Diferenzas entre revisións de «Ratisbona»

A cidade, con 143.400 nabitanteshabitantes (dec. 2006) é, despois de [[MunichMúnic]], [[Nuremberg]] ete [[Augsburgo|Augsbourg]], a cuarta maior cidade do [[Land]]de [[Baviera|bávaro]]. Desde o 13 de xullo de 2006, a cidade vella de Ratisbona forma parte da [[Patrimonio mundial da UNESCO]]. É sede dun [[bispado]] [[católico]].

Os meses máis cálidos son xuño e agosto con medias de temperaturas que vanoscilan de 16,2ºC a 18ºC. Os meses máis fríos correspondemcorresponden a decembro e febreiro con -0,9ºC e -2,7ºC como medias respectivas.

Aos meses de xuño e agosto corresponden as precipitacións máis baixas con 74 e 93 mm; marzo e novembro son os meses máis chuviososchuvosos, con 33 e 39 mm.

Sobre un asentamento [[celtas|céltico]] (Radisbona), os romanos fundaron no [[179|179 d.C.]] un campamento nas beiras do [[río Regen]], ao que denominaron '''Castro Regina''' (eé dicer, ''castro'' sobre o río ''Regen''). As fontes francas confirman a asistencia de bispos de [[Galiza]] ao [[sínodo]] de Ratisbona no ano [[782]]. Durante a época merovinxia, acidadea cidade foi residencia dos duques de Baviera. Acadaría o seu cénit político e económico nos séculos XII e XIII, por atoparse nunha encrucillada de camiños [[Centroeuropa|centroeuropeos]] importantes. Dese período datan os grande monumentos dacidadeda cidade, como a Steinerne Brücke (unha ponte de pedra de 310 m de longo, sobre o Danubio, erguido entre [[1135]] e [[1146]]), a catedral [[Arte gótica|gótica]] (consagrada en [[1276]]), a Altes Rathaus (Antiga Casa do Concello).

En [[1245]] o emperador Ferderico II concedeu a Ratisbona o rango de Cidade Libre Imperial ("Freie Reichsstadt"), o que lle confería certa autonomía política. Nos séculos seguintes, a importancia da cidade revélase no fritofeito de ter sido numerosas veces, sede das reunións da [[Dieta imperial]] (Reichstage). Así na celebrada en [[1541]], tencionousetentouse buscar un acordo entre reformados e [[catolicismo|católicos]]; a ela asistiran Felipe Melanchton e Bucero. No ano seguinte, Ratisbona uníuse oficialmente á Igrexa reformada, aínda que subsistíu o bispado católico. En 1663 converteuse na sede permanente da Dieta.