Eduardo Dieste
Eduardo Dieste Gonçalves, nado en Rocha (Uruguai) o 14 de novembro de 1882 e finado en Santiago de Chile o 2 de setembro de 1954, foi un escritor e diplomático galego de nacionalidade uruguaia, irmán de Rafael Dieste.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 14 de novembro de 1882 Rocha, Uruguai |
Morte | 2 de setembro de 1954 (71 anos) Santiago de Chile |
Cónsul | |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | Uruguai |
Actividade | |
Ocupación | crítico literario , diplomático , escritor |
Partido político | Partido Colorado (pt) |
Lingua | Lingua castelá |
Familia | |
Pai | Eladio Dieste Muriel |
Irmáns | Rafael Dieste |
Traxectoria
editarFoi o terceiro fillo, de sete, do galego Eladio Dieste Muriel e a uruguaia Olegaria Gonçalves Silveira, descendente de portugueses establecidos no Brasil. Entre 1888 e 1893 residiu coa súa familia en Pontevedra, e despois establecéronse en Rianxo. Estudou no seminario de Santiago de Compostela pero non chegou a ordenarse. Despois estudou filosofía e letras. Colaborou co seu amigo Alfonso Daniel Rodríguez Castelao en El Barbero Municipal.
En 1911 volveu para o Uruguai para evitar ter que ir á guerra do Rif. Alí foi animador do grupo poético Teseo.
En 1927 foi nomeado cónsul xeral do Uruguai en Londres, cargo que ocupou até 1931. Nese ano foi destinado a España exercendo como cónsul de Bilbao, Cádiz e Madrid, onde fundou a revista P.A.N. (poetas, andantes e navegantes), mais renunciou ao cargo en desacordo coa decisión do goberno uruguaio de romper as relacións diplomáticas coa república. Despois foi cónsul de San Francisco (1943-1952), Nova York (1952-1953) e Santiago de Chile (1953-1954).
Empregou o pseudónimo de Dr. Sintax.
Obras
editar- Leyendas de la música (Madrid, 1911).[1]
- Buscón Poeta. Teorías disparatadas y cuentos de burlas (Montevideo, 1913?)
- Los místicos (Montevideo, 1915).
- Los comerciantes del siglo XX (Barcelona, 1912).
- El viejo (Montevideo, 1920).[2]
- Teseo, discusion estética y ejemplos (Montevideo, 1925).[3]
- Teseo, crítica literaria (Montevideo, 1930).[4]
- Buscón poeta y su teatro (Madrid, 1933).
- Teseo, los problemas literarios (Montevideo, 1938).[5]
- Teseo, los problemas del arte (Buenos Aires, 1940).[6]
- 21 sonetos de Shakespeare (Montevideo, 1944).
- Teseo, los problemas del arte (Montevideo, 1964).[7]
- Obra selecta (Barcelona, 1987).[8]
As obras deste autor están no dominio público no Uruguai, xa que morreu hai máis de 50 anos.
Galería de imaxes
editarNotas
editarVéxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Eduardo Dieste |
Bibliografía
editar- "Dieste, Eduardo". Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada (DVD). El Progreso. 2005. ISBN 84-87804-88-8.
- Real de Azúa, Carlos (1964). Antología del ensayo uruguayo contemporáneo, v. 1. Montevideo. Universidade da República.
- Couceiro Freijomil, Antonio (1951-53). Diccionario Bio-bibliográfico de Escritores (en castelán) I. Bibliófilos Gallegos. p. 363.