Conservatorio Real de Bruxelas

En actividade dende o primeiro imperio (1813), o Conservatoire royal de Bruxelles recibe este título oficial en 1832. É dende aquela época a principal e a máis importante escola de música e das artes vogais de Bélxica. Son mestres coma François-Joseph Fétis, primeiro director do Conservatorio, François-Auguste Gevaert ou Joseph Jongen os que lle deron o rango que ocupa.

Conservatorio Real de Bruxelas.

Inicialmente instalado no pazo da familia Thurn und Taxis, os edificios que ocupa actualemente, son obra do arquitecto Jean-Pierre Cluysenaar e foron edificados entre 1872 e 1876.

1967 foi o ano da separación en dúas institucións lingüísticas autónomas, o « Conservatoire Royal de Bruxelles » actualmente baixo a dirección de Frédéric de Roos e o « Koninklijk Conservatorium Brussel », baixo a dirección de Peter Swinnen. As dúas institucións repártense o mantemento dos edificios e teñen unha intensa colaboración.

Con profesores de gran renome, moitos dos seus alumnos, chegados de todo o mundo, adquiriron unha gran notoriedade.

En 1877 decidiuse achegar ao Conservatorio un museo de instrumentos de música para permitir aos estudantes coñecer mellor os instrumentos. Así vai nacer o Museo de instrumentos de música de Bruxelas.

PersonalidadesEditar

Véxase taménEditar

Ligazóns externasEditar