Eleccións xerais de España de 1899
As Eleccións Xerais de 16 de abril de 1899 en España foron convocadas na minoría de idade de Afonso XIII, sendo rexente a súa nai María Cristina de Habsburgo-Lorena. A súa base legal foi a Constitución española de 1876, vixente ata 1931 na coñecida como Restauración borbónica en España.
 Eleccións xerais de España de 1899 | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data | 16 de abril de 1899  | ||||||||||||||||||||||||||
| Tipo | Eleccións xerais en España | ||||||||||||||||||||||||||
| Cargo elixido | Presidente do Goberno de España deputado no Congreso dos Deputados | ||||||||||||||||||||||||||
| Resultado electoral
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
← 1898  1901
→ | |||||||||||||||||||||||||||
Antecedentes editar
En base ao Pacto do Pardo de 24 de novembro de 1885 queda instituído o sistema de quendas pacíficas en exercicio do poder entre liberais e conservadores, que consolidou a Restauración ata finais do século XIX e principios do XX.
O 26 de xuño de 1890 o goberno liberal-fusionista reimplanta oficialmente o sufraxio universal na lexislación electoral. O 10 de decembro de 1898 coa firma do Tratado de París de 1898 finaliza a Guerra Hispano-Estadounidense. O 28 de febreiro de 1899 cae o goberno de Práxedes Mateo Sagasta, dando comezo a nova quenda conservador.
Características editar
O 16 de marzo de 1899 seguindo o proceso de normalización conforme ao pactado entre as principais forzas políticas, procedeuse á disolución das Cámaras e á convocatoria de eleccións legislativas.
Resultados editar
Composición do Congreso dos Deputados tralas eleccións editar
| Partido | Escanos | Líder | ||||
| Unión Conservadora | 228 | Francisco Silvela | ||||
| Partido Liberal | 102 | Práxedes Mateo Sagasta | ||||
| Liberais | 28 | Germán Gamazo y Calvo | ||||
| Conservadores Tetuanistas | 12 | Carlos O'Donnell y Álvarez de Abreu | ||||
| Fusión Republicana | 11 | Nicolás Salmerón | ||||
| Republicanos independentes | 4 | Vicente Blasco Ibáñez | ||||
| Partido Liberal Reformista | 4 | Francisco Romero Robledo | ||||
| Coalición CC-Partido Integrista | 3 | Marqués de Cerralbo | ||||
| Partido Republicano Democrático Federal | 2 | Francesc Pi i Margall | ||||
| Católicos independentes | 2 | |||||
| Independentes | 6 | |||||
Resultados en Galicia editar
Os deputados que obtiveron un escano no Congreso polos distritos galegos nestas eleccións foron:[1]
A Coruña editar
- Calixto Amarelle Rodríguez
- Juan Armada Losada
- Joaquín Becerra Armesto
- Pedro Calderón de la Barca Ceruelo
- Juan Fernández Latorre
- Manuel García Prieto
- Eduardo Gasset Chinchilla
- Manuel Linares Astray
- Aureliano Linares Rivas
- Eugenio Montero y Villegas
- Antonio del Moral López
- Manuel Mozo y Díez Robles
- José Ortega Munilla
- Eduardo de Torres Taboada
- Fidel Villasuso Espiñeira
Lugo editar
- Enrique Abella y Casariego
- Eduardo Aznar y Tutor
- Pedro Busto y Rivero
- César Luaces Alonso
- Cándido Martínez Montenegro
- Francisco Martínez y González Bengoechea
- Guillermo Joaquín de Osma y Scull
- José Pidal y Bernaldo de Quirós
- Benigno Quiroga López Ballesteros
- Vicente Quiroga Vázquez
- Ramón Rebellón Zubiri
- Nicolás Vázquez de Parga y de la Riva
- Constantino Velarde y Pla
Ourense editar
- Gabino Bugallal
- Senén Canido Pardo
- Carlos María Cortezo Prieto
- Luís Espada Guntín
- Álvaro López de Carrizosa
- Baltasar de Losada y Torres
- Adolfo Merelles Caula
- Manuel Quiroga Vázquez
- Francisco Javier Ugarte Pagés
Pontevedra editar
Notas editar
- ↑ Os distritos aparecen englobados dentro da provincia correspondente.