Conversa:Georg Wilhelm Friedrich Hegel
Parágrafo editar
Nas explicacións contemporáneas do hegelianismo a dialéctica de Hegel a miúdo aparece fragmentada[Cómpre referencia], por comodidade, en tres momentos chamados "tese" (no noso exemplo, a revolución), "antítese" (o terror subseguinte) e "síntese" (o estado constitucional de cidadáns libres). Así e todo, Hegel non empregou persoalmente esta clasificación en absoluto; crearaa anteriormente Fichte na súa explicación máis ou menos análoga da relación entre o individuo e o mundo. Os estudiosos serios de Hegel non recoñecen[Cómpre referencia], en xeral, a validez desta clasificación.
Este parágrafo creo que sobra, hai centos de doutrinas ou nocións que por pedagoxía non se ensinan exactamente como as formularon os seus creadores. Se ninguén se opón eliminareina --RNC 16:20, 15 decembro 2008 (UTC)