Elizabeth Fry
Elizabeth Fry (de solteira Gurney), nada en Norwich o 21 de maio de 1780 e finada en Ramsgate o 12 de outubro de 1845, foi unha reformista de prisións e social, filántropa e cuáquera inglesa. Fry foi unha das principais impulsoras da nova lexislación para mellorar o tratamento das persoas presas, especialmente das mulleres, e como tal foi chamado o "anxo das prisións". Foi fundamental na Gaols Act de 1823 que obrigaba á segregación por sexo das prisións e gardas femininas para reclusas para protexelas da explotación sexual. Fry gardou extensos diarios en que é explícita a necesidade de protexer as prisioneiras contra a violación e a explotación sexual.[1]
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 21 de maio de 1780 Norwich |
Morte | 12 de outubro de 1845 (65 anos) Ramsgate |
Causa da morte | Morte natural (Ictus ) |
Lugar de sepultura | Quaker Burial Ground (en) |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | Reino Unido de Gran Bretaña e Irlanda |
Actividade | |
Ocupación | enfermeira , política , sufraxista , autora de diarios , filántropa , escritora |
Lingua | Lingua inglesa |
Obra | |
Arquivos en | |
Familia | |
Familia | Gurney family (en) |
Cónxuxe | Joseph Fry (en) (1800–1845) |
Fillos | Katharine Fry (en) , Daniel Henry Fry (en) , Rachel Elizabeth Fry (en) , Elizabeth Fry (en) , Richenda Fry (en) , Samuel Gurney Fry (en) , William Storrs Fry (en) , Joseph Fry (en) , Louisa Fry (en) , John Gurney Fry (en) , Hannah Fry (en) |
Pais | John Gurney (en) e Catherine Bell (en) |
Irmáns | Joseph John Gurney (en) , Samuel Gurney (en) , Daniel Gurney (en) , Louisa Gurney Hoare (en) , Priscilla Gurney, Richenda Gurney e Hannah Gurney (pt) |
Foi apoiada nos seus esforzos pola raíña Vitoria e polos emperadores Alexandre I e Nicolao I e mantivo correspondencia con ambas as súas esposas e coa emperatriz nai.[2][3]
Traxectoria editar
Elizabeth Gurney naceu en Norwich, condado de Norfolk, Inglaterra, nunha familia de cuáqueros. Motivada pola lectura dos evanxeos, desde a súa adolescencia interesouse polos pobres, os enfermos e os prisioneiros. Con vinte anos, casou con Joseph Fry; a parella tivo once fillos en dezaseis anos.
En 1812 quedou horrorizada polo que viu nunha visita ao cárcere de Newgate.[4] O día seguinte, volveu, levando comida e roupa aos prisioneiros. Despois, tras un período de dificultades familiares, especialmente económicas, regresou ao cárcere en 1816 e estableceu alí unha escola para nenos encarcerados cos seus pais.
En 1817 converteuse nun membro clave dunha organización que axudaba os prisioneiros e os seus fillos e comezou a ser coñecida. Traballou para mellorar o tratamento dos presos deportados a Australia. A súa influencia estendeuse a Francia, Prusia e Rusia. En 1818, informou á Cámara dos Comúns das condicións de vida nas prisións británicas, converténdose na primeira muller que falou perante o parlamento británico.
Tamén axudou as persoas sen fogar, establecendo un "refuxio nocturno" despois de ver o cadáver dun neno durante o inverno de 1819-1820.
O seu traballo viuse restrinxido pola bancarrota do seu marido en 1828, mais iso non lle impediu continuar. En particular, foi a Francia onde, en 1839, recibiu a autorización oficial para visitar todos os cárceres para facer unha descrición detallada. Foi durante a súa xira por Francia cando se detivo en Congénies, no Gard, para coñecer a comunidade cuáquera local.
Morreu en Ramsgate en 1845 dun derramo cerebral e foi enterrada no cemiterio dos cuáqueros de Barking.[4] Membros do Ramsgate Coast Guard puxeron as bandeiras a medio mastro como respecto a Fry, unha práctica que ata ese momento se reservara oficialmente para a morte dun monarca reinante.[5] Máis dun milleiro de persoas permaneceron en silencio durante o enterro.
