Wikipedia

Tenebrio molitor

especie de insecto
(Redirección desde «Escaravello da fariña»)

Tenebrio molitor
Rango fósil: Holoceno, 0,003 Ma-0 Ma
↓
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Arthropoda
Clase: Insecta
Orde: Coleoptera
Suborde: Polyphaga
Infraorde: Cucujiformia
Superfamilia: Tenebrionoidea
Familia: Tenebrionidae
Xénero: Tenebrio
Especie: Tenebrio molitor
Linnaeus, 1758

O Tenebrio molitor ou escaravello da fariña,[1] tamén chamado bicho da fariña,[1] tenebrio amarelo[1] ou tenebrio común,[1] é unha especie de escaravello tenebriónido. Como todos os insectos holometábolos, pasa por catro estadios vitais: ovo, larva, pupa e adulto. As larvas miden tipicamente uns 2,5 cm ou máis, mentres que os adultos están xeralmente entre 1,25 e 1,8 cm de lonxitude. É unha praga dos grans de cereais almacenados e da fariña, de aí o seu nome (pero o Tribolium castaneum, outro tenebriónido, de cor vermella, tamén é outro escaravello da fariña). A larva é comestible.

Larvas do escaravello da fariña (Tenebrio molitor) ilustradas por Des Helmore

Reprodución editar

Larvas de Tenebrio molitor comendo un cacho de mazá

O escaravello da fariña reprodúcese moi prolificamente. Os machos insiren paquetes de esperma cos seus edefagos na femias, as cales en poucos días escavan no chan brando e poñen alí os ovos. Durante a súa vida a femia poñerá como media uns 500 ovos.[2] Pasados de 4 a 19 días fan eclosión os ovos.[2] Durante o seu estado larvario aliméntanse de vexetación e insectos mortos e mudan entre cada estadio larvario ou ínstar (pasan por de 9 ao 20 ínstares). Despois da muda final pupan. A pupa nova é abrancazada e vaise poñendo marrón co tempo. Despois de 3 a 30 días, dependendo das condicións ambientais, como a temperatura, emerxe como escaravello adulto.[2]

Feromonas sexuais editar

Identificouse unha feromona liberada polo macho.[3] A endogamia reduce o atractivo das feromonas sexuais.[4] As femias son máis atraídas cara a cheiros producidos polos machos non emparentados que polos emparentados. A restrición da capacidade de sinalización do macho pode deberse á expresión de alelos homocigotos recesivos deletéreos causada pola endogamia.[5]

Relacións cos humanos editar

Como praga editar

Xeralmente considéranse pragas, porque se alimentan de grans de cereais almacenados. Probablemente se orixinaron na rexión mediterránea, mais agora están presentes en todo o mundo como resultado do comercio humano e a colonización. Os rexistros arqueolóxicos destes escaravellos poden remontarse ata a Idade de Bronce en Turquía. Están ausentes dos rexistros arqueolóxicos do antigo Exipto.[6]

Como alimento de animais editar

Os escaravellos da fariña utilízanse como alimento para animais de compañía e para réptiles, peixes e aves en catividade. Tamén se usan como alimento para paxaros silvestres en alimentadores para paxaros, especialmente durante a esación de aniñamento. Son útiles polo seu alto contido en proteinas. Tamén se usan como isco para pescar.[7]

Poden atoparse á venda en contedores con farelo ou avea. Os criadores comerciais incorporan unha hormona xuvenil no proceso de alimentación para mantelo en estado larvario e conseguir que cheguen a lonxitudes de 2 cm ou máis.[8]

Como alimento humano editar

 
Unha cunca con larvas de escaravello da fariña

As súas larvas son insectos comestibles para os humanos, e procesados en diversos produtos de comidas feitas de insectos e poden venderse incorporados a hamburguesas, por exemplo.[9]

A larva foi historicamente comida en países asiáticos, especialmente no Sueste de Asia. Alí, é común atopalos nos mercados e vendidos como comida para tomar pola rúa, xunto con outros insectos comestibles. Fritidos ou asados foron comercializados como un aperitivo saudable en tempos recentes, aínda que o seu consumo data de hai séculos.[10]

