Clotario III
Clotario III, nado no ano 652, era o primoxénito dos tres fillos de Clodoveo II.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | c. 650 valor descoñecido |
Morte | 673 (Gregoriano) (22/23 anos) valor descoñecido |
Causa da morte | peste |
Lugar de sepultura | Basílica de Saint-Denis |
Rei dos francos | |
Actividade | |
Ocupación | monarca |
Outro | |
Título | Rei dos francos (657–673) |
Familia | Dinastía Merovinxia |
Fillos | Clodoveo III (disputado) |
Pais | Clodoveo II e Batilde |
Irmáns | Teodorico III, Rei franco Khilderico II |
Descrito pola fonte | Allgemeine Deutsche Biographie Obálky knih, The Nuttall Encyclopædia >>>:Clotaire III. |
Traxectoria
editarFoi rei de Neustria e de Borgoña desde o ano 657 ata a súa morte o ano 673 e rei dos francos baixo a tutela da súa nai Batilda e de Ebroin, mordomo de palacio.
Á morte do seu pai, no ano 657, convértese en gobernante dos tres reinos francos á idade de cinco anos, pero o poder real o exerce Ebroin. Este fai impoñer a súa autoridade, matando ao abade de Autun, Leger, que estaba apoiado por Pepin, mordomo de Austrasia.
Finalmente no 663, Clotario foi desposuído de Austrasia, conservando unicamente o goberno de Neustria e Borgoña, ata a súa morte no ano 673.
Casou con Amatilda, e morreu sen descendencia, pero durante algún tempo Ebroin creu que tiña un fillo, Clodoveo.