Isoglosa: Diferenzas entre revisións

No [[Lingua galega|galego]] actual utilízanse as isoglosas dos principais fenómenos (formación do [[plural]], formas dos [[verbo]]s, [[dialectoloxía]] fonolóxica, etc.) para definir os bloques lingüísticas, que son tres: occidental, central e oriental ou exterior. Dentro deles están as áreas distinguidas por outras isoglosas. Como se pode deducir dos seus nomes, as divisións dos bloques van de [[norte]] a [[sur]].

 

Os problemas na definición de [[lingua]] proceden dunha súa característica: a continuidade. En [[lingüística]] fálase de continuum lingüístico na [[Romania]] (onde se falan [[linguas románicas]] ou neolatinas), debido a que existen [[trazo]]s (chamados [[variante]]s) que xeograficamente se perden nun límite e outros que se perden noutro. A estas fronteiras distribucionais ou isoglosas poden agruparse (e polo tanto se chamarán '''substitutivas''' ou '''consecutivas''') ou aparecer illadas (e se chaman '''constitutivas''', difusas ou graduais):

* a caída do ''f-'' inicial latino, a ditongación do ''e'' breve latino e a existencia da realización [[fricativa palatal xorda]] como fonema (que nós escribimos "x") aparecen xuntas de norte a sur en [[Castela]] moi preto das fronteiras con [[Galicia]] e [[Portugal]] (vermello fronte ó resto no mapa);