En maio de 2017 a súa venda como comida foi aprobada en Suíza.[11] En xuño de 2021, as larvas de escaravellos da fariña secas foron autorizadas como alimento novo na Unión Europea,[12] unha vez que a Autoridade de Seguridade Alimentaria Europea estimou que as larvas son seguras para a alimentación humana.[13][14]

As larvas teñen un contido nutritivo significativo.[7] Cada 100 gramos de larvas crúas ten 206 quilocalorías e o contido proteico está entre 14 e 25 gramos.[15] As larvas conteñen niveis de potasio, cobre, sodio, selenio, ferro e cinc que son comparañes ás da carne de tenreira. Conteñen tamén ácidos graxos esenciais como o ácido linoleico. Teñen tamén un maior contido en vitaminas por peso que a tenreira, pero a B12 non está incluída.[15][16]

Poden criarse doadamente en avea fresca, farelo ou gran de trigo, con patacas cortadas, cenorias ou mazás como fonte de humidade. O pouco espazo que cómpre para crialos fai que sexan relevantes para unha produción en masa escalable industrialmente.[17]

Eliminación de lixo editar

En 2015 descubriuse que os escaravellos da fariña poden degradar o polistireno converténdoo en materia orgánica utilizable a unha velocidade duns 34–39 miligramos ao día. Ademais, non se atopou diferenza entre os escaravellos da fariña alimentados exclusivamente con Styrofoam e os alimentados con comida convencional, durante un experimento dun mes de duración.[18] Os microorganismos dentro do intestino dos escaravellos da fariña son os responsables da degradación do polistireno, e os escaravellos aos que se lles deu o antibiótico xentamicina xa non mostraron signos de poden facer esta degradación.[19] Porén, as colonias illadas de microbios da flora intestinal destes escaravellos demostraron ser menos eficientes na degradación destes produtos que as colonias que vivían dentro do intestino do insecto.[19]

En misións espaciais editar

Zond 5, unha misión espacial de 1968 levou a bordo estes animais, que foron uns dos primeiros organismos terrestres que viaxaron e orbitaron a Lúa.[20]

Galería editar

  •  
    Nunha capa de farelo
  •  
    Detalles do escaravello da fariña
  •  
    Adulto novo
  •  
    Adulto maduro

