Gonzalo Fernández de Córdoba: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Prebot (conversa | contribucións)
m Bot: Trocar espazo de nomes 'Imaxe:' e/ou 'Image:' por 'Ficheiro:'
Servando2 (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 1:
[[Ficheiro:GCapitan01.jpg|thumb|right|Gonzalo Fernández de Córdoba foi un militar español que permitiu que a Coroa de Aragón mantivese o reino de Nápoles. Polas súas vitorias foi coñecido como ''o gran capitán''.]]
 
'''Gonzalo Fernández de Córdoba''' ([[Montilla]], [[1453]] - [[Granada]], [[1515]]), alcumado '''O Gran Capitán''', foi un gran militar [[España|español]] que ás órdenesordes dos [[Reis Católicos]] loitou na [[conquista de Granada]] e na [[Guerra de Nápoles]]. Está considerado o inventor da guerra moderna.
 
==Formación==
 
De neno foi parte do séquito de [[Isabel a Católica]]. Loitou a favor de '''Isabel''' na [[guerra civil castelá]] e en [[guerra de granada|Granada]]. En recompensa polos seus destacados servizos, recibeurecibiu unha encomenda da [[Orde de Santiago]], señorío de ''Orjiva'' e algunhas rendas sobre a seda granadina, o cal contribueucontribuíu a enriquecerseque se enriquecese.
 
==A guerra de Italia==
En [[1495]] foi chamado á guerra de [[Nápoles]], onde tanto [[Fernando II de Aragón]] e o rei de Francia (naquel momento [[Luís XII]]). Tras unha corta campaña de tres anos e tras coseitar importantes triunfos, volveu a España. Alí foi nomeado duque de Santángelo.
 
En [[1495]] foi chamado á guerra de [[Nápoles]], onde tanto [[Fernando II de Aragón]] e o rei de Francia (naquel momento [[Luís XII]]). Tras unha corta campaña de tres anos e tras acadar importantes triunfos, volveu a España. Alí foi nomeado duque de Santángelo.

En [[1500]] foi enviado de novo a '''Nápoles''' para consolidar a posición de España en Nápoles tras un tratado con Francia. Os roces cos exércitos franceses, porén, conduciron ó enfrontamento con estes. Os franceses superaban ampliamenteamplamente en número ós españois, o que fixo que o Gran Capitán seguise tácticas defensivas, refuxiándose en prazas fortes. A grande estratexia do Gran Capitán conduciu á vitoria sobre os franceses en [[batalla de Ceriñola|Ceriñola]], en [[1503]]. O comandante francés, o duque de Nemours, morreu en combate.
 
Grazas a esta vitoria, o exército español apropiouse de todo o reino de Nápoles. LuisLuís XII de Francia mandou un novo exército, que foi derrotado en [[1504]] en [[batalla de Garellano|Garellano]]. Tras estes acontecementos, o exército francés rendiuserendeuse en Gaeta.
 
==De virreivicerrei á perda do favor real==
Grazas a esta vitoria, o exército español apropiouse de todo o reino de Nápoles. Luis XII de Francia mandou un novo exército, que foi derrotado en [[1504]] en [[batalla de Garellano|Garellano]]. Tras estes acontecementos, o exército francés rendiuse en Gaeta.
 
Terminada a guerra de Nápoles gobernou como virreivicerrei de Nápoles durante catro anos, mais foi deposto do goberno por temores de Fernando de Aragón de que se volvese demasiado poderoso e se independizaraindependizase. O Gran Capitán intentou dar contas ó rei de que non tiña pensado traicionalotraizoalo (no [[Arquivo de Simancas]]).
==De virrei á perda do favor real==
Terminada a guerra de Nápoles gobernou como virrei de Nápoles durante catro anos, mais foi deposto do goberno por temores de Fernando de Aragón de que se volvese demasiado poderoso e se independizara. O Gran Capitán intentou dar contas ó rei de que non tiña pensado traicionalo (no [[Arquivo de Simancas]]).
 
O Gran Capitán retirouse a entón a Loja, aínda que tiña desexos de volver a Italia, e morreu en [[1515]].