Cordal Cantábrico
O cordal Cantábrico ou cordilleira Cantábrica é un sistema montañoso do norte da Península Ibérica, paralelo ao mar Cantábrico. Ten unha lonxitude de 480 quilómetros dende a depresión vasca ata o Macizo Galaico. A cordal pasa polas comunidades autónomas do País Vasco, Cantabria, Asturias e Castela e León. Os seus cumios superan os 2.000 metros en Asturias, o norte das provincias de León e Palencia e a zona oriental de Cantabria. Debido ao efecto Föehn prodúcense abondosas precipitacións na vertente norte cantábrica (de ata 2.000 mm anuais) e cando os ventos descenden cara a vertente meridional estes ventos xa se presentan secos, o cal ocasiona un clima máis árido.
Tipo | sistema montañoso cordilleira | |||
---|---|---|---|---|
Epónimo | Mar Cantábrico | |||
Situado na entidade xeográfica | Península Ibérica | |||
Localización | ||||
División administrativa | Cantabria, España, Asturias, España, Galicia, España, Castela e León, España e País Vasco, España | |||
| ||||
Comparte fronteira con | Meseta Central | |||
Composto por | ||||
Características | ||||
Altitude | 2.648 m | |||
Dimensións | 65 () × 120 () × 480 () km | |||
Punto máis alto | Torrecerredo (2.648 m ) | |||
Material usado | Calcaria | |||
Os materiais que forman o cordal Cantábrico son antigos, calcarias sobre todo que resultaron fortemente pregados durante o proceso alpino. Gran cantidade de ríos nacen nos montes do cordal, coma o Navia, Narcea e Nalón, entre outros.
Divídese entre o Macizo Asturiano, a Montaña Cántabra, onde están os Picos de Europa, e os Montes Vascos.
Véxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Cordal Cantábrico |