Cristián VII de Dinamarca
rei de Dinamarca e Noruega
(Redirección desde «Cristian VII de Dinamarca»)
Cristián VII, nado o 29 de xaneiro de 1749 e finado o 13 de marzo de 1808, foi un monarca da casa de Oldenburg que foi rei de Noruega e Dinamarca e duque de Schleswig e Holstein dende o ano 1766 até a súa morte. Como o seu lema escolleu: "Gloria ex amore patriae" ("gloria a través do amor á patria").[1]
Cristián VII de Dinamarca | |
---|---|
Nacemento | 29 de xaneiro de 1749 |
Lugar de nacemento | Palácio de Christiansborg |
Falecemento | 13 de marzo de 1808 |
Lugar de falecemento | Rendsburg |
Soterrado | Catedral de Roskilde |
Nacionalidade | Reino de Dinamarca e Noruega |
Relixión | luteranismo |
Ocupación | monarca e monarca |
Pai | Frederico V de Dinamarca |
Nai | Luísa da Grã-Bretanha |
Cónxuxe | Carolina Matilde da Grã-Bretanha |
Fillos | Frederico VI de Dinamarca e Luísa Augusta da Dinamarca |
Irmáns | Frederico, príncipe-herdeiro da Dinamarca, Sofia Madalena da Dinamarca, Guilhermina Carolina da Dinamarca, Luísa da Dinamarca e Dänemark, Prinz, 1745-1747 Christian |
Premios | Ordem do Serafim, Orde do Elefante, Ordem de Dannebrog e Royal Fellow of the Royal Society |
Na rede | |
[ editar datos en Wikidata ] | |
O reinado de Cristián VII estivo marcado pola súa doenza mental e porque a maioría do seu reinado só foi monarca nominalmente. O seu medio irmán Frederico foi designado como rexente de Dinamarca en 1772. Dende 1784 até a morte de Cristián VII en 1808, o fillo de Cristián, posteriormente Frederico VI, exerceu como rexente non oficial.[2]
Notas editar
- ↑ Magne Njåstad. Store norske leksikon, ed. "Christian 7". Consultado o 15 de agosto de 2016.
- ↑ kongernessamling (ed.). "Frederik the Heir Presumptive". Consultado o 15 de agosto de 2016.