Ricimer: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
Atención|Artigo traducido do portugués. Ten erros de tradución que precisan de alguén coñecedor do tema, poe exemplo, ''"Avito nomeou a Ricimer comes."''
Liña 1:
{{Atención|Artigo traducido do portugués. Ten erros de tradución que precisan de alguén coñecedor do tema, poe exemplo, ''"Avito nomeou a Ricimer [[comes]]."''}}
{{entradución}}
[[Image:As Libius Severus-Ricimer MonogramRIC 2716.jpg|thumb|300px|Monograma de Ricimer no reverso desta moeda de [[Libio Severo]]. Libio foi un dos emperadores "marioneta" que controlou Ricimer, para poder governar 'de facto'.]]
'''Ricimer''' (nado cara o ano [[405]] e falecido o [[18 de agosto]] de [[472]]), foi un xeral xermánico que governou o [[Imperio Romano Occidental]] durante parte do [[século V]].
 
Ricimer foi [[arianismo|ariano]], fillo dun príncipe [[suevo]]. Súa nai era filla de [[Wallia]], rei dos [[visigodos]]. Pasou a súa xuventude na corte de [[Valentiniano III]], onde se distingueudistinguiu no exército ás ordes de [[Flavius Aëtius]], Valentinian's ''[[magister militum]]'' da parte occidental do Imperio Romano.
 
As mortes de [[Valentiniano III|Valentiniano]] e Aëtius en 454 ou 55 produciron un baleiro de poder no oeste. Primeiro, [[Petronio MaximoMáximo]] intentou obter o control do trono, pero foi asasinado cando o rei [[vándalos|vándalo]] [[Xeiserico]] [[sacosaqueo de Roma (455)|Roma saqueada]] en maio de [[455]]. [[Avito]] foi o seguinte emperador, co apoio dos exércitos galos e os [[visigodos]] de Tolosa. Logo da súa chegada a Roma, Avito nomeou a Ricimer [[comes]]. Reclutou un novo exército e unha flota sobre todo con mercenarios das [[tribos xermánicas| xermanas]] que estaban disponiblesdispoñibles en gran número en Italia.
 
Despois de abandonar Roma, Xeiserico deixara unha potente flota bloqueando as costas italianas. En [[456]], Ricimer, comandando a súa propia flota, derrotou aos vándalos nunha batalla naval preto de Corsica. Tamén os derrotou en terra preto de [[Agrigentum]] en Sicilia. Respaladado pola popularidade conseguida, Ricimer obtivo o consentimento do [[senado romano]] para unha expedición contra o emperador [[Avito]], a quen derrotou nunha sanguenta batalla en [[Piacenza]] o [[16 de outubro]] de [[456]]. Avito foi feito prisioneiro, consagrado [[bispo de Piacenza]], e pouco despois sentenciado a morte. Logo Ricimer obtivo de [[León I do imperio bizantino|León I]], o emperador oriental en [[Constantinopla]], o título de [[patricio]].
 
Ricimer foi o resto da súa vida o governantegobernante ''de facto'' do que quedaba do imperio occidental, agora reducido ao sur da Gallia e a Italia. Sen embargo, o seu xeito de exercer o poder fixo del unha das figuras máis controvertidas do seu tempo. Como ''bárbaro'' que era, non puido asumir a púrpura imperial e o título de [[augusto]] (emperador) el mesmo; por outra banda, a súa influencia poderosa sobre os augustos en Roma deulle prestixio e influencia sobre os outros pobos xermánicos que ocupaban a [[Gallia]], [[Hispania]], [[Africa]]. Isto doulle dúas opcións — disolver a corte imperial occidental e governar oficialmente coma un ''dux'', ou governador, dun único emperador en Constantinopla, ou elevar as súas propias figuras decorativas e governar por medio deles. Escolleu o segundo camiño, incluso indo tan lonxe coma para inscribir o seu nome nas moedas xunto co emperador.
 
En [[457]], Ricimer estableceu a [[Maioriano]] como emperador do oeste e induciu a León a que dera o seu consentimento. Sen embargo, Maioriano resultou ser un governantegobernante capacitado e en pouco tempo a situación tensouse ao aspirar a actuar sen o ''placet'' de Ricimer. Maioriano foi derrotado (unha posibilidade é que fora traizoado) por Xeiserico preto da actual cidade de [[Valencia]], mentres intentaba implementar unha expedición contra o vándalo en [[461]]. Ricimer obrigouno entón a abdicar e probablemente ordenou o seu asasinato o [[7 de agosto]] de [[461]]. O sucesor que Ricimer situou agora no trono foi [[Libio Severo]], quen resultou ser máis dócil que Maioriano, pero tivo que afrontar o rexeitamento de León no leste e a rivalidade de [[Aegidio]] en Gallia. Despois da morte de Libio Severo en [[465]] — según algúns debido ao envelenamento ordeado polo propio Ricimer — este mesmo governou o Oeste sen emperador durante dezaoito meses.
 
Finalmente, despois de longas negociacións nas que el e Xeiserico, agora traballando en conxunto, intentaron impoñer o seu propio candidato coma emperador a León, Ricimer aceptou o candidato de León, [[Anthemio]]. Diplomaticamente casou coa filla de Anthemio e por algún tempo viviu en paz con el.