Maximino Daia
Caius Galerius Valerius Maximinus (Iliria, arredor do 270 - Tarso, agosto de 313) foi un emperador romano.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 20 de novembro de 270 Gamzigrad (pt)  |
| Morte | 313 (42/43 anos) Tarso |
| Causa da morte | Suicidio |
 Emperador romano | |
| 1 de maio de 311 (Gregoriano) – 313 (Gregoriano) | |
| Senador romano | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Roma Antiga |
| Relixión | Relixión na Roma antiga |
| Actividade | |
| Ocupación | político , labrego |
| Período de tempo | Baixo Imperio Romano |
| Outro | |
| Título | César (título) Augusto (título) |
| Cónxuxe | valor descoñecido |
| Fillos | Maximus (en) , Maximina (en) |
| Pais | valor descoñecido e Galerio e Galeria (en) |
| Parentes | Galerio (maternal uncle (en) ) |
 | |
Traxectoria editar
Maximino Daia era fillo dunha irmá do emperador Galerio, quen o adoptou. O seu nomeamento como césar tivo lugar despois da abdicación de Diocleciano no 305, encarregándose das provincias de Siria e as provincias orientais. Os acontecementos de occidente, coa Conferencia de Carnutum, onde saíu Licinio elixido coma Augustus, non ían resolver a situación, pero Maximino Daia non trocou a súa política nin a súa lealdade a Galerio. No ano 310, estando xa Galerio moi enfermo, declarouse augustus, pero nada trocou até a morte do seu tío no 311.
No 312, Maxencio, que usurpara o trono en Italia, fíxose o seu aliado, xa que estaba enfrontado con Constantino. Pero este era aliado de Licinio, o que converteu a Maximino Daia no seu inimigo.
Maxencio foi derrotado e Constantino quedou coma augustus da parte occidental do Imperio. O acordo ao que chegaran Maximino Daia e Licinio pola repartición das terras quedou rachado e o enfrontamento de ambos os dous era claro. Con motivo dunha xuntanza en Milán no 313 entre Licinio e Constantino o grande, Maximino viu a oportunidade para atacar a Licinio. Pero este, cun pequeno pero organizado exército, venceu na batalla de Campus Ergenus, e Maximino fuxiu disfrazado de escravo.
Chegou a Nicomedia e tratou de fortificar as portas de Cilicia, pero non aguantou a presión de Licinio, quen o perseguiu até Tarso, onde o venceu e lle dá morte en agosto do 313.
Toda a súa familia foi condenada a morte e executada. A súa esposa foi tirada viva ao río Orontes, ao igual que outras moitas mulleres cristiás que fixera tirar Maximino Daia.
| Imperio Romano | ||
|---|---|---|
Segue a: Maxencio |
Maximino Daia | Precede a: Constantino o Grande |
| Imperio do Occidente | ||