Destiny Watford é unha activista ambiental norteamericana. Gañou un premio ambiental Goldman en 2016.[1][2][3] Foi nomeada unha "muller Essence Work 100".[4]

Destiny Watford
Nacemento1995
Lugar de nacementoNova Jersey
NacionalidadeEstados Unidos de América
Ocupaciónecoloxista
PremiosPremio Medioambiental Goldman
editar datos en Wikidata ]

Traxectoria editar

Watford medrou en Curtis Bay, Maryland, nunha área cunha contaminación atmosférica significativa.[5][6] Mentres estaba na escola secundaria, comezou unha campaña de defensa contra un proxecto de incineración que fora aprobado pola cidade e o estado e que podía queimar 4.000 toneladas de refugallos por día. Durante catro anos dirixiu a promoción con outros estudantes da escola secundaria Benjamin Franklin, en base a preocupacións sobre os impactos na saúde dunha maior contaminación do aire na área, incluída a prevalencia da asma xa experimentada na comunidade local.[7][8] O seu traballo incluíu a investigación sobre o uso da terra e as políticas de zonificación, así como a presión a funcionarios escolares e gobernamentais.[9] En 2016, o Departamento de Medio Ambiente de Maryland cancelou o proxecto do incinerador.[10][11]

Estudou na Universidade de Towson.[12] En 2018, presentouse no Facing Race Conference.[13] Aos 16 anos, cofundou o grupo de defensa Free Your Voice, que agora forma parte da organización de dereitos humanos United Workers.[3][14][15]

Notas editar

  1. "Destiny Watford" (en inglés). Consultado o 2021-04-20. 
  2. Worland, Jason (8 de outubro de 2020). "Fighting for Environmental Justice on the Streets of Baltimore". Consultado o 2021-04-20. 
  3. 3,0 3,1 Norris, Anna (26 de abril de 2016). "This Brave Baltimore Student Shut Down the Nation's Largest Trash Incinerator". Consultado o 26 de abril de 2021. 
  4. Kwateng-Clark, Danielle (1 de agosto de 2017). "ESSENCE Black Girl Magic: Meet The 20-Year-Old Environmentalist Fighting For Her Community" (en inglés). Consultado o 2021-04-20. 
  5. Dance, Scott (18 de abril de 2016). "Curtis Bay youth wins award for campaign against Fairfield incinerator". Arquivado dende o orixinal o 10 de maio de 2021. Consultado o 26 de abril de 2021. 
  6. Blackstone, John (19 de abril de 2016). "Baltimore student takes on gov't, saves town from more pollution". Consultado o 26 de abril de 2021. 
  7. Fears, Darryl (18 de abril de 2016). "This Baltimore 20-year-old just won a huge international award for taking out a giant trash incinerator" (en inglés). ISSN 0190-8286. Consultado o 2021-04-26. 
  8. Schwartz, Ariel (20 de abril de 2016). "This 20 year-old stopped the largest trash incinerator in the U.S. from being built". Consultado o 26 de abril de 2021. 
  9. Mock, Brentin (25 de abril de 2016). "How Destiny Won Over Baltimore". Consultado o 26 de abril de 2021. 
  10. "Meet the black activist who derailed a big polluting project before graduating college" (en inglés). 2016-04-18. Consultado o 2021-04-20. 
  11. Dance, Scott (15 de decembro de 2017). "How a trash incinerator — Baltimore's biggest polluter — became 'green' energy". Consultado o 26 de abril de 2021. 
  12. "TU in the News: Destiny Watford '17 wins international award for activism" (en inglés). Consultado o 2021-04-20. 
  13. "Destiny Watford" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 27 de novembro de 2021. Consultado o 2021-04-20. 
  14. Inc, Younts Design. "Youth Environmental Activism / Expert Q&A: Destiny Watford, Charles Graham, & Evan Maminski" (en inglés). Consultado o 2021-04-20. 
  15. Pinder, Gay (18 de agosto de 2016). "How Destiny Watford went from 'just' a teenager to acclaimed activist". Consultado o 26 de abril de 2021. 

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar