Eleccións xerais de España de 2015

O domingo 20 de decembro de 2015 celebráronse eleccións a Cortes Xerais en España.[1] Foron as duodécimas desde a transición á democracia e as primeiras con Filipe VI como Rei de España.

Eleccións xerais de España de 2015
 ← 2011 Editar o valor en WikidataEspaña Editar o valor en Wikidata 2016 Editar o valor en Wikidata  → 
Data20 de decembro de 2015 Editar o valor en Wikidata
TipoEleccións xerais en España e grupo de eleccións Editar o valor en Wikidata
Cargo elixido350 deputado no Congreso dos Deputados Editar o valor en Wikidata
208 senador de España Editar o valor en Wikidata
A Deputado no Congreso dos Deputados Editar o valor en Wikidata
Electorado36.511.848 Editar o valor en Wikidata
25.438.532
   69.67٪
Ponto percentual (pt) 0.73
Número de votos válidos25.023.181    Número de votos en branco 188.132   Número de votos nulos 227.219
B Senador de España Editar o valor en Wikidata
Electorado36.511.848 Editar o valor en Wikidata
24.921.656
   68.26٪
Ponto percentual (pt) 0.17
Número de votos válidos23.140.542    Número de votos en branco 979.371   Número de votos nulos 801.743
Resultado da votación Editar o valor en Wikidata Editar o valor en Wikidata
2>
PP  — Mariano Rajoy
A
7.917.462   31.64٪
Ponto percentual (pt) 10.26
B
124   59.62٪
Ponto percentual (pt) 5.76
Deputado 186 → 123 Número de escanos 63
Senador 136 → 124 Número de escanos 12
2>
PSOE  — Pedro Sánchez
A
5.424.709   21.68٪
Ponto percentual (pt) 3.64
B
47   22.6٪
Ponto percentual (pt) 0.48
Deputado 110 → 90 Número de escanos 20
Senador 48 → 47 Número de escanos 1
2>
Podemos  — Pablo Iglesias Turrión
A
5.049.734   20.18٪
B
9   4.33٪
Ponto percentual (pt) 4.33
Deputado 69
Senador 9   
2>
CS  — Alberto Carlos Rivera Díaz
A
3.514.528   14.05٪
Deputado 40
ECP-GUANYEM EL CANVI
A
929.880   3.72٪
B
4   1.92٪
Ponto percentual (pt) 1.92
Deputado 12
Senador 4   
2>
Unidade Popular  — Alberto Garzón
A
926.783   3.7٪
Deputado 2
És el moment (en) Traducir
A
673.549   2.69٪
Deputado 9
2>
ERC-CatSí  — Gabriel Rufián
A
601.782   2.4٪
B
6   2.88٪
Ponto percentual (pt) 2.88
Deputado 9
Senador 6   
PSC
A
590.274   2.36٪
Ponto percentual (pt) 1.48
Deputado 14 → 8 Número de escanos 6
DL  — Francesc Homs
A
567.253   2.27٪
B
6   2.88٪
Ponto percentual (pt) 2.88
Deputado 8
Senador 6   
En Marea
A
410.698   1.64٪
B
2   0.96٪
Ponto percentual (pt) 0.96
Deputado 6
Senador 2   
2>
EAJ  — Aitor Esteban
A
302.316   1.21٪
Ponto percentual (pt) 0.14
B
6   2.88٪
Ponto percentual (pt) 0.96
Deputado 5 → 6 Número de escanos 1
Senador 4 → 6 Número de escanos 2
PP-PAR
A
229.691   0.92٪
Ponto percentual (pt) 0.49
Deputado 8 → 6 Número de escanos 2
EH Bildu  — Iker Urbina
A
219.125   0.88٪
B
1   0.48٪
Ponto percentual (pt) 0.48
Deputado 2
Senador 1   
Partido Socialista Obrero Español-Nueva Canarias (en) Traducir
A
218.413   0.87٪
Deputado 4
PP-FORO
A
187.568   0.75٪
Deputado 3
UPN-PP
A
102.244   0.41٪
Ponto percentual (pt) 0.12
Deputado 2 → 2
2>
Coalición Canaria-Partido Nacionalista Canario  — Ana Oramas
A
81.917   0.33٪
B
1   0.48٪
Ponto percentual (pt) 0.48
Deputado 1
Senador 1   
PODEMOS-Ahora Alto Aragón en Común (en) Traducir
A
21.943   0.09٪
Deputado 1

Editar o valor en Wikidata

Os 36.510.952 cidadáns con dereito a voto,[2][3] 34.635.680 residentes no país e 1.875.272 no estranxeiro,[4] decidiron a renovación de 558 dos 616 escanos que conforman as Cortes Xerais: os 350 do Congreso dos Deputados e os 208 de elección directa do Senado. Tras estas eleccións comenzará a XI lexislatura das Cortes Xerais.

Foron convocadas polo Rei, a proposta do presidente do Goberno, Mariano Rajoy, e previa deliberación do Consello de Ministros, mediante a expedición do real decreto de disolución das Cortes Xerais e convocatoria de eleccións,[5][6] que entrou en vigor un día despois mediante a súa publicación no Boletín Oficial del Estado, en cumprimento do artigo 115 da Constitución[nota 1] e do 42, apartado primeiro, da Lei Orgánica 5/1985, de 19 de xuño, do Réxime Electoral Xeral.[nota 2][9]

Ese mesmo día celebráronse eleccións locais parciais en 30 municipios e en 113 entidades de ámbito territorial inferior ó municipio que tralas eleccións do 24 de maio tiveron que ser repetidas pola falta de candidatos.[10]

O vencedor das eleccións foi o Partido Popular, presidido e liderado polo presidente Mariano Rajoy, que obtivo no Congreso dos Deputados unha maioría simple de 123 escanos (63 menos que en 2011) e un 28,72 % dos sufraxios,[11] seguido do Partido Socialista Obrero Español de Pedro Sánchez, que obtivo o 22,01 % dos votos, o que se traduciu en 90 deputados (20 menos que nos anteriores comicios, o seu peor resultado na actual democracia).[12] O partido liderado por Pablo Iglesias, Podemos, presentouse por primeira vez a unhas xerais e obtivo 42 deputados (un 12,76% dos votos),[13] que sumado ás coalicións electorais autonómicas En Comú Podem (12 parlamentarios, 3,72 % dos votos), Compromís-Podemos-És el moment (9, 2,69 %) e En Marea (6, 1,64 %), todas elas vinculadas a Podemos e outras formacións de esquerda,[14] deron un total de 69 deputados e o 20,66 % dos votos.[15] O outro partido emerxente, Cidadáns - Partido da Cidadanía, con Albert Rivera á fronte, obtivo 40 deputados (un 13,93 % dos votos).[13] O resto do arco parlamentario quedou configurado por Esquerra Republicana de Catalunya-Catalunya Sí (9, 2,39 %), Democràcia i Llibertat (8, 2,25 %), o Partido Nacionalista Vasco (6, 1,20 %), Unidad Popular: Izquierda Unida, Unidad Popular en Común (2, 3,67 %), Euskal Herria Bildu (2, 0,87 %) e Coalición Canaria-Partido Nacionalista Canario (1, 0,33 %).[16] Unión Progreso y Democracia, Unión Democrática de Cataluña, o Bloque Nacionalista Galego —que se presentaba na candidatura Nós— e a coalición Geroa Bai, que tiveron representación na x lexislatura, non obtiveron ningún escano.[17]

No Senado, o Partido Popular mantivo a maioría absoluta, con 124 escanos dos 208 de designación libre en xogo, aínda que perdeu 12. O Partido Socialista Obrero Español perdeu un, obtendo 47, seguido de Podemos (9), Esquerra Republicana de Catalunya-Catalunya Sí (6, seis máis que en 2011), Democràcia i Llibertat (6), o Partido Nacionalista Vasco (6), En Comú Podem (4), En Marea (2) e Compromís-Podemos-És el moment, Cambio-Aldaketa, Coalición Canaria-Partido Nacionalista Canario e a Agrupación Socialista Gomera (todos eles cun representante).[18]

Convocatoria

editar

En outubro de 2015 o presidente de goberno de España, Mariano Rajoy anunciou nunha entrevista televisada que esgotaría os prazos legais para a convocatoria das eleccións, e que estas se celebrarían o 20 de decembro de 2015, catro anos e un mes despois das anteriores. O decreto de disolución das Cortes publicouse o 27 de outubro de 2015, co que os cargos parlamentarios pasaron a estar en funcións[19]. Desde 1920 non se celebraban unhas eleccións xerais en España no mes de decembro. Na historia da democracia española, só se celebraran eleccións en decembro nas autonómicas galegas de 1989.

