Constanza de Aragón e de Anjou
Constanza de Aragón, nada en Valencia o 4 de abril de 1300 e finada no Castelo de Garcimuñoz o 19 de outubro de 1327, foi unha infanta de Aragón.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 4 de abril de 1300  Valencia (Coroa de Aragón) |
| Morte | 19 de outubro de 1327 (Gregoriano) (27 anos) Castillo de Garcimuñoz (Coroa de Castela) |
| Lugar de sepultura | Castillo de Garcimuñoz (pt)  |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Coroa de Aragón |
| Familia | |
| Familia | Casa de Barcelona (pt) |
| Cónxuxe | Don Juan Manuel (1312, 1312 (Gregoriano)–) |
| Fillos | Constança Manuel (pt) |
| Pais | Xaime II de Aragón e Branca de Anjou (pt) |
| Irmáns | Afonso IV de Aragão (pt) , Isabel de Aragão, Rainha da Germânia (pt) , Violante d'Aragona (en) , Maria de Aragão (pt) , Pedro IV de Ribagorza (pt) , Blanca d'Aragó (pt) , Raimondo Berengario d'Aragona (en) e Jaime de Aragão e Anjou (pt) |
Traxectoria editar
Era a cuarta filla de Xaime o Xusto e Branca de Nápoles.[1] Por liña paterna era neta do conde-rei Pedro o Grande e de Constanza de Sicilia, e por liña materna de Carlos II de Nápoles e María de Hungría. Era a irmá máis nova do conde-rei Afonso o Benigno, así como dos condes Pedro IV de Ribagorza e Ramón Berenguer I de Empuries. O 5 de abril de 1312 casou en Xàtiva con Xoán Manuel de Castela, fillo do infante Xoán Manuel de Borgoña e Suabia. Desta unión naceron catro[2] fillos, a infante Constanza Manuel (~ 1320 - 1345) casada en 1325 co rei Afonso XI de Castela e en 1339 con Pedro I de Portugal; e a infanta Beatriz Manuel, morta moi nova.
Notas editar
- ↑ Gran Enciclopedia Aragonesa, ed. (2000). "Constanza de Aragón" (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 06 de maio de 2021. Consultado o 19 de setembro de 2019.
- ↑ Museo Arqueológico José Maria Soler Villena (ed.). "Doña Constanza de Aragón: el triste destino de una mujer medieval" (en castelán).