Eixo cafeteiro
O eixo cafeteiro (en castelán: eje cafetero) é unha rexión xeográfica, cultural, económica e ecolóxica de Colombia situada nos departamentos de Caldas, Risaralda, Quindío, o Norte e Oriente do Valle del Cauca, e o Noroccidente do Tolima, e as cidades capitais dos tres primeiros departamentos devanditos (Manizales, Pereira e Armenia, respectivamente).[1][2][3] Esta rexión foi unha notable produtora de caucho, a comezos do século XX pero logo dedicouse ó café.
Eixo cafeteiro | |
---|---|
Cafeeiras en Colombia. | |
Patrimonio da Humanidade - UNESCO | |
País | Colombia |
Localización | 5°28′18″N 75°40′54″O / 5.47167, -75.68167 |
Tipo | Cultural |
Criterios | V, VI |
Inscrición | 2011 (35ª sesión) |
Rexión da UNESCO | Latino América e o Caribe |
Identificador | 1121 |
O Triángulo do Café, que non se debe confundir co eixo cafeteiro, é unha rexión comprendida entre as concas dos ríos Campoalegre, Otún e La Vieja.
Pola importancia cultural e a paisaxe cultural do eixo cafeteiro, procedeu a UNESCO en declarar como Patrimonio da Humanidade no ano 2011, parte desta zona, para recoñecer a paisaxe e a cultura máis representativas desa rexión cafeteira, á cal se lle denominou Paisaxe Cultural Cafeteira.
Notas
editar- ↑ "Eje Cafetero". Colombia.com.
- ↑ "Ecorregión del Eje Cafetero". Corporación Autónoma Regional de Risaralda. Arquivado dende o orixinal o 29 de novembro de 2014. Consultado o 21 de agosto de 2018.
- ↑ "Mapas 2009". Sistema Regional de Áreas Protegidas del Eje Cafetero. Consultado o 2 de decembro de 2014.
Véxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Eixo cafeteiro |
A Galipedia ten un portal sobre: Colombia |
Ligazóns externas
editar- Paisaxe Cultural Cafeteira - Páxina oficial Arquivado 13 de setembro de 2017 en Wayback Machine. (en castelán)