Nestas eleccións anováronse 350 escanos do Congreso dos Deputados e 208 do Senado. As eleccións Xerais non coincidiron con ningún outro comicio. Con respecto ás anteriores eleccións, a circunscrición de Cádiz gaña un deputado que perdera nas eleccións anteriores, ao igual ca Málaga, mentres que Jaén e circunscrición de Valencia perden cadanseu deputado. En Galicia escóllense 23 deputados: oito pola circunscrición electoral da Coruña, 7 pola de Pontevedra, e catro polas de Lugo e Ourense, respectivamente.

O número e distribución dos senadores elixidos directamente mantense igual dado que están fixados pola Constitución. Tamén se mantén o número de senadores elixidos polos parlamentos autonómicos. Galicia escolle 16 senadores, catro por circunscrición, aos que hai sumarlles os tres designados polo Parlamento de Galicia e que se corresponden con 2 polo Partido Popular (Henrique López Veiga e Juan Manuel Jiménez Morán) e 1 polo PSdeG-PSOE (Paula Fernández Pena).

Sistema electoral

editar

A lexislación que no 2015 regula os procesos electorais en España consiste nas seguintes normas:

  • A Constitución.
  • A Lei Orgánica 5/1985, de 19 de xuño, do Réxime Electoral Xeral (LOREG).[8]
  • Lei Orgánica 2/2011, de 28 de xaneiro, pola que se modifica a Lei Orgánica 5/1985, de 19 de xuño, del Réxime Electoral Xeral.[20]

Congreso dos Deputados

editar

A Constitución establece que o Congreso dos Deputados, elixido cada cada anos, componse dun mínimo de 300 e dun máximo de 400 deputados, elixidos por sufraxio universal, libre, igual, directo e secreto. A circunscrición electoral do Congreso é a provinciaCeuta e Melilla son consideradas circunscricións para todos os efectos–. O número total de deputados está fixado pola LOREG –350 deputados–, asignando unha representación mínima inicial a cada circunscrición –2 deputados; 1 no caso de Ceuta e Melilla– e distribuíndo os 248 restantes en función da poboación de dereito. A elección verificarase en cada circunscrición atendendo a criterios de representación proporcional.[21]

Non se teñen en conta aquelas candidaturas que non houberan obtido, polo menos, o 3% dos votos válidos emitidos na circunscrición. Os representantes asígnanse segundo o sistema d'Hondt.[8] Considérase voto válido todo aquel dado a unha candidatura ou emitido en branco, pero non o voto nulo.[8]

Acúsase á división en circunscrición provincial de prexudicar seriamente aos partidos pequenos e aos medianos cuxa distribución no estea concentrada territorialmente.[22] A porcentaxe mínima de votos do 3 % para considerar unha candidatura só ten implicacións prácticas nas circunscricións grandes nas que se elixen un gran número de deputados.[22] no resto ese mínimo non inflúe na adxudicación de escanos.

A distribución e número de deputados para as eleccións de 2015 quedaron fixados do seguinte xeito:[9]

Circunscrición Diputados Mapa
Madrid 36  
Barcelona 31
Valencia 15
Alacant e Sevilla 12
Málaga 11
Murcia 10
Cádiz 9
Asturias, Baleares, A Coruña, As Palmas e Biscaia 8
Granada, Pontevedra, Santa Cruz de Tenerife e Zaragoza 7
Almería, Badaxoz, Córdoba, Xirona, Guipúscoa, Tarragona e Toledo 6
Cantabria, Castelló, Cidade Real, Huelva, Xaén, León, Navarra e Valladolid 5
Araba, Albacete, Burgos, Cáceres, Lleida, Lugo, Ourense, A Rioxa e Salamanca 4
Ávila, Cuenca, Guadalaxara, Huesca, Palencia, Segovia, Teruel e Zamora 3
Soria 2
Ceuta e Melilla 1
As Circunscricións de Cádiz e Málaga elixen un deputado máis que nos anteriores comicios, mentres que as de Xaén e Valencia elixen un menos.

Senado

editar

De acordo coa Constitución, o Senado de España é unha Cámara de representación territorial. Ademais dos 206 senadores que son elixidos por sufraxio universal, libre, igual, directo e secreto, os órganos lexislativos das comunidades autónomas designan un senador e outro por cada millón de habitantes, conformando así un total de 261 senadores. A distribución e número de senadores para as eleccións de 2015 quedaron fixados do seguinte xeito:[9]

Circunscrición Senadores
Circunscrición provincial 4
Gran Canaria, Mallorca e Tenerife 3
Ibiza-Formentera, Menorca, Fuerteventura, La Gomera, El Hierro, Lanzarote e La Palma 1

Preparación das candidaturas e candidatos

editar

Os partidos políticos foron anunciando os seus respectivos candidatos electorais en outono de 2015. Os cambios políticos sucedidos nos catro anos anteriores provocaron un gran número de trocos tamén nos nomes e composición das principais candidaturas, especialmente no espazo da esquerda e das formacións nacionalistas. Algúns destes pactos seláronse unicamente días antes de que rematase o prazo para presentárense candidaturas.

