Tu quoque: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Hugo22 (conversa | contribucións)
Arranxo
Liña 1:
Denomínase '''''teutu quoque''''' ([[locución]] [[latín|latina]] que significa «ti tamén») ao argumento que consiste en rexeitar un razoamento, ou consideralo falso, alegando a inconsistencia de quen o propón. É, polo tanto, unha variante da [[falacia]] ''[[ad hominem]]'', ou ataque persoal, mediante a cal procúrase demostrar que unha crítica ou unha obxección aplícase igualmente á persoa que a realiza, rexeitándoa sen entrar a analizala.
 
Esta falacia utilízaseadoitase frecuentementeempregar como unha técnica de [[retórica]]. Podería considerarse unha variante da falacia ''[[ad hominem]]'' xa que o obxectivo é refutar a afirmación dun individuo desacreditándolo. Con este argumento búscase distraer a atención sobre a calidade atribuída ao suxeito B polo suxeito A, atribuíndo a mesma calidade ao suxeito A. Así o suxeito A perde credibilidade ao ser presentado comocoma un [[hipócrita]]. O suxeito B busca así demostrar a falsidadefalsedade da proposición enunciada pola.
 
== Orixe ==
''TeuTu quoque'' é o comezo da célebre exclamación de [[JulioXulio César]] cando viu que, entre os conxurados, [[Bruto]], o seu protexido, tamén empuñaba o puñal para asasinalo ([[15 de marzo]] do 44 a. C.). A frase completa pode que fose ''teutu quoque fili miñami'' ("ti tamén fillo meu") ou ''et teutu quoque Brute fili miñami!'' ("¡Bruto, fillo meu, tamén ti tamén!"), aínda que [[Suetonio]] pensa que díxoas en [[grego]]. Con este sentido orixinal, a expresión aínda se usa para indicar a ingratitude polos beneficios recibidos.
 
== Estrutura do argumento ==
Liña 17:
 
== Uso coloquial ==
O recurso ao ''teutu quoque'' é de uso moi frecuente, incluso por parte daqueles que descoñecen a súa existencia. É facilmentedoadamente recoñecible porque responde á estrutura «e ti tamén» ou «e ti máis» como resposta a unha crítica.
 
Non todo recurso ao ''teutu quoque'' é falaz. Considérase que existe un uso lexítimo cando se utilizaemprega para rexeitar o recurso á [[autoridade moral]]. A autoridade moral baséase en ser consecuente co que se aconsella, polo tanto se se demostra que quen realiza a afirmación é inconsecuente, os seus consellos carecerán de valor. Por exemplo, se alguén aconsella sacrificios a outros pero non está disposto a asumilos, pode ser facilmente desacreditado mediante o recurso aodo ''teutu quoque''. Hai moitos [[refrán|refráns]] e expresións populares que fan alusión a iso: «consellos vendo e para min non teño», «ver a palla no ollo alleo e non a viga no propio», «fai o que eu predico pero non o que eu fago», «o que estea libre de pecado...».
 
Sen embargo, cando un argumento non baséasese basea na autoridade moral, o recurso ao ''teutu quoque'' adoita ser falaz. Por exemplo, un caso habitual sería o dun médico que aconsella ao seu paciente deixar de fumar e dito paciente respóndelle que el tamén fuma, así que, vindo del, o consello non ten validez. Neste caso trátase dunha falacia, xa que o criterio médico non se asinta na autoridade moral, senón en fundamentos técnicos que son independentes da conduta do médico.
 
== Véxase tamén ==
Liña 27:
 
 
== Ligazóns externosexternas ==
* [http://perso.wanadoo.es/usoderazonweb/html/conten/arca/listado/tuqu.htm TeuTu quoque] no ''Dicionario de falacias'' (Biblioteca Nova, Madrid, 2000) de [[Ricardo García Damborenea]].
 
[[Categoría:Frases e citas latinas]]
Liña 34:
 
 
[[de:TeuTu quoque]]
[[en:TeuTu quoque]]
[[it:TeuTu quoque]]
[[nl:TeuTu quoque]]
[[sv:TeuTu quoque-argument]]
[[tr:TeuTu quoque]]