Constante lóxica
En lóxica, unha constante lóxica ou símbolo constante dunha linguaxe é un símbolo que ten o mesmo valor semántico en todas as interpretacións de . Dous tipos importantes de constantes lóxicas son as conectivas lóxicas e os cuantificadores. O predicado de igualdade (normalmente escrito '=') tamén se trata como unha constante lóxica en moitos sistemas de lóxica.
Unha das preguntas fundamentais da filosofía da lóxica é "Que é unha constante lóxica?";[1] é dicir, que característica especial de certas constantes fai que sexan de natureza lóxica?
Algúns símbolos que normalmente se tratan como constantes lóxicas son:
Símbolo | Significado en galego |
---|---|
T | "verdadeiro" |
F, ⊥ | " falso " |
¬ | " non " |
∧ | " e " |
∨ | " ou " |
→ | " implica ", "se... entón" |
∀ | " para todos " |
∃ | " existe ", "para algúns" |
= | " igual " |
"necesariamente" | |
"posíbelmente" |
Moitas destas constantes lóxicas son ás veces denotadas por símbolos alternativos (por exemplo, o uso do símbolo "&" en lugar de "∧" para indicar o e lóxico).
Definir constantes lóxicas é unha parte importante do traballo de Gottlob Frege e Bertrand Russell. Russell volveu ao tema das constantes lóxicas no prefacio da segunda edición (1937) de The Principles of Mathematics sinalando que a lóxica se converte en lingüística: "Se queremos dicir algo definitivo sobre elas, deben ser tratadas como parte da lingua, non como parte do que fala a lingua". O texto deste libro utiliza as relacións R, as súas inversas e complementos como nocións primitivas, tamén tomadas como constantes lóxicas na forma aRb.
Notas
editar- ↑ Peacocke, Christopher (May 6, 1976). "What is a Logical Constant?". The Journal of Philosophy 73 (9): 221–240. JSTOR 2025420. doi:10.2307/2025420. Consultado o Jan 12, 2022.