Principais coalicións

editar

O Partido Popular presentouse en coalición con Unión do Pobo Navarro en Navarra. O acordo asinado polas dúas formacións outorgaríalle a UPN os dous primeiros elixidos no Congreso, mentres que o PP encabezaría a lista ao Senado. Nas anteriores eleccións, o PP obtivera 1 escano e UPN outro.

Tamén o Partido Popular se presentou en coalición co Foro Asturias nesa provincia, onde para o partido asturiano lle corresponderían o número 2 do Congreso e o número 3 do Senado. Nas anteriores eleccións, o PP obtivera 3 deputados e Foro 1, mentres que o PP obtivera tamén 3 senadores por ningún do Foro.

En Aragón o PP e o PAR tamén se presentaron en coalición ás eleccións, reeditando o pacto que acadaran nos comicios de 2011. Polo acordo de 2011, o PAR non obtivera inicialmente ningún deputado, aínda que conseguiu acceder ao Congreso dos Deputados cunha deputada que ía de segunda suplente nas listas de Teruel. En 2015, o PAR tampouco aspirou a postos de saída ao Congreso (6º por Zaragoza, 3º por Teruel e suplente por Huesca), mais colocou dous candidatos en teóricos postos de saída para o Senado por Huesca e Zaragoza.

O Partido Socialista Obrero Español presentouse en coalición con Nueva Canarias nas dúas circunscricións canarias. Deste xeito, Nueva Canarias terá o candidato número 2 das Palmas e o 4 de Tenerife. O PSOE obtivera nos pasados comicios dous deputados por cadansúa provincia.

Podemos coaligouse en xeral, en toda España, con Equo, que achegou dous cabezas de lista, en Huesca e en Araba (Juantxo López de Uralde). Territorialmente figurou en coalición con Barcelona en Comú, con Iniciativa per Catalunya e con Esquerra Unida i Alternativa en Cataluña, coalición que se denominou En Comú Podem, e con Compromís na Comunidade Valenciana. Ademais, tamén foi integrante, a canda outras forzas, da coalición En Marea en Galicia.

A marca Unidad Popular é o nome co que concorrerá Izquierda Unida en moitas das circunscricións españolas, acompañada de organizacións como Chunta Aragonesista, Izquierda Asturiana, Batzarre, Construyendo la Izquierda - Alternativa Socialista, Izquierda Castellana, Segoviemos ou Entre Tod@s sí se Puede Córdoba. Así, en función das circunscricións, irán candidatos das distintas formacións (p.ex. en Zaragoza o segundo de lista foi da Chunta Aragonesista). Tamén concorrerá como integrante da coalición En Marea a canda Podemos, ANOVA e outras formacións galegas, e en Cataluña como En Comú Podem.

Democracia e Liberdade integrou a CDC, Demócratas de Cataluña e Regrupament.

Bildu é unha coalición electoral que integra a Eusko Alkartasuna, Aralar, Alternatiba, Sortu e outros independentes do movemento abertzale. Preséntase nas tres provincias vascas e mais Navarra. Antigamente chamábanse Amiaur.

Esquerra Republicana de Catalunya presentouse en coalición con Cataluña Si.

O BNG formou a coalición Nós - Candidatura Galega, onde estaban integrados tamén o Partido Galeguista, Coalición Galega, o Partido Comunista do Pobo Galego e a Fronte Obreira Galega.

Geroa Bai é a coalición sucesora de Nafarroa Bai, pero sen a participación de Aralar, que concorreu en Amaiur, nin de Batzarre, que o fixo con Izquierda Unida. Ao Senado, preséntanse coaligados nunha única lista Podemos, Geroa Bai, Bildu e Izquierda Unida, nesta circunscrición.

Ademais, presentáronse outras coalicións de partidos que non tiñan representación parlamentaria, en comunidades autónomas como Comunidade Valenciana, Canarias, Aragón ou Estremadura.

Todas as candidaturas

editar

Preséntanse en todas as circunscricións de España ou en case todas elas, as seguintes formacións:

Ademais, concorren tamén unha serie de formacións que aínda que teñen carácter estatal, só se presentan nunhas poucas provincias.

