liña 1: '''Pius Font i Quer''', nado en ([[Lleida]] en [[1888]] -e falecido en [[Barcelona]] en [[1964]]), foi un [[Botánica\|botánico]] ([[taxonomía\|taxónomo]] e fitoxeógrafo) así como farmacéutico e químico, que destacou coma un dos nomes máis importantes da ciencia botánica catalá de mediados do [[século XX]]. Foi ademais un gran mestre e un gran divulgador. Nas súas obras en castelán aparece citado cunha versión castelanizada do seu nome: '''Pío Font Quer'''. ==Biografía== Pasou a súa infancia en [[Manresa]], onde un instituto de ensino secundario leva o seu nome. Doutorouse en Farmacia ([[1914]]) cunha tese sobre a flora do [[Bages]]. Entre outros cargos foi profesor de Farmacia e Botánica na [[Universidade de Barcelona]] e tamén foi profesor na Escola Superior de Agricultura. De 1931 a 1934 foi presidente da Institució Catalá d'Història Natural, unha organización privada moi importante na historia das Ciencias Naturais españolas, cuxa sección botánica encabezou igualmente durante o franquismo ata a súa morte. Liña 11 ⟶ 10: Membro do [[Institut d'Estudis Catalans]] dende [[1942]] e vicepresidente dos Congresos Internacionais de Botánica de [[París]] ([[1954]]) e [[Edimburgo]] ([[1964]]). En [[1955]] a [[Universidade de Montpeiller]] concedeulle o título de [[Doutor Honoris Causa]]. As súas investigacións abarcaron o conxunto da Península Ibérica e as rexións montañosas de [[Marrocos]] baixo control español, ás que organizou excursións de recolección entre 1927 e 1932. Destas e outras recoleccións, que lle foron confiadas dende os seus primeiros anos, derivou a magna obra ''Iter Maroccanum'' (1928-1932), unha colección de ''exsiccata'' fundamental para a investigación da flora desa parte do mundo. Traballou con asiduidad nos [[Países Cataláns]], e deles, especialmente na parte meridional do antigo Reino de Valencia, así como en [[~~Ibiza (illa)\|Ibiza~~Eivissa]] e [[Formentera]], así como nas serras de Andalucía Oriental. Font i Quer participou en diversas obras colectivas e dirixiu algunhas. En particular foi un gran formador (cuxas obras tamén o eran de divulgación) da terminoloxía botánica popular e científica en linguas catalá e castelá. Neste sentido destaca o ''Dicionario de Botánica'' ([[1953]]) grazas ao cal o vocabulario desta ciencia goza en español dun grao de coherencia léxica que adoita faltarlles a outras. Liña 20 ⟶ 19: ==Obras== Font Quer, P. and Universidad Central (Madrid). (1914). ''Ensayo fitotopográfico de Bages : tesis de doctorado en farmacia''. Mahón, Tipografía Mahonesa. Font Quer, P. (1926). ''Illustrationes florae occidentalis : quae ad plantas hispaniae, lusitaniae et mauritaniae, novas vele imperfecte cognitas, spectant.'' Barcelona, Museo de Ciencias Naturales. Font Quer, P. (1953). ''Diccionario de botánica.'' Barcelona, Labor. Font Quer, P. (1962). ''Plantas medicinales : el Dioscórides renovado.'' Barcelona, Lábor. *Font Quer, P. (1964). ''Botánica pintoresca.'' Barcelona, Ramón Sopena.

Pius Font i Quer: Diferenzas entre revisións