Conservatorio Real de Bruxelas
En actividade dende o primeiro imperio (1813), o Conservatoire royal de Bruxelles recibe este título oficial en 1832. É dende aquela época a principal e a máis importante escola de música e das artes vogais de Bélxica. Son mestres coma François-Joseph Fétis, primeiro director do Conservatorio, François-Auguste Gevaert ou Joseph Jongen os que lle deron o rango que ocupa.
Inicialmente instalado no pazo da familia Thurn und Taxis, os edificios que ocupa actualemente, son obra do arquitecto Jean-Pierre Cluysenaar e foron edificados entre 1872 e 1876.
1967 foi o ano da separación en dúas institucións lingüísticas autónomas, o « Conservatoire Royal de Bruxelles » actualmente baixo a dirección de Frédéric de Roos e o « Koninklijk Conservatorium Brussel », baixo a dirección de Peter Swinnen. As dúas institucións repártense o mantemento dos edificios e teñen unha intensa colaboración.
Con profesores de gran renome, moitos dos seus alumnos, chegados de todo o mundo, adquiriron unha gran notoriedade.
En 1877 decidiuse achegar ao Conservatorio un museo de instrumentos de música para permitir aos estudantes coñecer mellor os instrumentos. Así vai nacer o Museo de instrumentos de música de Bruxelas.
PersonalidadesEditar
- Charles-Auguste de Bériot
- Marcel Cabay
- Alain Crepin
- André Dumortier
- François-Joseph Fétis
- François-Auguste Gevaert
- Charles-Louis-Joseph Hanssens
- Joseph Jongen
- Sigiswald Kuijken
- Pierre Laroche
- Jacques-Nicolas Lemmens
- Lucien Petipa
- André Rieu
- Pierre François Riga
- Raymond Rouleau
- Henri Vieuxtemps
- José van Dam
- Henryk Wieniawski
- Eugène Ysaÿe
Véxase taménEditar
Ligazóns externasEditar
- Site do Conservatorio Real de Bruxelas (sección francófona)
- Site do Koninklijk Conservatorium Brussel (sección neerlandófona)
- Site oficial do Musée de Instrumentos de Músic