Legado editar
O fundador da Cruz Vermella, Henri Dunant, escribiu nas súas memorias que ademais de Harriet Beecher Stowe e Florence Nightingale, Elizabeth Fry influíu nel a través do seu traballo para a mellora da vida nos cárceres.[6]
En 1952, a oficina de correos alemá presentou un selo postal co seu retrato; o seu valor de 4+2 Pfennig incluía unha recarga de caridade. En conmemoración dos seus logros, foi representada no billete de 5 libras esterlinas do Banco de Inglaterra, en circulación entre 2002 e 2016.[7]
Notas editar
- ↑ "Life of Elizabeth Fry : Compiled from her journal, as edited by her daughters, and from various other sources". 1853.
- ↑ "Memoirs of the life and gospel labours of Stephen Grellet". 1860.
- ↑ "Life of William Allen: With Selections from His Correspondence". H. Longstreth. 1847.
- ↑ 4,0 4,1 "Elizabeth Fry", Quakers in the World
- ↑ 'Memoirs of Mrs. Elizabeth Fry' (second edition) by Rev. Thomas Timpson. Londres: Aylott and Jones, 1847
- ↑ "International Review Of The Red Cross" (PDF). Biblioteca do Congreso (en inglés). International Review Of The Red Cross. maio de 1970. p. 236 (6 do PDF). Consultado o 19 de febreiro de 2009.
- ↑ "Current Banknotes £5 Note (Elizabeth Fry)". Bank of England. Arquivado dende o orixinal o 24 de marzo de 2006. Consultado o 2008-10-19.
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Elizabeth Fry |
Bibliografía editar
- Anderson, George M. "Elizabeth Fry: timeless reformer." America 173 (Fall 1995): 22–3.
- Clay, Walter Lowe. The Prison Chaplain. Montclair. New Jersey.: Patterson Smith, 1969.
- Fairhurst, James. "The Angel of Prisons." Ireland's Own 4539 (Fall 1996):5.
- Fry, E., & Ryder, E. (1883). Elizabeth Fry: Philanthropist, preacher, prison-reformer: Life and labors / taken from the Memoir edited by her daughters, including her journal and from other sources, by Edward Ryder. Pawling, N.Y.: P.H. Smith. MMSID 991006613419702626
- Fry, Katherine. Memoir of the Life of Elizabeth Fry. Montclair, N.J.: Patterson Smith, 1974. Second edition, 1848 available on GoogleBooks.
- Hatton, Jean. Betsy, the dramatic biography of a prison reformer. Oxford & Grand Rapids, Míchigan, Monarch Books, 2005. (ISBN 1-85424-705-0 (UK), ISBN 0-8254-6092-1 (USA).
- Johnson, Spencer. The Value of Kindness: The Story of Elizabeth Fry. 2nd ed. 1976. (ISBN 0-916392-09-0)
- Kent, J. (1962). Elizabeth Fry / John Kent. (Makers of Britain). Londres: Batsford. MMSID 991009174159702626
- Lewis, Georgina. Elizabeth Fry. Londres: Headley Brothers, 1909. MMSID 991013186339702626
- Francisca de Haan, 'Fry, Elizabeth (1780–1845)’ en Oxford Dictionary of National Biography [1], consultado o 21 de maio de 2009.
- Pitman, E.R. Elizabeth Fry. Boston, Mass.: Roberts Brothers, 1886.
- Rose, June. Elizabeth Fry, a biography. Londres & Basingstoke: Macmillan, 1980. (ISBN 0-333-31921-4) reimpreso en 1994 por Quaker Home Service ISBN 0-85245-260-8.
- Rose, June. Prison Pioneer: The Story of Elizabeth Fry. Quaker Tapestry Booklets, 1994.
- Timpson, Thomas. "Memoir of Mrs. Elizabeth Fry." Londres: Aylott and Jones, 1847.
- Whitney, Janet. Elizabeth Fry: Quaker Heroine. Londres: George Harrap & Co. Ltd., 1937, Nova York, N.Y.: Benjamin Blom, Inc., 1972.
Ligazóns externas editar
- Elizabeth Fry on the history of social work timeline
- A sermon by Elizabeth Fry
- BBC – The five pound question: Who is Elizabeth Fry?
- Elizabeth Fry at Howard League for Penal Reform
- Elizabeth Fry Biography
- Association of Elizabeth Fry Societies Canada Arquivado 21 de xullo de 2012 en Wayback Machine. (Canadian societies for penal reform)
- Works at Open Library
- Letters from Elizabeth Fry, 1820 and 1827, State Library of New South Wales, Af 30