Convair 990 Coronado

O Convair 990 Coronado é un reactor de pasaxeiros catrimotor de fuselaxe estreita producido pola compañía estadounidense Convair, unha división de General Dynamics. Trátase dunha versión alongada do Convair 880 producido en resposta a un requirimento da aeroliña American Airlines. O 990 tiña 3 metros máis que o 880, incrementando o número de pasaxeiros de entre 88 e 110 ata os 96-121 no 990, dependendo da configuración. Aínda así estaba por debaixo da capacidade de modelos contemporáneos como o Boeing 707 (110 a 189) ou o Douglas DC-8 (105 a 173), sendo de 40 a 56 km/h máis rápido a velocidade de cruceiro.

Convair 990 Coronado
Tipo	pasaxeiros
Fabricante	Convair
Primeiro voo	24 de xaneiro de 1961
Introducido	1962
Produción	1961 - 1963
Unidades construídas	37

Deseño e desenvolvemento

American Airlines solicitou a Convair deseñar un avión para voos de costa a costa, capaz de realizar servizos sen escalas entre Nova York e Os Ánxeles co vento en cara. A aeroliña quería un avión algo máis grande que o Convair 880, que era o máis pequeno da primeira xeración de reactores de pasaxeiros estadounidenses. O 990 realizou o seu voo de estrea o 24 de xaneiro de 1961.

Un cambio do 880 foron os grandes corpos antichoque no bordo de saída superior das ás para incrementar o Mach crítico e reducir a resistencia transónica. Os corpos interiores, que eran máis grandes, tamén se usaron como depósitos extra de combustible. Posteriormente durante o proceso de deseño Convair modificounos para incluír combustible tamén nos exteriores, pero durante as probas de voo iniciais o peso extra causaba que os motores exteriores oscilasen baixo determinadas condicións. As cápsulas redeseñáronse novamente e acurtáronse 71 cm, causando que aumentase a resistencia. As cápsulas interiores tamén se usaban para verter combustible no caso de necesidade.

Os motores tamén cambiaron e instaláronse os mellorados General Electric CJ-805-23, que eran únicos porque tiñan un ventilador na súa parte traseira, en comparación co ventilador da parte dianteira do Pratt & Whitney JT3D que impulsaba aos seus competidores. O motor era unha versión civil simplificada do J79, usado en cazas militares. Ao igual que a meirande parte das versións do J79, os CJ805 e CJ805-23 fumegaban moito, polo que a aeroliña española Spantax modificou os seus 990 con cámaras de combustión sen fume nos anos 70.

Ao igual que o 880, o 990 incorporaba unha "pista de rodadura" dorsal na parte superior da fuselaxe que albergaba dúas antenas ADF e unha UHF.