Xoán Mauropo
Johannes ou Xoán Mauropo ou Maurópodo, nado en Paflagonia en 990 e finado en Constantinopla o 5 de outubro de 1090, foi un poeta, erudito e escritor bizantino, nacido en Paflagonia, polo cal o chamaron Maurópodo, o dos pés negros.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | c. 990  Paflagonia |
| Morte | c. 1070 (79/80 anos) Constantinopla |
| Arcebispo metropolitano | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Imperio Bizantino |
| Relixión | Cristianismo ortodoxo |
| Actividade | |
| Ocupación | sacerdote , poeta |
| Alumnos | Miguel Pselo |
| Lingua | Grego medieval (pt)  |
| Enaltecemento | |
| Día de festividade relixiosa | 5 de outubro |
Traxectoria editar
Foi, ao parecer, discípulo do abade San Doroteo o Mozo, de quen escribirá a vida. Ensinou filosofía en Costantinopla e tivo como discípulo a Miguel Psellos, que o sucedeu despois na súa cátedra. Nomeado metropolitano de Eucatia (polo cal algúns o chamaron tamén Xoán Eucatia), retirouse logo como simple monxe a Constantinopla, onde morreu no convento do Pródromo.
Durante algúns anos, Mauropo formou parte do círculo íntimo de poetas e eruditos que rodeaba ao Emperador, e foi nomeado Retor da corte'[1].
Expoñente do segundo renacemento bizantino, compuxo moitas poesías en trímetros iámbicos, en gran parte inédita, discursos, homilías, e un Léxico etimolóxico. Consérvanse de Mauropo ademais 77 cartas e 99 epigramas, xénero no que se estima sobresaíu moito.
Notas editar
- ↑ Estas informacións atópanse en parte en "Mauropous, John", Oxford Dictionary of Byzantium, vol. 2, p. 1319.