Diego Mariño
Diego Mariño Villar, nado en Vigo o 9 de maio de 1990, é un futbolista galego, que xoga de porteiro. Dende 2016 milita no Sporting de Gijón.
| Diego Mariño | |||
|---|---|---|---|
.jpg) | |||
| Información persoal | |||
| Nome | Diego Mariño Villar | ||
| Nacemento | 9 de maio de 1990 (32 anos) | ||
| Lugar de nacemento | Vigo | ||
| Altura | 1,87 m. | ||
| Posición | Porteiro | ||
| Información de club | |||
| Club actual | Sporting de Gijón | ||
| Número | 13 | ||
| Carreira xuvenil | |||
| Santa Mariña | |||
| 1998–2000 | Rápido de Bouzas | ||
| 2000–2003 | Sárdoma | ||
| 2003–2004 | Areosa | ||
| 2004–2008 | Villarreal | ||
| Carreira sénior | |||
| Anos | Equipos | Aprs | (Gls) |
| 2008–2010 | Villarreal C | 48 | (0) |
| 2010–2012 | Villarreal B | 72 | (0) |
| 2012–2013 | Villarreal | 9 | (0) |
| 2013–2015 | Valladolid | 28 | (0) |
| 2014–2015 | → Levante (cedido) | 32 | (0) |
| 2015–2016 | Levante | 23 | (0) |
| 2016– | Sporting de Gijón | 185 | (0) |
| Selección nacional | |||
| 2008–2009 | España sub-19 | 6 | (0) |
| 2009 | España sub-20 | 1 | (0) |
| 2011– | España sub-21 | 6 | (0) |
| 2012 | España sub-23 | 3 | (0) |
| 2016– | Galicia | 1 | (0) |
| Na rede | |||
   | |||
|
Partidos e goles só en liga doméstica. Club: actualizado a 4 de xaneiro de 2022. Selección: actualizado a 20 de maio de 2016[ editar datos en Wikidata ] | |||
TraxectoriaEditar
Comezos (1990-2004)Editar
Comezou a xogar ao fútbol en varios equipos vigueses como o Santa Mariña, o Rápido de Bouzas, o Sárdoma e o Areosa. Comezou a destacar na portería deste último, e en 2004 interesáronse por el os observadores do Villarreal, club que o fichou para a súa canteira.[1]
Paso polo Villarreal (2004-2013)Editar
Pasou polas categorías inferiores do club amarelo e polo Villarreal C, e na tempada 2010/11 subiu ao Villarreal B, que militaba na Segunda División.[2] Debutou na primeira xornada, contra o Real Valladolid no José Zorrilla, e foi titular durante 38 dos 42 partidos de liga no equipo de Javi Gracia. Repetiu como gardameta titular na seguinte campaña, que comezou con Molina no banco, pero o filial acabou perdendo a categoría a pesar de acabar 12º, arrastrado polo descenso do primeiro equipo.[3]
Na tempada 2012/13 subiu ao primeiro equipo do Villarreal, pero disputou só dez encontros, sendo o gardameta titular Juan Carlos. O equipo logrou ese mesmo ano o ascenso, ao quedar segundo por detrás do Elche.
Real Valladolid (2013-2014)Editar
Na campaña seguinte (2013/14) fichou polo Valladolid, da Primeira División, asinando un contrato por cinco anos.[4] Debutou na máxima categoría na primeira xornada, nun partido na casa contra o Athletic, que acabou en derrota por 1-2, sendo Susaeta o primeiro en marcarlle un gol. Baixo as ordes do adestrador Juan Ignacio disputou 28 partidos durante a campaña, na que o equipo acabou descendendo.
Levante (2014-2016)Editar
Para a seguinte tempada saíu cedido ao Levante, facendo efectiva unha cláusula do seu contrato que lle permitía unha cesión a un equipo de Primeira en caso de que o Valladolid descendese.[5] Disputou 32 encontros no Levante, e ao remate da competición o club quedou co xogador en propiedade, despois de pagar o seu traspaso.[6] Comezou a tempada 2015/16 como suplente do tamén galego Rubén Martínez,[7] pero acabou facéndose coa titularidade trala 15ª xornada. Con todo, o equipo valenciano acabou descendendo, e Mariño foi traspasado ao Sporting de Gijón.[8]
Sporting de Gijón (2016-actualidade)Editar
Na súa primeira tempada no Sporting, co equipo en Primeira, apenas dispuxo de minutos, sendo o gardameta titular o emeritense Iván Cuéllar. Fíxose coa titularidade no seu segundo ano en Xixón, tralo descenso a Segunda, e ocupou a portería do club durante o seguinte lustro, xogando preto de 200 partidos.
Selección nacionalEditar
Foi internacional en todas as castegorías inferiores da selección española.[10] Coa selección sub-17 chegou á final do Mundial de 2007 en Corea do Sur, mentres que coa sub-21 conquistou dúas Eurocopas, en 2011 e 2013, as dúas como suplente de David de Gea.[1] En 2012 foi seleccionado para disputar os Xogos Olímpicos de Londres, onde estivo de novo como suplente de De Gea.[11]
No 2016 representou a Galicia no partido amigable que a selección galega disputou contra Venezuela en Riazor, compartindo a portería co céltico Sergio Álvarez.[12]
PalmarésEditar
Selección española sub-21
- Eurocopa sub-21 (2): 2011, 2013.
NotasEditar
- ↑ 1,0 1,1 "El sueño de Diego Mariño" (en castelán). 22 de xullo de 2012. Consultado o 3 de decembro de 2021.
- ↑ "El vigués Diego Mariño jugará el próximo curso en el Villarreal B". La Voz de Galicia (en castelán). 10 de xuño de 2010. Consultado o 3 de decembro de 2021.
- ↑ "El filial se ve obligado a descender a Segunda B tras el descenso del Villarreal" (en castelán). 14 de maio de 2012. Consultado o 3 de decembro de 2021.
- ↑ "Diego Mariño ficha por cinco años con el Valladolid". La Voz de Galicia (en castelán). 9 de xullo de 2013. Consultado o 3 de decembro de 2021.
- ↑ "La LFP da la razón al Levante y Mariño jugará cedido" (en castelán). 29 de xullo de 2014. Consultado o 3 de decembro de 2021.
- ↑ "Diego Mariño, de nuevo (y definitivamente) al Levante" (en castelán). 31 de agosto de 2015. Consultado o 3 de decembro de 2021.
- ↑ "Pelea entre los porteros del Levante por la titularidad" (en castelán). 17 de decembro de 2015. Consultado o 3 de decembro de 2021.
- ↑ "El Levante traspasa a Mariño al Sporting" (en castelán). 1 de xullo de 2016. Consultado o 3 de decembro de 2021.
- ↑ "Vigo rende homenaxe aos seus olímpicos e paralímpicos cun monumento". VigoÉ. 13/10/2016.
- ↑ "Mariño, convocado por España sub-21". El Periódico Mediterráneo (en castelán). Consultado o 2020-02-07.
- ↑ "El Sporting cierra el fichaje de Diego Mariño" (en castelán). 5 de xullo de 2013. Consultado o 3 de decembro de 2021.
- ↑ Bouzas, Fabián (21 de maio de 2016). "La selección gallega empata con Venezuela en su fiesta del fútbol". La Voz de Galicia (en castelán). Consultado o 3 de decembro de 2021.