Corpúsculo de Ruffini
O corpúsculo de Ruffini ou terminación nerviosa de Ruffini é un tipo de mecanorreceptor de adaptación lenta, que existe só no tecido subcutáneo da pel sen pelo humana. Reciben o seu nome do histólogo italiano Angelo Ruffini (1864-1929), que os descubriu.
Funcións editar
É unha terminación nerviosa receptora fusiforme sensible ao estiramento da pel, e contribúe á sensación cinestésica dos dedos e o control da posición e o movemento dos dedos.[1] Crese que son útiles para monitorizar o esvaramento de obxectos ao longo da superficie da pel, o que permite a modulación do agarre dun obxecto.
As terminacións nerviosas de Ruffini están localizadas nas capas profundas da pel, e rexistran a deformación mecánica nas articulacións, máis especificamente o cambio de ángulo, cunha especificidade de ata 2 graos, e os estados de presión continua. Tamén actúan como termorreceptores que responden durante longo tempo. En caso de queimaduras profundas estes receptores quéimanse sen enviar sensación de dor (as terminacións nerviosas libres si envían sensacións de dor).[2]
Notas editar
- ↑ Mountcastle, Vernon C. (2005). Harvard University Press, ed. The Sensory Hand: Neural Mechanisms of Somatic Sensation. p. 34.
- ↑ Hamilton, Nancy (2008). McGraw-Hill, ed. Kinesiology: Scientific Basis of Human Motion. pp. 76–7.
Véxase tamén editar
Ligazóns externas editar
- Paré M, Behets C, Cornu O (2003). "Paucity of presumptive ruffini corpuscles in the index finger pad of humans.". J Comp Neurol 456 (3): 260–6. PMID 12528190. doi:10.1002/cne.10519.
- Neuroscience