Notas editar

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 BUSCatermos bicho da fariña
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 "Mealworm Beetle" (en inglés). Consultado o 2022-09-25. 
  3. ↑ Bryning GP, Chambers J, Wakefield ME (2005). "Identification of a sex pheromone from male yellow mealworm beetles, Tenebrio molitor". Journal of Chemical Ecology 31 (11): 2721–30. PMID 16273437. doi:10.1007/s10886-005-7622-x. 
  4. ↑ Pölkki M, Krams I, Kangassalo K, Rantala MJ (2012). "Inbreeding affects sexual signalling in males but not females of Tenebrio molitor". Biology Letters 8 (3): 423–5. PMID 22237501. doi:10.1098/rsbl.2011.1135. 
  5. ↑ Bernstein H, Hopf FA, Michod RE (1987). "The molecular basis of the evolution of sex". Molecular Genetics of Development. Advances in Genetics 24. pp. 323–70. ISBN 978-0-12-017624-3. PMID 3324702. doi:10.1016/S0065-2660(08)60012-7. 
  6. ↑ Panagiotakopulu E (2001). "New records for ancient pests: archaeoentomology in Egypt". Journal of Archaeological Science 28 (11): 1235–1246. doi:10.1006/jasc.2001.0697. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Ravzanaadii, Nergui; Kim, Seong-Hyun; Choi, Won-Ho; Hong, Seong-Jin; Kim, Nam-Jung (2012-09-30). "Nutritional Value of Mealworm, Tenebrio molitor as Food Source". International Journal of Industrial Entomology 25 (1): 93–98. ISSN 1598-3579. doi:10.7852/ijie.2012.25.1.093. 
  8. ↑ Finke, M.; Winn, D. (2004). "Insects and related arthropods: A nutritional primer for rehabilitators". Journal of Wildlife Rehabilitation 27: 14–17. 
  9. ↑ Ledsom, Alex (13 de xaneiro de 2021). "Insect Market To Explode: EU Gives Green Light To Eating Mealworm". Forbes. 
  10. ↑ Master, The Party (2022-06-28). "EDIBLE MEALWORMS: EVERYTHING You Need to Know!". Party Bugs – Seasoned party snacks made from edible insects (crickets and mealworms) (en inglés). Consultado o 2022-09-30. 
  11. ↑ "Insects as food" (en alemán). Bundesamt für Lebensmittelsicherheit und Veterinärwesen. 2017-04-28. 
  12. ↑ "Commission Implementing Regulation (EU) 2021/882 of 1 de xuño de 2021 authorising the placing on the market of dried Tenebrio molitor larva as a novel food under Regulation (EU) 2015/2283 of the European Parliament and of the Council, and amending Commission Implementing Regulation (EU) 2017/2470". EU Commission. 2 de xuño de 2021. 
  13. ↑ Turck, Dominique; Castenmiller, Jacqueline; De Henauw, Stefaan; Hirsch‐Ernst, Karen Ildico; Kearney, John; MacIuk, Alexandre; Mangelsdorf, Inge; McArdle, Harry J.; Naska, Androniki; Pelaez, Carmen; Pentieva, Kristina; Siani, Alfonso; Thies, Frank; Tsabouri, Sophia; Vinceti, Marco; Cubadda, Francesco; Frenzel, Thomas; Heinonen, Marina; Marchelli, Rosangela; Neuhäuser‐Berthold, Monika; Poulsen, Morten; Prieto Maradona, Miguel; Schlatter, Josef Rudolf; Van Loveren, Henk; Ververis, Ermolaos; Knutsen, Helle Katrine; Knutsen, H. K. (13 de xaneiro de 2021). "Safety of dried yellow mealworm (Tenebrio molitor larva) as a novel food pursuant to Regulation (EU) 2015/2283]". EFSA Journal 19 (1): 6343. doi:10.2903/j.efsa.2021.6343. 
  14. ↑ Boffey, Daniel (2021-01-13). "Yellow mealworm safe for humans to eat, says EU food safety agency". The Guardian. ISSN 0261-3077. Consultado o 2021-01-15. 
  15. ↑ 15,0 15,1 "6. nutritional value of insects for human consumption" (PDF). Edible insects: future prospects for food and feed security (PDF). FAO FORESTRY PAPER 171. FAO. 2013. pp. 67–. 
  16. ↑ Schmidt, Anatol; Call, Lisa; Macheiner, Lukas; Mayer, Helmut K. (2018). "Determination of vitamin B12 in four edible insect species by immunoaffinity and ultra-high performance liquid chromatography". Food Chemistry 281: 124–129. PMID 30658738. doi:10.1016/j.foodchem.2018.12.039. 
  17. ↑ Rumbos, Christos I.; Athanassiou, Christos G. (marzo de 2021). "Insects as Food and Feed: If You Can't Beat Them, Eat Them!'—To the Magnificent Seven and Beyond". Journal of Insect Science 21 (2): 9. doi:10.1093/jisesa/ieab019. 
  18. ↑ Jordan, Rob (29 de setembro de 2015). "Plastic-eating worms may offer solution to mounting waste, Stanford researchers discover". Stanford News Service. Stanford News Service. Arquivado dende o orixinal o 20 de febreiro de 2021. Consultado o 24 de marzo de 2016. 
  19. ↑ 19,0 19,1 Lockwood, Deirdre (setembro de 30, 2015). "Mealworms Munch Polystyrene Foam". Chemical and Engineering News. Consultado o 2019-02-04. 
  20. ↑ Madigral, Alexis C. (27 de decembro de 2012). "Who Was First in the Race to the Moon? The Tortoise". Atlantic. Consultado o 9 de marzo de 2019. 

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tenebrio_molitor&oldid=6301722»