Emmanuelle Charpentier

Emmanuelle Charpentier, nada en Juvisy-sur-Orge o 11 de decembro de 1968 é unha microbióloga e bioquímica francesa. En 2020 foi galardoada co Premio Nobel de Química «polo desenvolvemento dun método para a edición xenética», premio compartido con Jennifer Doudna.[1]

Infotaula de personaEmmanuelle Charpentier

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento11 de decembro de 1968 Editar o valor em Wikidata (55 anos)
Juvisy-sur-Orge, Francia Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeFrancia Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade Pierre e Marie Curie - microbioloxía (–1995)
Instituto Pasteur - microbioloxía (–1995) Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoMicrobioloxía, Bioquímica e xenética Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónmicrobióloga , xenetista , immunóloga , profesora universitaria , bioquímica , científica Editar o valor em Wikidata
EmpregadorMax Planck Unit for the Science of Pathogens (en) Traducir (2018–)
Universidade de Viena
Max Planck Institute for Infection Biology (en) Traducir
Universidade de Umeå (pt) Traducir
Hannover Medical School (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua francesa, lingua alemá, lingua sueca e lingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Premios

Páxina webemmanuelle-charpentier-pr.org Editar o valor em Wikidata
LinkedIn: emmanuelle-charpentier Editar o valor em Wikidata

Traxectoria editar

Charpentier estudou bioquímica, microbioloxía e xenética na Universidade Pierre e Marie Curie (UPMC) de París. En 1995 realizou o seu doutoramento no Instituto Pasteur. Posteriormente trasladouse aos Estados Unidos, traballando en diversas universidades e hospitais, como a Universidade Rockefeller, o Centro Médico Langone da Universidade de Nova York, o Instituto Skirball de Medicina Biomolecular, tamén en Nova York, e o Hospital de Investigación Infantil St. Jude, en Memphis, Tennessee. Tras cinco anos, regresou a Europa, primeiro a Viena e máis tarde á Universidade de Umeå en Suecia, onde obtivo a praza de directora de investigación do Molecular Infection Medicine Sweden (MIMS) e é ademais profesora visitante no Centro Umeå para Investigación Microbiana (UCMR). En 2013, foi nomeada profesora no Helmholtz Centre for Infection Research en Braunschweig e catedrática na Alexander von Humboldt na Escola de Medicina de Hannover (MHH) en Hannover, Alemaña.

En 2015, Charpentier aceptou a oferta da Sociedade Max Planck de dirixir o novo Instituto Max Planck de Bioloxía da Infección en Berlín, mantendo a súa praza de profesora visitante na Universidade de Umeå.[2]

Charpentier é máis coñecida polo seu papel no desciframento dos mecanismos moleculares do sistema inmunolóxico bacteriano CRISPR-Cas9 (en inglés: clustered regularly interspaced short palindromic repeats) e a súa aplicación como ferramenta en enxeñaría xenética. En colaboración co laboratorio de Jennifer Doudna, o laboratorio de Charpentier descubriu como o Cas9 podería ser empregado para facer cortes en calquera secuencia desexada dun xenoma e inserir, suprimir ou modificar ADN.[3][4] O método que desenvolveron implicaba a combinación de Cas9 con moléculas sintéticas de ARN guía de creación doada. Investigadores de todo o mundo empregan este método para manipular de xeito eficaz ADN de plantas, animais e liñas celulares de laboratorio.

Dende os primeiros meses de 2015 tanto Charpentier como Doudna manteñen un litixio de patentes co bioquímico Feng Zhang, aínda que realmente se trata dunha polémica entre as institucións onde traballan os litigantes, o Instituto de Tecnoloxía de Massachusetts (MIT), onde traballa F. Zhang e a Universidade de California en Berkeley, lugar de traballo de Doudna. Ambas as institucións pensan que hai moito prestixio e diñeiro en xogo.[5]

Notas editar

  1. Redacción (2020-10-07). "O Nobel de Química recoñece a dúas mulleres por primeira vez na historia". GCiencia. Consultado o 2020-10-09. 
  2. "Emmanuelle Charpentier - Director at the Max Planck Institute for Infection Biology in Berlin". Molecular Infection Medicine Sweden (MIMS). 23 de xullo de 2015. Consultado o 4 de outubro de 2015. 
  3. "CRISPR Therapeutics, About us". Arquivado dende o orixinal o 29 de xuño de 2015. Consultado o 15 de xuño de 2015. 
  4. "A Programmable Dual-RNA–Guided DNA Endonuclease in Adaptive Bacterial Immunity". Science. 28 de xuño de 2012. Consultado o 23 de xuño de 2015. 
  5. Yahoo Noticias (4 de outubro de 2015). "Las investigadoras Charpentier y Doudna, inmersas en una "guerra de patentes" por su técnica de edición del genoma". Europa Press. Arquivado dende o orixinal o 17 de outubro de 2015. Consultado o 5 de outubro de 2015. 

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar