Emirato de Sharjah

O Emirato de Sharjah (ˈ; árabe: الشارقة Aš Šāriqah) é un dos estados dos Emiratos Árabes Unidos. A superficie do emirato e de 2.590 km². E ten unha poboación de máis de 800.000 habitantes no 2008. O emirato de Sharjah comprende a capital Sharjah, da cal recibe o seu nome, e outras cidades menores e exclaves como Kalba, Dibba Al-Hisn e Khor Fakkan.

Modelo:Xeografía políticaEmirato de Sharjah
إمارة الشارقة (ar) Editar o valor em Wikidata

Localización
Editar o valor em Wikidata Mapa
 25°21′00″N 55°26′00″L / 25.35, 55.43333Coordenadas: 25°21′00″N 55°26′00″L / 25.35, 55.43333
EstadoEmiratos Árabes Unidos Editar o valor em Wikidata
CapitalSharjah Editar o valor em Wikidata
Poboación
Poboación1.405.843 (2015) Editar o valor em Wikidata (542,8 hab./km²)
Xeografía
Parte de
Superficie2.590 km² Editar o valor em Wikidata
Altitude174 m Editar o valor em Wikidata
Comparte fronteira con
Creación1613 Editar o valor em Wikidata
Organización política
• Ruler of Sharjah (en) Traducir Editar o valor em WikidataSultan bin Mohamed Al-Qasimi (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Identificador descritivo
Fuso horario
ISO 3166-2AE-SH Editar o valor em Wikidata

Páxina websharjah.ae Editar o valor em Wikidata

O emirato é unha monarquía constitucional.[1] gobernado polo Sultan bin Mohamed Al-Qasimi desde 1972.

Historia editar

 
A vella zona residencial de Sharjah, mostra a arquitectura local

Os asentamentos humanos na zona do emirato existen desde máis de 5.000 anos, con significativos achados de machados e ferramentas de pedra da Idade de Cobre e da Idade de Ferro en Al Dhaid, Madam e Faya.[2] Historicamente o emirato foi unha das cidades máis ricas da rexión.[3]

Ao redor de 1727, o clan Al Qasimi tomou o control de Sharjah e declarouse politicamente independente.[Cómpre referencia]

A primeira dunha longa serie de escaramuzas marítimas entre Al Qasimi e buques británicos tiveron lugar en 1797, cando o buque insignia británico Bassein Snow foi capturado e posto en liberdade dous días despois. O cruceiro Viper foi posteriormente atacado fóra de Bushire. Un período de grande inestabilidade seguiu ao longo da costa, cunha serie de accións entre buques británicos e de Al Qasimi xunto a varios cambios de liderado e lealdades entre os gobernantes de Ras Al Khaimah, Axman e Sharjah co Sheikh Sultan bin Saqr Al Qasimi reclamando a soberanía sobre 'todos os portos Joasmee' en 1823, unha reclamación recoñecida polos británicos no momento.

O 8 de xaneiro de 1820, o Sheikh Sultan bin Saqr Al Qasimi asinou o Tratado Xeral Marítimo con Gran Bretaña, a aceptación do protectorado co fin de resistir a dominación otomá. Trala expiración dun tratado adicional de dez anos firmado en 1843, o 4 de maio de 1853 Sharjah, xunto con outros emiratos no que entón se coñecía como a 'Costa Árabe' asinaron o Tratado Perpetuo da Paz, que deu orixe ao nome colectivo Estados da Tregua que incluía aos emiratos da costa.[4]

Do mesmo xeito que catro dos seus veciños, Axman, Dubai, Ras al-Khaimah e Umm al-Qaiwain, a súa posición ao longo das rutas comerciais á India fíxoo o suficientemente importante como para ser recoñecido como un Salute state. [Cómpre referencia]

Ao longo dos séculos XIX e principios do XX, Sharjah foi un importante porto de pesca de perlas. Un estudo mariño británica de 1830 contabilizou de 'tres a catrocentos barcos' de pesca na tempada, gañando o gobernante 100.000 Maria Theresa Dollars.[5]

En 1932, Imperial Airways estableceu un servizo aéreo regular a través de Sharjah, que era unha parada nocturna na ruta oriental do Imperio Británico. Construíuse o Al Mahatta Fort para albergar aos clientes da aeroliña.

O 2 de decembro de 1971, o Sheikh Khalid bin Muhammad Al Qasimi (Sheikh Khalid) uniu Sharjah aos Emiratos Árabes Unidos.[6] O 24 de xaneiro de 1972. o ex gobernante xeque Saqr organizou un golpe de esquerda. Logo de depoñer previamente a Saqr, o xeque Khalid ordenara a demolición do forte Sharjah (Al Hisn Sharjah) para expiar a memoria de Saqr. Saqr tomou o palacio de Khalid, secuestrándoo no interior e na confusión que seguiu o Sheikh Khalid foi asasinado. Saqr foi arrestado e o irmán de Khalid, o Sultan bin Muhammad Al-Qasimi, un escritor e historiador, chegou ao poder.[7]

En 1987 o irmán do sultán Abdulaziz organizou un golpe, mentres que o sultán estaba no estranxeiro. Declarouse como razón a enorme débeda estatal. O Presidente dos EAU Zayed denunciou con vehemencia o golpe de Estado, e chegouse a un acordo para que o sultán fora restituído, mentres Abdulaziz converteríase no gobernante adxunto. O Sultan, con todo, destituíu a Abdulaziz con bastante rapidez.[Cómpre referencia] En 1999, o príncipe herdeiro (o fillo máis vello do sultán) morreu por unha sobredose de drogas mentres estaba de vacacións no seu palacio en Inglaterra. Sultán tomou a decisión de declarar ante un tribunal do Reino Unido [Cómpre referencia]. O novo príncipe herdeiro foi nomeado dunha rama afastada da familia.

Gobernantes editar

Anos de reinado Nacemento Morte Nome Notas
1727 c. - 1777 Sheikh Rashid bin Matar bin Rahma Al Qasimi
1777–1803 Sheikh Saqr I bin Rashid Al Qasimi
1803–1840 1866 Sheikh Sultan I bin Saqr Al Qasimi Primeira vez
1840 Sheikh Saqr bin Sultan Al Qasimi
1840–1866 1866 Sheikh Sultan I bin Saqr Al Qasimi Segunda vez
1866 - 1868 (14 de abril) 1886 Sheikh Khalid I bin Sultan Al Qasimi
1868 (14 de abril) - 1883 (marzo)
1869-1983 conxuntamente/seguinte líder
1919 Sheikh Salim bin Sultan Al Qasimi
1869–1871 Sheikh Ibrahim bin Sultan Al Qasimi
1883 (marzo) - 1914 1914 Sheikh Saqr II bin Khalid Al Qasimi
1914 (13 de abril) - 1924 (21 de novembro) Sheikh Khalid II bin Ahmad Al Qasimi
1924 (21 de novembro) - 1951 1951 Sheikh Sultan II bin Saqr Al Qasimi
1951 - 1951 (maio) Sheikh Muhammad bin Saqr Al Qasimi
1951 (maio) - 1965 (24 de xuño) 1925 1993 Sheikh Saqr III bin Sultan Al Qasimi
1965 (24 de xuño) - 1972 (24 de xaneiro) 1931 1972 Sheikh Khalid III bin Muhammad Al Qasimi
1972 (25 de xaneiro) - 1972 Sheikh Saqr bin Muhammad Al Qasimi Interino
1972 - 1987 (17 xuño) 1939 Sheikh Dr. Sultan III bin Muhammad Al Qasimi Primeira vez
1987 (17 xuño) - 1987 (23 xuño) 1937 2004 Sheikh `Abd al-`Aziz bin Muhammad Al Qasimi
1987 (23 xuño) - presente 1939 Sheikh Dr. Sultan III bin Muhammad Al Qasimi Segunda vez[8]

Xeografía editar

 
A cidade de Sharjah, a de maior poboación do emirato

Sharjah é o terceiro emirato máis grande dos Emiratos Árabes Unidos, e é o único que ten territorio tanto no Golfo Pérsico como no Golfo de Omán. A superficie do emirato é de 2.590 km² o que equivale ao 3,3 por cento da área total dos Emiratos Árabes Unidos, con exclusión das illas. Ten unha poboación de máis de 800.000 habitantes (2008).

O emirato de Sharjah comprende a cidade de Sharjah (a sede do emirato), e outras cidades menores e enclaves. A cidade de Sharjah, con vistas ao Golfo Pérsico, ten unha poboación de 519.000 habitantes (estimación do censo de 2003).

A cidade de Sharjah limita con Dubai ao sur e Axman ao norte e as tres forman unha conurbación.

 
Praia de Khor Fakkan

A cidade atópase a uns 170 quilómetros da capital dos Emiratos Árabes Unidos a cidade de Abu Zabi.

Sharjah tamén posúe tres enclaves na costa leste, bordeando o Golfo de Omán. Estes son Kalba, Dibba Al-Hisn, e Khor Fakkan, que proporcionan a Sharjah un importante porto na costa leste. No Golfo Pérsico, a illa de Sir Abu Nu'ayr pertence a Sharjah,[9] e Abu Musa é reclamada polos Emiratos Árabes Unidos, pero controlada por Irán . Sharjah ten un exclave que contén a vila de Nahwa, que se atopa dentro do enclave omaní de Madha que limita con Fujairah e Sharjah.

Sharjah tamén abarca algunhas zonas de oasis importantes, o máis famoso dos cales é a fértil rexión Dhaid, onde se cultivan unha gran variedade de verduras e froitas.

Goberno editar

O concello de Sharjah Municipio foi fundado en 1927. Un decreto emitido en 1971 definiu o papel do concello contemporáneo, que abarca a saúde pública, a política agrícola e de xestión e apoio a infraestrutura e a enxeñería. Os servizos de auga e electricidade son proporcionados por Sharjah Electricity and Water Authority (SEWA) and waste management by recycling and waste management company Bea'ah. O rexistro de empresas e outros aspectos da planificación e da actividade económica supervisados polo Economic Development Department.

O portal de Sharjah e-government portal ofrece acceso a unha serie de servizos en liña.

Leis de decencia editar

Sharjah é o único emirato dos Emiratos Árabes Unidos no que a venda de alcohol está prohibida, aínda que o seu consumo na propia casa está autorizado se se ten unha licenza de alcohol (para o transporte de alcohol entre a lugar de venda e o fogar). O único lugar onde está permitido é para os membros do club deportivo, Sharjah Wanderers. Sharjah tamén mantén as leis máis estritas de decencia dos Emiratos Árabes Unidos, promulgado en 2001, existe un código conservador da vestimenta requirida, tanto para homes como para mulleres. A mestura entre homes e mulleres non casadas é ilegal: "Un home e unha muller que non están nunha relación legalmente aceptable non deben estar sós en lugares públicos, ou en tempos ou circunstancias sospeitosas." Segundo un folleto publicado polo municipio en 2001.

Notas editar

  1. "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 08 de novembro de 2015. Consultado o 23 de novembro de 2015. 
  2. "Another ancient Sharjah site found by archaeologists | The National". Arquivado dende o orixinal o 30 de novembro de 2015. Consultado o 2015-04-01. 
  3. Lorimer, John (1908). Gazeteer of the Persian Gulf, Oman and Central Arabia. Bombay: Government of India. p. 1451. 
  4. Schofield, R (1990). Islands and Maritime Boundaries of the Gulf 1798–1960 Vol 1. UK: Archive Editions. p. 139. ISBN 978-1-85207-275-9. 
  5. Schofield, R (1990). Islands and Maritime Boundaries of the Gulf 1798–1960. UK: Archive Editions. p. 544. ISBN 978-1-85207-275-9. 
  6. "Radical Sheik". New York Times. 30 de xaneiro 1972. p. E4. 
  7. Jessup, John E. (1998). An encyclopedic dictionary of conflict and conflict resolution, 1945-1996. Greenwood Press. p. 773. ISBN 9780313281129. 
  8. "Sharjah". 40 Years of the UAE. Arquivado dende o orixinal o 25 de abril de 2012. Consultado o 2012-05-11. 
  9. "Sharjah offers demand for property investment, says Cluttons". Overseas Property Professional. 2011. Arquivado dende o orixinal o 15 de setembro de 2011. Consultado o 2012-05-11. 

Véxase tamén editar

Outros artigos editar