Pola súa banda, hai formacións que só se presentan nas súas demarcacións de orixe, e que teñen un carácter autonómico.

E finalmente algunhas formacións máis que teñen perfil local:

Candidaturas rexeitadas

editar

Un grupo de partidos non chegaron a presentar candidaturas, dado que foron rexeitados pola Xunta Electoral por non cumpriren os requisitos necesarios. Noutros casos o rexeitamento foi parcial, e concorreron en menos provincias das que querían[23].

Candidatos á presidencia do goberno

editar

Candidatos principais doutras forzas con representación autonómica que non se presentan en todo o Estado

editar

Candidatos en Galicia

editar

Os cabezas de lista presentados ao Congreso polas distintas provincias galegas foron:

Ademais destas formacións, tamén se presentaron en Galicia:

Asemade, tamén hai que considerar as candidaturas ao Senado, un máximo de 3 por partido e provincia, conforme ós tres postos a atribuír por provincia.

A campaña electoral

editar

A campaña electoral iniciouse oficialmente o 4 de decembro de 2015. Tanto durante a campaña como a precampaña, os líderes dos principais partidos políticos participaron en debates televisivos. Na última semana antes de comezar a campaña, El País celebrou un debate no que participaron Pedro Sánchez, Albert Rivera e Pablo Iglesias Turrión, e ao que decidiu non acudir Mariano Rajoy.

Sondaxes

editar

Recóllense nesta táboa algunhas das sondaxes publicadas nas datas inmediatamente anteriores ao proceso electoral

Sondaxe PP PSOE Cs Podemos UP DiL ERC PNV Bildu CC G-Bai Nós EeM En Marea eCPm Uniò Més UPyD Outros/Branco|
GAD 3. 6 de decembro de 2015[26] 28.2%
120-123
21.5%
85-87
17.9%
59-63
16.6%*
30-31
3.7%
1-3
2.5%
9
2.2%
8
1.5%
5
1.1%
5
-
1
-
0
-
0
-
7
-
4
-
10
-
0
-
0
-
0
4.5%
0
NC. 6 Dec 2015[27] 29.8%
126-133
22.7%
89-92
17.8%
55-62
11.4%
27-30
3.7%
3
2.1%
8-9
2.0%
7-8
1.2%
6
1.0%
4
-
2
-
1
-
1
1.9
6-7
-
2
1.5
5-6
-
2
-
0
-
0
1.9%
0
CIS. Decembro 2015[28] 28.6%
120-128
20.8%
77-89
19.0%
63-66
9.1%
23-25
3.6%
3-4
2.2%
9
1.9%
7
1.1%
5
1.2%
6-7
0.3%
1
0.1%
0
0.3%
0
2.1%
7
1.3%
5-6
3.2%
10-11
0.1%
0
-
0
0.7%
0
4.4%
0
Redondo y Asoc. Dec 2015[29] 28.1%
114
21.5%
84
20.2%
74
15.3%
48*
3.9%
2
2.0%
7
2.1%
8
1.3%
6
1.1%
4
-
2
-
1
-
0
-
*
-
*
-
*
-
0
-
0
-
0
3.8%
0
GESOP. 1 Dec[30] 23.9%
98-102
21.4%
82-86
21%
76-80
16%
52-56*
4.9%
4-6
2%
7-8
2.7%
9-11
-

-

-

-

-

-
*
-
*
-
*
-
0
-

-

8.1%
11-15
GAD3. Nov 2015[31] 28.3%
125
23.1%
91
17.4%
59
14.9%
41*
4.0%
3
2.5%
9
2.5%
9
1.4%
5
1.3%
5
-
1
-
1
-
0
-
*
-
*
-
*
-
1
-
0
-
0
4.6%
0
NC Report poll. 30 Nov 2015[32] 29.3%
125-30
23.1%
91-95
18.9%
52-55
11.4%
42-46
3.5%
3
2.1%
8-9
2.0%
7-8
1.2%
6
-
5
-
2
-
1
-
1
1.9%
6-7
-
2
1.5%
4-5
-
2
-
0
-
0
2.7%
0
CIS. Outubro 2015[33] 29.1% 25.3% 14.7% 10.8% 4.7% 2.9% 2.2% 1.2% - 0.6% 0.1% 0.5% 1.4% - - - - 1.2% 4.6%

Os resultados marcados con (*) son aqueles onde non se presenta diferenciado Podemos das coalicións onde participan Podemos e outros partidos en Galicia, Cataluña e Comunidade Valenciana.

