Daosheng

monxe budista chinés

Daosheng (chinés tradicional e simplificado: 道生; pinyin: Dàoshēng; Wade-Giles: Tao4 Sheng1), tamén coñecido como Zhu Daosheng (chinés tradicional e simplificado: 竺道生; pinyin: Zhú Dàoshēng; Wade-Giles: Chu2 Tao4-sheng1), nado contra 360 e finado en 434, foi un influente erudito budista chinés do período das Seis Dinastías. É coñecido por defender os conceptos de iluminación súbita e a universalidade da natureza de Buda.[1][2]

Modelo:BiografíaDaosheng

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento355 (Gregoriano) Editar o valor en Wikidata
Morte434 (Gregoriano) Editar o valor en Wikidata (78/79 anos)
RelixiónBudismo Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupacióntradutor, filósofo Editar o valor en Wikidata
ProfesoresKumārajīva Editar o valor en Wikidata

Traxectoria

editar

Primeiros anos e formación

editar

Daosheng naceu en Pengcheng. Aos once anos abandonou o fogar para facerse monxe.[3] Principiou os seus estudos con Zhu Fatai (320-387) en Jiankang, mais logo ingresou no mosteiro do Lushan con Huiyuan (334-416). Entre 405 e 406, estivo con Kumārajīva (344-413) en Chang'an, perfeccionando a súa educación. Converteuse nun dos principais eruditos budistas do seu tempo, considerado un dos "quince grandes discípulos" de Kumārajīva.[4]

Segundo Sengzhao (384-414), Daosheng axudou a Kumārajīva coa súa tradución do sutra do loto; ademais, comentou este mesmo sutra, así como o sutra de Vimalakirti e o sutra aṣṭasāhasrikā prajñāpāramitā (porén, este último comentario perdeuse).[5]. En 408, regresou a Lushan, e en 409 a Jiankang, onde permaneceu durante máis de 20 anos. A partir de 419, viviu no mosteiro Qingyuan de Jiankang.

Polémicas e derradeiros anos

editar

Daosheng foi moi polémico por atribuírlle natureza de Buda aos icchantikas (persoas incrédulas que non cren para nada no budismo), segundo a súa interpretación persoal dunha versión curta do Mahaparinirvana sutra. Este texto parece negarlle a budeidade aos icchantikas; porén, outra versión máis longa (descoñecida para Daosheng e os seus contemporáneos naquel momento) inclúeos de xeito explícito na universalidade da natureza de Buda.[6][7][8] Esta doutrina de Daosheng, malia ser aceptada polo Nirvana sutra na súa edición máis extensa, implicou a súa expulsión da comunidade budista en 428 e 429, razón pola que regresou ao monte Lu en 430.[9]

Logo de o Nirvana sutra ser traducido na súa totalidade por Dharmakṣema (385-433) despois de 430, Daosheng foi vindicado e louvado pola súa intuición.[10] Non obstante, decidiu permanecer en Lushan, completando o seu comentario ao Sutra do loto en 432. Faleceu nese mesmo lugar en 434.

A súa esexese do Nirvana sutra tivo grande influencia nas interpretacións do concepto de natureza de Buda no budismo chinés, avanzando as ideas da escola chan, que emerxería ao longo do século VI.

  1. Tanabe 1992, p. 351.
  2. Lai 1991, p. 169.
  3. Kim 1985, pp. 38-39.
  4. Kim 1985, p. 43.
  5. Hsiang-Kuang 1956, p. 66.
  6. Blum 2003, pp. 201-202.
  7. Buswell & Lopez 2013, p. 370.
  8. Kanno 1994, p. 88-89.
  9. Lai 1982, p. 135.
  10. Kim 1992, p. 35.

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar
  • Blum, Mark (2003). "Daosheng". En Buswell, Robert E. Encyclopedia of Buddhism (en inglés). Macmillan Referenc Library. ISBN 0028657187. 
  • Buswell, Robert Jr.; Lopez, Donald S. Jr., eds. (2013). Princeton Dictionary of Buddhism (en inglés). Princeton University Press. ISBN 9780691157863. 
  • Hsiang-Kuang, Chou (1956). A History of Chinese Buddhism (en inglés). Indo-Chinese Literature Publications. 
  • Kanno, Hiroshi (1994). "An Overview of Research on Chinese Commentaries of the Lotus Sutra". Acta Asiatica (en inglés) 66: 87–103. 
  • Kim, Young-ho (1985). Tao-Sheng's Commentary on the Lotus Sutra: A Study and Translation (en inglés). McMaster University. Arquivado dende o orixinal o 03/02/2014. 
  • Kim, Young-ho (1992). Tao-Sheng's Commentary on the Lotus Sutra: A Study and Translation (en inglés). SUNY Press. ISBN 978-1-4384-0898-9. 
  • Lai, Whalen (1982). "Sinitic Speculations on Buddha-nature". Philosophy East and West (en inglés) 32 (2): 135–149. JSTOR 1398712. doi:10.2307/1398712. 
  • Lai, Whalen (1991). "Tao Sheng's Theory of Sudden Enlightenment Re-examined". En Gregory, Peter N. Sudden and Gradual: Approaches to Enlightenment in Chinese Thought (en inglés). Motilal Banarsidass. pp. 169–200. 
  • Tanabe, George J. (1992). "Review: Tao-sheng's Commentary on the Lotus Sutra: A Study and Translation, by Young-he Kim". Philosophy East and West (en inglés) 42 (2): 351–355.