Dagoberto III
Dagoberto III, nado cara o 699 e finado en 715, foi o rei dos francos desde 711 ata 715. Era fillo de Khildeberto III e a súa muller Edonne.
| Dagoberto III | |
|---|---|
.jpg) | |
| Nacemento | c. 698 |
| Lugar de nacemento | valor descoñecido |
| Falecemento | 715 |
| Lugar de falecemento | valor descoñecido |
| Ocupación | monarca |
| Pai | Khildeberto III |
| Fillos | Teodorico IV, Rei franco |
| Na rede | |
 | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Todos os reinos francos (Neustria, Austrasia, e Borgoña) foran unidos desde a vitoria do mordomo de palacio Pipino de Heristal en Tertry en 687 cando Dagoberto sucedeu ao trono á idade de doce anos. Dagoberto foi unha marioneta do mordomo ata o morte de Pipino en 714. Había unha disputa entre os herdeiros de Pipino e os nobres de Neustria encargados de escoller os mordomos de palacio.
Mentres a atención se centraba en combater aos frisios no norte, algunhas áreas da Galia meridional empezaron un proceso de secesión: Savarico, o combativo bispo de Auxerre, en 714 e 715 subxugou Orleáns, Nevers, Avallon e Tonerre pola súa propia conta; e Eudo en Toulousse e Antenor en Provenza eran de feito gobernantes independentes.