 
Evolución da estimación de voto.

Resultados ao Congreso

editar
  • Electorado: 34.630.253
  • Votantes: 25.349.824
  • Abstención: 9.280.429
  • Votos válidos: 25.122.830
  • Votos a candidaturas: 24.935.064
  • Votos en branco: 187.766
  • Votos nulos: 226.994

Elecciones xerais en España, 20 de decembro de 2015

Partido Votos % Dif. Escanos Dif.
Partido Popular (PP)
UPN
FAC
PAR
7.215.530 28.72 -33.60 120

2

1

0

-66

1

0

0

Partido Socialista Obrero Español (PSOE)
Nueva Canarias
5.530.693 22.01 -21.03 89

1

-21

0

Podemos (Podemos)
En Marea
En Comú Podem
Compromís
5.189.333 20.66 - 42

6

12

9

42

6

9

8

Cidadáns - Partido da Cidadanía (Cs) 3.500.446 13.93 - 40 40
Esquerra Republicana de Catalunya (ERC) 599.289 2.39 +133.20 9 6
Democràcia i Llibertat (DL) 565.501 2.25 -44.32 8 -8
Partido Nacionalista Vasco (EAJ/PNV) 301.585 1.2 -7.01 6 1
Unidade Popular (IU)
Chunta Aragonesista
923.105 3.67 -45.25 2

0

-5

-1

Bildu 218.467 0.97 -34.69 2 -4
Coalición Canaria (CC) 81.750 0.33 -43.18 1 0
Unión Progreso y Democracia (UPyD) 153.498 0.61 -86.57 0 -5
Nós - Candidatura Galega (BNG) 70.464 0.28 -61.71 0 -2
Geroa Bai (G-Bai) 30.554 0.12 -27.96 0 -1
Més (Més) 33.931 0.14 - 0 0

Resultados en Galicia

editar
  • Electorado: 2.265.555
  • Votantes: 1.653.863
  • Abstención: 611.692
  • Votos válidos:1.631.174
  • Votos a candidaturas: 1.613.896
  • Votos en branco: 17.278
  • Votos nulos: 22.689

Elecciones xerais en Galicia, 20 de decembro de 2015

Partido Votos % Dif. Escanos Dif.
Partido Popular (PP) 605.178 37.10 -30.00 10 -5
En Marea 408.370 25.04 - 6 6
Partido dos Socialistas de Galicia-PSOE (PSOE) 347.942 21.33 -23.97 6 0
Cidadáns - Partido da Cidadanía (Cs) 147.910 9.07 - 1 1
Nós - Candidatura Galega (Nós) 70.464 4.32 -61.71 0 -2
PACMA 13.205 0.81 79.08 0 0
Unión Progreso y Democracia (UPyD) 8.380 0.51 -58.03 0 0

Deputados elixidos

Partido A Coruña Lugo Ourense Pontevedra
Partido Popular (PP) 3 2 2 3
Partido Socialista Obrero Español (PSOE) 2 1 1 2
En Marea 2 1 1 2
Cidadáns - Partido da Cidadanía (Cs) 1 0 0 0
Nós - Candidatura Galega (Nós) 0 0 0 0

Resultados ao Senado

editar
  • Electorado: 34.598.411
  • Votantes: 24.867.744
  • Abstención: 9.730.667
  • Votos válidos: 24.066.891
  • Votos nulos: 800.853
  • Votos en branco: 978.313

Elecciones xerais en España, 20 de decembro de 2015

Partido Senadores
elixidos
Dif. Senadores
designados
Total
Partido Popular (PP)
UPN
FAC
PAR
119
1
1
3
21
1
0
0
140
2
1
3
Partido Socialista Obrero Español (PSOE)
Nueva Canarias
47

0

20
0
67
0
Podemos (Podemos)
En Marea
En Comú Podem
Compromís
9
2
4
1
5
0
1
1
14
2
5
2
Cidadáns - Partido da Cidadanía (Cs) 0 2 2
Unidade Popular (IU)
Chunta Aragonesista
0 0
0
0

0

Democràcia i Llibertat (DL) 6 3 9
Partido Nacionalista Vasco (EAJ/PNV) 6 1 7
Esquerra Republicana de Catalunya (ERC) 6 1 7
Bildu 0 1 1
Unión Progreso y Democracia (UPyD) 0 0 0
Nós - Candidatura Galega (BNG) 0 0 0
Coalición Canaria (CC)
Agrupación Herreña Independiente (AHI)
0
1
1
0
1
1
Cambio - Aldaketu 1 0 1
Més (Més) 0 0 0
Unió Democràtica de Catalunya (Unió) 0 1 1

