Edward Vernon, nado en Londres o 12 de novembro de 1684 e finado en Suffolk o 30 de outubro de 1757, foi un oficial naval inglés. En vida chamárono Old Grog debido a súa chaqueta grogram (feita de seda mesturada con la e goma).

Modelo:BiografíaEdward Vernon

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento12 de novembro de 1684 Editar o valor en Wikidata
Westminster, Reino Unido Editar o valor en Wikidata
Morte30 de outubro de 1757 Editar o valor en Wikidata (72 anos)
Nacton, Reino Unido (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaAbadía de Westminster Editar o valor en Wikidata
Member of the 6th Parliament of Great Britain (en) Traducir

Member of the 10th Parliament of Great Britain (en) Traducir

Member of the 9th Parliament of Great Britain (en) Traducir

Member of the 7th Parliament of Great Britain (en) Traducir

Member of the 11th Parliament of Great Britain (en) Traducir

Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
Outros nomesOld Grog Editar o valor en Wikidata
EducaciónWestminster School Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónoficial da armada, político Editar o valor en Wikidata
Carreira militar
Rama militarRoyal Navy Editar o valor en Wikidata
Rango militarAdmiral of the White (en) Traducir (1745 (Xuliano)–)
Vice-Admiral of the Red (en) Traducir (1743 (Xuliano)–)
Vice-Admiral of the White (en) Traducir (1742–)
Vice-Admiral of the Blue (en) Traducir (1739 (Xuliano)–)
captain (en) Traducir (1706–) Editar o valor en Wikidata
Comandante de (OBSOLETO)Jamaica Station (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
ConflitoGuerra de Sucesión Española Editar o valor en Wikidata
Familia
PaisJames Vernon Editar o valor en Wikidata  e Mary Buck Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fonteDictionary of National Biography
Obálky knih,
Encyclopædia Britannica Editar o valor en Wikidata
BNE: XX4950676 WikiTree: Vernon-541

Carreira militar

editar

As súas primeiras accións de importancia aconteceron no marco da Guerra de Sucesión Española, onde participou nas batallas de Málaga (1704) e Barcelona (1705). En 1720 foi nomeado Comodoro de Port Royal (Xamaica).

En novembro de 1739, ao estalar a Guerra da Orella de Jenkins contra España, Vernon foi nomeado comandante en xefe de todas as forzas navais británicas nas Indias Occidentais. A súa primeira acción na guerra foi o saqueo e destrución de Portobelo, un porto panameño escasamente defendido que formaba parte da ruta que seguía a Frota de Indias. Este éxito foi enormemente esaxerado polos británicos, que se entregaron a todo tipo de celebracións e realizaron numerosas homenaxes a Vernon, a quen converteron nun heroe nacional. O propio rei Xurxo II de Gran Bretaña asistiu a unha cea celebrada no seu honor en 1740, durante a cal presentouse por primeira vez o actual himno nacional británico, God Save the King. Como parte destas celebracións creouse tamén a canción patriótica Rule Britannia e denomináronse dúas rúas (unha en Londres e a outra en Dublín) como Portobello Road.

Ataque a Cartaxena de Indias e encontro con Blas de Lezo

editar

En 1741 comandou quizais unha das maiores frotas da historia ata a frota aliada de Normandía de 1944 (formada por 186 naves e 23.600 homes,) que tiña como obxectivo tomar e destruír o porto español de Cartaxena de Indias, principal porto do Vicerreinado de Nova Granada. Sequera antes de tomar a cidade, Vernon enviou un correo ao rei inglés asegurando que lograra a vitoria, xerando unha euforia no seu país aínda maior que a do ano anterior. Pero para a súa desgraza, o que conseguiu en realidade foi a maior e máis humillante derrota de toda a historia da Royal Navy, pois perdeu 50 naves e 11.000 homes a mans dunha gornición composta por só 6 barcos e 3.000 defensores españois dirixidos polo Almirante español Don Blas de Lezo. Tras outros dous ataques errados en Santiago de Cuba e Panamá, Vernon foi substituído por Chaloner Ogle e viuse obrigado a volver a Inglaterra en 1742 para comunicar que a vitoria de Cartagena nunca existiu. Isto causou tal vergoña a Xurxo II que o propio Rei prohibiu escribir sobre iso aos seus historiadores.

Vernon foi relevado do seu cargo ese mesmo ano e expulsado da Mariña en 1746. Malia o seu profundo descrédito, á súa morte en 1757 decidiuse enterrar o seu corpo na Abadía de Westminster, como un heroe máis dos que alí repousan.

Relación con Washington

editar

Lawrence Washington, medio irmán do que sería primeiro presidente dos Estados Unidos, George Washington, combateu en Cartaxena de Indias xunto a Vernon e por iso decidiu chamar Mount Vernon á plantación que tiña en Virxinia. Outro feito curioso é que o grog, bebida popular entre os mariñeiros, tamén recibiu o seu nome como homenaxe a Vernon, xa que foi el quen suxeriu diluír o ron con auga durante o asedio de Cartagena co fin de que durase máis.

Encontro co Catalán

editar

Un dato pouco coñecido, e silenciado polos ingleses, é o encontro ter por Vernon, ao mando do navío Mary, con Don Antonio Serrano, ao mando do navío Catalán, a unhas 600 millas ao oeste da Habana, entre os días 7 e 10 de xaneiro de 1721. Non lle debeu ir moi ben a Vernon, pois as súas biografías ocultan celosamente o suceso.[1][2][3]

Publicacións

editar
  • Original papers relating to the expedition to Carthagena, Cuba and Panama (1744)
  • Admiral V----n's opinion upon the present state of the British navy (1744)
  • A specimen of naked truth from a British sailor: a sincere wellwisher to the honour and prosperity of the present royal family and his country (1746)
  • Seasonable advice from an honest sailor to whom it might have concerned, for the service of the C---n and C-----y (1746)
  • Original letters to an honest sailor (1748)
  1. Martínez y Guanter, Antonio Luis. «Análisis del combate naval entre el navío español Catalán y el británico Mary», Revista General de Marina, Madrid, novembro de 2007, pp. 647–652.
  2. "Pinturas navales. El navío catalán combate contra el navío británico Mary". 
  3. Biografía de don Rodrigo de Torres — todoababor.es; Historia del navío de línea Catalán — todoababor.es

Véxase tamén

editar

Outros artigos

editar