Os senadores designados polo Parlamento de Cataluña están en funcións, pendentes da nova escolla por parte da cámara autonómica. Corresponderanlle 4 a repartir entre CDC e ERC, 1 a Ciudadanos, 1 ao PSOE, 1 a Sí que es Pot e 1 ao PP. No momento de convocárense as eleccións, CDC tiña 3, PSC 1, PP 1, Unió 1, ERC 1 e Iniciativa per Catalunya 1, que son os que figuran na táboa.

Resultados en Galicia

editar

97,08% escrutado

  • Electorado: 2.199.369
  • Votantes: 1.563.330
  • Abstención: 636.039
  • Votos válidos: 1.435.889
  • Votos nulos: 58.772
  • Votos en branco: 68.669

Eleccións xerais en Galicia, 20 de novembro de 2011

Partido Senadores Dif. Senadores
designados.
Partido Popular (PP) 12 = 2
Partido Socialista Obrero Español (PSOE) 2 -2 1
En Marea 2 2 0

Senadores elixidos nas urnas

Partido A Coruña Lugo Ourense Pontevedra
Partido Popular (PP) 3 3 3 3
Partido Socialista Obrero Español (PSOE) 0 1 1 0
En Marea 1 0 0 1
  1. Artigo 115 da Constitución:
    1. O presidente do Goberno, logo de deliberación do Consello de Ministros, e baixo a súa exclusiva responsabilidade, poderá propor a disolución do Congreso, do Senado ou das Cortes Xerais, que será decretada polo Rei. O decreto de disolución fixará a data das eleccións.

    2. A proposta de disolución non se poderá presentar cando estea en trámite unha moción de censura.

    3. Non procederá nova disolución antes de que transcorra un ano desde a anterior, agás o disposto no artigo 99, número 5
    Constitución española.[7]
  2. Artículo 42, apartado primero, de la Ley Orgánica 5/1985, de 19 de junio, del Régimen Electoral General:
    1. En los supuestos de elecciones a Cortes Generales o de Asambleas Legislativas de las Comunidades Autónomas en las que el Presidente del Gobierno o los respectivos Presidentes de los Ejecutivos autonónomicos hagan uso de su facultad de disolución anticipada expresamente prevista en el ordenamiento jurídico, los decretos de convocatoria se publican, al día siguiente de su expedición, en el «Boletín Oficial del Estado» o, en su caso, en el «Boletín Oficial» de la Comunidad Autónoma correspondiente. Entran en vigor el mismo día de su publicación. Los decretos de convocatoria señalan la fecha de las elecciones que habrán de celebrarse el día quincuagésimo cuarto posterior a la convocatoria.
    Ley Orgánica 5/1985.[8]
  1. El País (1 de outubro de 2015). "Rajoy anuncia que las elecciones generales serán el 20 de diciembre" (en castelán). Consultado o 1 de outubro de 2015. 
  2. Oficina del Censo Electoral. "Número de electores residentes en España y en el extranjero por circunscripciones electorales al Congreso y al Senado. Censo de consulta". Instituto Nacional de Estadística. Arquivado dende o orixinal o 17 de novembro de 2015. Consultado o 29 de decembro de 2015. |dataacceso=2 de novembro de 2015}}
  3. Martínez, Virginia (2 de novembro de 2015). "Más de 36 millones de españoles están llamados a votar el 20-D". El País. Consultado o 2 de novembro de 2015. 
  4. "36,5 millones de electores, 210.000 urnas... Las elecciones en cifras". La información. 19 de decembro de 2015. Arquivado dende o orixinal o 20 de decembro de 2015. Consultado o 19 de decembro de 2015. 
  5. Casqueiro, Javier (26 de outubro de 2015). "Rajoy se niega a hablar de pactos y lanza un aviso a los planes de Mas". El País. Consultado o 26 de outubro de 2015. 
  6. "Rajoy alerta a los españoles: 'Sería muy duro y muy triste dar marcha atrás'". El Mundo. 26 de outubro de 2015. Consultado o 26 de outubro de 2015. 
  7. "Constitución Española" (PDF). Agencia Estatal Boletín Oficial del Estado. 27 de decembro de 1978. Consultado o 5 de marzo de 2015. 
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 Xefatura do Estado (19 de xuño de 1985). "Ley Orgánica 5/1985, de 19 de junio, del Régimen Electoral General" (PDF). Boletín Oficial del Estado. BOE-A-1985-11672. Agencia Estatal Boletín Oficial del Estado. 
  9. 9,0 9,1 9,2 Xefatura del Estado (26 de outubro de 2015). BOE-A-2015-11505. Depósito legal: M-1/1958. "Real Decreto 977/2015, de 26 de octubre, de disolución del Congreso de los Diputados y del Senado y de convocatoria de elecciones" (PDF). Boletín Oficial del Estado núm. 257, de 27 de outubro de 2015 (Agencia Estatal Boletín Oficial del Estado): 100784–100786. ISSN 0212-033X. 
  10. "Real Decreto 953/2015, de 26 de octubre, por el que se convocan elecciones locales parciales" (PDF). Boletín Oficial del Estado núm. 257, de 27 de outubro de 2015. |data=26 de outubro de 2015|autor=Xefatura do Estado|outros=BOE-A-2015-11508. Depósito legal: M-1/1958|páxinas=100849-100854|issn=0212-033X|editorial=Agencia Estatal Boletín Oficial del Estado}}
  11. Garea, Fernando (20 de decembro de 2015). "Gana el PP, sin votos para gobernar". El País. Consultado o 24 de decembro de 2015. 
  12. Vázquez, M. (21 de decembro de 2015). "El PSOE firma su peor resultado desde la Transición y se queda por debajo de los 100 diputados". Antena 3 Noticias. Arquivado dende o orixinal o 23 de decembro de 2015. Consultado o 24 de decembro de 2015. 
  13. 13,0 13,1 El País (21 de decembro de 2015). "El escrutinio apunta a una Cámara con acuerdos muy complicados". El País. Consultado o 24 de decembro de 2015. 
  14. Carvajal, Álvaro (22 de decembro de 2015). "Las cuatro caras de Podemos en el Congreso". El Mundo. Consultado o 24 de decembro de 2015. 
  15. "Podemos celebra con euforia sus 69 diputados". abc (en castelán). Consultado o 28 de decembro de 2015. 
  16. "Congreso. Total estatal". Ministerio del Interior. Arquivado dende o orixinal o 20 de decembro de 2015. Consultado o 24 de decembro de 2015. 
  17. Montalbán, E. (20 de decembro de 2015). "UPyD, Unió, BNG y Geroa Bai pierden su sitio en el Congreso". La Razón. Consultado o 24 de decembro de 2015. 
  18. Alberola, Miquel (21 de decembro de 2015). "El PP mantiene la mayoría en el Senado, pero pierde 12 escaños". El País. Consultado o 24 de decembro de 2015. 
  19. BOE do 27 de outubro de 2015, Boletín Oficial del Estado.
  20. Ley Orgánica 2/2011, de 28 de enero, por la que se modifica la Ley Orgánica 5/1985, de 19 de junio, del Régimen Electoral General
  21. Artigo 68.3 da Constitución Española de 1978
  22. 22,0 22,1 http://www.readyfortomorrow.com/el-sistema-electoral-en-espana-y-la-exclusion-de-las-minorias/ Arquivado 30 de xaneiro de 2017 en Wayback Machine. Reflexión sobre el sistema Electoral español
  23. Boletín Oficial do Estado, 24/11/2015, número 281.
  24. Coalición presenta sus candidaturas a las generales para "dar voz a Canarias", La Provincia, 1/11/2015.
  25. Los candidatos de UPyD Galicia, Adiante Galicia, 16/11/15.
  26. "Inicio de campaña". Arquivado dende o orixinal o 08 de decembro de 2015. Consultado o 06 de decembro de 2015. 
  27. "Inicio de campaña". Arquivado dende o orixinal o 08 de decembro de 2015. Consultado o 06 de decembro de 2015. 
  28. Sondaxe preelectoral 2015
  29. "Dec 2015". Arquivado dende o orixinal o 01 de decembro de 2017. Consultado o 02 de decembro de 2015. 
  30. "Informe GESOP". Arquivado dende o orixinal o 04 de decembro de 2015. Consultado o 01 de decembro de 2015. 
  31. "Nov 2015". Arquivado dende o orixinal o 02 de decembro de 2015. Consultado o 30 de novembro de 2015. 
  32. "Informe NC Report Poll". Arquivado dende o orixinal o 02 de decembro de 2015. Consultado o 30 de novembro de 2015. 
  33. Barómetro de ocutubre 2015

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar